ပထမဆံုး စာစေရးတာ။ post ကိုမတင္တတ္ေသးဘူး။ စန္းတ၀ါး၀ါးနဲ ့။ ပထမရိုက္ထားတဲ့စာမ်က္နွာလဲ ဘယ္ကိုေပ်ာက္သြားမွန္းမသိဘူး။ အေၾကာင္းအရာအတို ခ်ဳပ္ကေတာ့
ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၁နာ၇ီေ၇ွ ့ကိုတိုးတာရယ္။
ဒီေန ့လမ္း ၃မိုင္ေလွ်ာက္တာရယ္။
ညစာ ဘာလုပ္စားတယ္ဆိုတာရယ္။
ဘု၇ားစာဆိုျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း
ျပီးေတာ့ အရသာရွိတဲ့ အရက္အေၾကာင္း ။
Jade Goody ကင္ဆာနဲ ့ေသတဲ ့အေၾကာင္ း
၄င္းေနာက္ အတူတူေန တဲ ့အမဲမေလးအေၾကာင္းရယ္။
ေနာက္ျပီး how dentist makes me nervous ၇ယ္ ထံုေဆးေၾကာင့္ ပါးစပ္ၾကီးရြဲ ့ေနတာရယ္ ျပီးေတာ့ ေနာက္တပတ္ Things to do နဲ ့blah blah blah blah ေတြပါ။
စိတ္ညစ္တယ္။ အခုေတာ့ေပ်ာက္သြားျပီ။
Sunday, 21 March 2010
က်ိဳင္းေတာင္း။ မိုးနဲျမိဳ ့နယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္
(2)က်ိဳင္းေတာင္း။ မိုးနဲျမိဳ ့နယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္
၁၉၉၁
ေနရာ က်ိဳင္းေတာင္း။ နန္ ့ပါမုန္းရြာ
ခရီးစဥ္ ရန္ကုန္မွ ေတာင္ၾကီး (တညအိပ္ခရီး) ။
ေတာင္ၾကီးမွ မိုးနဲ။ (ေန ့တ၀က္ခရီး ဒတ္ဆန္းကားျဖင့္ )
မိုးနဲမွ က်ိဳင္းေတာင္းသို ့ (၂ညအိပ္ ၃ရက္လမ္းေလွ်ာက္ခရီး)
ေဒသထြက္ကုန္ အုန္းဆီ၊ပဲပုတ္၊ေခါပုတ္၊ဇီးျဖဴသီး၊ခ်ဥ္ေစာ္ကားသီး၊ plus malaria
စိမ့္စမ္းေရေၾကာင့္လား။ ျခင္ေၾကာင့္လား။ အစာေၾကခက္တဲ ့ေကာက္ညွင္းဆန္ဆန္ (ရွမ္းဆန္)ေၾကာင့္လား။ လူမွန္းမသိေအာင္အဖ်ားေတြတက္။ အလုပ္ထဲကိုေစာင္ျခံဳျကီးနဲ ့သြား ။ ငွက္ဖ်ားစားသြားတာ skin & bone သာက်န္သည္။ မိုးနဲ ေဆးရံုသို ့ေပါင္းမိုး လွည္းျဖင့္သြား
လမ္းမွာမိုးသီးေတြေၾကြ။ လမ္းမွာ သတိမရတခ်က္ရတခ်က္။ မိုးနဲျမိဳ ့ေပၚေရာက္ေတာ့ေဆးရံုက ေတာင္ကုန္းေပၚမွာမို ့ကုန္တင္တဲ ့၂ဘီးလွည္းေပၚမွာ လိုက္ခဲ့ရ။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ သတိမရ။ ပုလင္းၾကီးခ်ိတ္လိုက္တာ လခတ၀က္က်ိဳးသြား ။ ေႏြရာသီလခ ၃လစာေရာင္းျပီးလမ္းစရိတ္လုပ္ အိမ္ျပန္ခဲ့ရသည္။
အရိုးေပၚ အေရတင္ျပီးျပန္လာ။ ေရွ ့ၾကည့္ ရင္ဘတ္ ေနာက္ၾကည့္ ေက်ာကုန္း၊ အဆီအသားေတြပ်က္ပ်က္ျပဳန္း၊ ေနာက္ဆံုးေဆးကုႏိုင္လို ့ဦးေႏွာက္မပ်က္တာ။ ကလိုရိုကြင္း၊ကြီနင္း ပဲၾကီးေလွာ္လို ျမိဳ ခ်ခဲ့ ရ။ လမ္းထိပ္က DR ေက်ာ္ျမင့္ ေပးတဲ့ေဆးစြမ္းေၾကာင့္လား၊ အနာဂတ္အေမာေတြေၾကာင့္လားမသိ ။ေသခ်ာတာက ဒုတိယအမေျပာတဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ခဲတယ္ သူ ့စကားက ေခ်ာ္လဲတဲ့ ေနရာမွာေရာမထိုင္ရဘူးတဲ့ ။ ထႏိုင္ေအာင္ျပန္ထရမယ္တဲ့။
ေက်းဇူးရွင္အမ က်န္းမာပါေစ။
၁၉၉၁
ေနရာ က်ိဳင္းေတာင္း။ နန္ ့ပါမုန္းရြာ
ခရီးစဥ္ ရန္ကုန္မွ ေတာင္ၾကီး (တညအိပ္ခရီး) ။
ေတာင္ၾကီးမွ မိုးနဲ။ (ေန ့တ၀က္ခရီး ဒတ္ဆန္းကားျဖင့္ )
မိုးနဲမွ က်ိဳင္းေတာင္းသို ့ (၂ညအိပ္ ၃ရက္လမ္းေလွ်ာက္ခရီး)
ေဒသထြက္ကုန္ အုန္းဆီ၊ပဲပုတ္၊ေခါပုတ္၊ဇီးျဖဴသီး၊ခ်ဥ္ေစာ္ကားသီး၊ plus malaria
စိမ့္စမ္းေရေၾကာင့္လား။ ျခင္ေၾကာင့္လား။ အစာေၾကခက္တဲ ့ေကာက္ညွင္းဆန္ဆန္ (ရွမ္းဆန္)ေၾကာင့္လား။ လူမွန္းမသိေအာင္အဖ်ားေတြတက္။ အလုပ္ထဲကိုေစာင္ျခံဳျကီးနဲ ့သြား ။ ငွက္ဖ်ားစားသြားတာ skin & bone သာက်န္သည္။ မိုးနဲ ေဆးရံုသို ့ေပါင္းမိုး လွည္းျဖင့္သြား
လမ္းမွာမိုးသီးေတြေၾကြ။ လမ္းမွာ သတိမရတခ်က္ရတခ်က္။ မိုးနဲျမိဳ ့ေပၚေရာက္ေတာ့ေဆးရံုက ေတာင္ကုန္းေပၚမွာမို ့ကုန္တင္တဲ ့၂ဘီးလွည္းေပၚမွာ လိုက္ခဲ့ရ။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ သတိမရ။ ပုလင္းၾကီးခ်ိတ္လိုက္တာ လခတ၀က္က်ိဳးသြား ။ ေႏြရာသီလခ ၃လစာေရာင္းျပီးလမ္းစရိတ္လုပ္ အိမ္ျပန္ခဲ့ရသည္။
အရိုးေပၚ အေရတင္ျပီးျပန္လာ။ ေရွ ့ၾကည့္ ရင္ဘတ္ ေနာက္ၾကည့္ ေက်ာကုန္း၊ အဆီအသားေတြပ်က္ပ်က္ျပဳန္း၊ ေနာက္ဆံုးေဆးကုႏိုင္လို ့ဦးေႏွာက္မပ်က္တာ။ ကလိုရိုကြင္း၊ကြီနင္း ပဲၾကီးေလွာ္လို ျမိဳ ခ်ခဲ့ ရ။ လမ္းထိပ္က DR ေက်ာ္ျမင့္ ေပးတဲ့ေဆးစြမ္းေၾကာင့္လား၊ အနာဂတ္အေမာေတြေၾကာင့္လားမသိ ။ေသခ်ာတာက ဒုတိယအမေျပာတဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ခဲတယ္ သူ ့စကားက ေခ်ာ္လဲတဲ့ ေနရာမွာေရာမထိုင္ရဘူးတဲ့ ။ ထႏိုင္ေအာင္ျပန္ထရမယ္တဲ့။
ေက်းဇူးရွင္အမ က်န္းမာပါေစ။
သူတို ့ငယ္နာမည္
(3)သူတို ့ရဲ ့ငယ္နာမည္မ်ား (nick name)
အိညွပ္၊ပံုဆိုး၊ေတမိ၊ဖုန္းဆိတ္၊ဒံုပိ၊ေရဘဲ၊အေျခာက္
ေမာင္ဒမ (၇)ေယာက္
အိညွက္ ပိန္ပိန္ျဖဴျဖဴ ၊ ပထမဆံုးသမီးၾကီးမို ့မိဘ၂ပါးစလံုးရဲ ့အားထားရာ၊ အမၾကီးအမိရာ ။ ေရဒီယိုေၾကာ္ျငာကိုသူလိုက္ဆိုတာ အရမ္းရီရတယ္ ေသြးေဆးေမႊးေမႊးဆိုတာ။ ေမာင္နွမေတြအတြက္ ေရွ ့ေဆာင္လမ္းျပ ။ မိန္းခေလးဆန္တယ္။ တခါတခါတည္တည္ၾကီးေနတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့သေဘာေကာင္းတယ္
ပံုဆိုး တကယ္ေတာ့အရမ္းေခ်ာ၊စိတ္ေရာလူေရာ၊ ၾကင္နာသနားတတ္တယ္၊ ဘာသာတရားကိုင္းရွိဳင္းတယ္။စိတ္ရွည္တယ္။ အနစ္နာခံတယ္ ။ သူသင္ေပးလို ့သခ်ၤာေတာ္ခဲ့တယ္။ သူေၾကာင့္ဘ၀မွာ အယူအဆေတြေျပာင္းခဲ့တယ္။ ကေလးခ်စ္၊ ေခြးခ်စ္၊ လူခ်စ္၊ အားလံုးကခ်စ္တဲ ့ ဒုတိယအမ။
ေတမိ ငယ္ငယ္တုန္းကစကားနည္းတယ္၊မာနၾကီးတယ္၊စာေတာ္တယ္၊ ဟာသဥာဏ္ရႊငိတယ္။ အိမ္မွာအေခ်ာဆံုး၊ ခုထိလွတုန္း ။ စိတ္ဆတ္တယ္။ ဇြဲ ၇ွိတယ္။ သူလဲမိသားစုကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ အပင္ပန္းအခံဆံုးဘဲ။
ဖုန္းဆိတ္ (သံေပတလူး) ငယ္ငယ္ကအေဆာ့သန္တယ္၊ လက္အဆစ္လြဲေအာင္ ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္ေဆာ့တယ္။ လူလည္က်တယ္။ အိမ္ေနာက္က ပလစတစ္၀ယ္တဲ့ဆိုင္ကို သြားျပီး ပလစတစ္မွာ ခဲလံုးေ၇ာ ျပီးေရာင္းစားဘူးတယ္။ လူလိ္မ္ေနေအးေပါ ့။
ဒံုပိ (နွတ္ခမ္းေမႊးေလးနဲ ့ဂ်စ္တူး) သူက tomboy လုိဘဲ။ ေယာက္်ားေလးဆန္တယ္။ စာေတာ္တယ္။ သူ ့ကမိန္းခေလးေတြထဲမွာအငယ္ဆံုး။ စေနသမီး ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တဲ ့ဇြဲ ၇ွိတယ္။ သူကေဖ်ာင့္မတ္တယ္။ ငယ္ငယ္တံုးက နာဂ သီခ်င္း (တိုင္းရင္းသားအစီအစဥ္)လာရင္ အကၤ်ီခြ်တ္ျပီး ကတတ္လို ့နာဂ နာမည္ရထားတာ
ေရဘဲ သူကေတာ့ ေရကူးတာ၀ါသနာပါလို ့။ မူၾကိဳ တုန္း ကဆရာမကို ၾကီးတဲ ့အထိ ေၾကာက္တယ္။ သူ ့ကို ဒုတိယအမ က ေစာတင္ေမာင္လို ့နာမည္ေပးတယ္ (တြတ္ပီ ကာတြန္းထဲက လူပိ်ဳၾကီးရဲ ့နာမည္) ။မူလတန္းေက်ာင္းေနတုန္း က ကြမ္းမူးလာလုိ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္း ကုလားေလး (ယာက်စ္ဟူစိန္) က ဂ်ိဳင္းကေနတြဲ ျပီးအိမ္လာပို ့ေပးခဲ ့၇ဘူးတယ္။ ဆူရလဲအခက္ ရီရလဲ အခက္။
အေျခာက္ အဲဒီနာမည္က သူ ့အကို ေရဘဲ ကေပးထားတဲ့နာမည္။ ေရဘဲနဲ ့အေျခာက္နဲ ့ကုိရင္၀တ္တုန္းက တေယာက္ကို တေယာက္နာမည္ေျပာင္နဲ ့စၾကတာ ကိုရင္ ၂ပါး ေနာက္ဆံုးရန္ျဖစ္ျပီး အေမ ့ဆီကိုလာတိုင္တယ္။ သူ ့ရဲသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့သူ ့ကို ကုလားမလို ့ေခၚတယ္။ သူ ေျပာေျပာေနတဲ့သူ့ ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ့နာမည္ေတြက လဲ ၾကက္ဖတဲ့၊ ဂႏၵီတဲ ့၊၀တ္ၾကီး တဲ ့ဘာသေဘာလဲမသိဘူး ။ ဒီ ေမာင္ေလးအငယ္က ဒုတိယအမနဲ ့အတူဆံုး။ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး။ေမာင္နွမေတြထဲမွာအသက္အငယ္ဆံုး ဒါေပမဲ ့အရပ္ကေတာ့၆ေပနီးပါးေလာက္၇ွိမယ္ အရပ္အရွည္ဆံုးဘဲ၊
သူတို ့ေတြ နွလံုးစိတ္၀မ္းခ်မ္းေျမ ့ပါေစ။
သတိရလွ်က္
သံေပတလူး (ဖုန္းဆိတ္)
အိညွပ္၊ပံုဆိုး၊ေတမိ၊ဖုန္းဆိတ္၊ဒံုပိ၊ေရဘဲ၊အေျခာက္
ေမာင္ဒမ (၇)ေယာက္
အိညွက္ ပိန္ပိန္ျဖဴျဖဴ ၊ ပထမဆံုးသမီးၾကီးမို ့မိဘ၂ပါးစလံုးရဲ ့အားထားရာ၊ အမၾကီးအမိရာ ။ ေရဒီယိုေၾကာ္ျငာကိုသူလိုက္ဆိုတာ အရမ္းရီရတယ္ ေသြးေဆးေမႊးေမႊးဆိုတာ။ ေမာင္နွမေတြအတြက္ ေရွ ့ေဆာင္လမ္းျပ ။ မိန္းခေလးဆန္တယ္။ တခါတခါတည္တည္ၾကီးေနတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့သေဘာေကာင္းတယ္
ပံုဆိုး တကယ္ေတာ့အရမ္းေခ်ာ၊စိတ္ေရာလူေရာ၊ ၾကင္နာသနားတတ္တယ္၊ ဘာသာတရားကိုင္းရွိဳင္းတယ္။စိတ္ရွည္တယ္။ အနစ္နာခံတယ္ ။ သူသင္ေပးလို ့သခ်ၤာေတာ္ခဲ့တယ္။ သူေၾကာင့္ဘ၀မွာ အယူအဆေတြေျပာင္းခဲ့တယ္။ ကေလးခ်စ္၊ ေခြးခ်စ္၊ လူခ်စ္၊ အားလံုးကခ်စ္တဲ ့ ဒုတိယအမ။
ေတမိ ငယ္ငယ္တုန္းကစကားနည္းတယ္၊မာနၾကီးတယ္၊စာေတာ္တယ္၊ ဟာသဥာဏ္ရႊငိတယ္။ အိမ္မွာအေခ်ာဆံုး၊ ခုထိလွတုန္း ။ စိတ္ဆတ္တယ္။ ဇြဲ ၇ွိတယ္။ သူလဲမိသားစုကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ အပင္ပန္းအခံဆံုးဘဲ။
ဖုန္းဆိတ္ (သံေပတလူး) ငယ္ငယ္ကအေဆာ့သန္တယ္၊ လက္အဆစ္လြဲေအာင္ ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္ေဆာ့တယ္။ လူလည္က်တယ္။ အိမ္ေနာက္က ပလစတစ္၀ယ္တဲ့ဆိုင္ကို သြားျပီး ပလစတစ္မွာ ခဲလံုးေ၇ာ ျပီးေရာင္းစားဘူးတယ္။ လူလိ္မ္ေနေအးေပါ ့။
ဒံုပိ (နွတ္ခမ္းေမႊးေလးနဲ ့ဂ်စ္တူး) သူက tomboy လုိဘဲ။ ေယာက္်ားေလးဆန္တယ္။ စာေတာ္တယ္။ သူ ့ကမိန္းခေလးေတြထဲမွာအငယ္ဆံုး။ စေနသမီး ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တဲ ့ဇြဲ ၇ွိတယ္။ သူကေဖ်ာင့္မတ္တယ္။ ငယ္ငယ္တံုးက နာဂ သီခ်င္း (တိုင္းရင္းသားအစီအစဥ္)လာရင္ အကၤ်ီခြ်တ္ျပီး ကတတ္လို ့နာဂ နာမည္ရထားတာ
ေရဘဲ သူကေတာ့ ေရကူးတာ၀ါသနာပါလို ့။ မူၾကိဳ တုန္း ကဆရာမကို ၾကီးတဲ ့အထိ ေၾကာက္တယ္။ သူ ့ကို ဒုတိယအမ က ေစာတင္ေမာင္လို ့နာမည္ေပးတယ္ (တြတ္ပီ ကာတြန္းထဲက လူပိ်ဳၾကီးရဲ ့နာမည္) ။မူလတန္းေက်ာင္းေနတုန္း က ကြမ္းမူးလာလုိ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္း ကုလားေလး (ယာက်စ္ဟူစိန္) က ဂ်ိဳင္းကေနတြဲ ျပီးအိမ္လာပို ့ေပးခဲ ့၇ဘူးတယ္။ ဆူရလဲအခက္ ရီရလဲ အခက္။
အေျခာက္ အဲဒီနာမည္က သူ ့အကို ေရဘဲ ကေပးထားတဲ့နာမည္။ ေရဘဲနဲ ့အေျခာက္နဲ ့ကုိရင္၀တ္တုန္းက တေယာက္ကို တေယာက္နာမည္ေျပာင္နဲ ့စၾကတာ ကိုရင္ ၂ပါး ေနာက္ဆံုးရန္ျဖစ္ျပီး အေမ ့ဆီကိုလာတိုင္တယ္။ သူ ့ရဲသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့သူ ့ကို ကုလားမလို ့ေခၚတယ္။ သူ ေျပာေျပာေနတဲ့သူ့ ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ့နာမည္ေတြက လဲ ၾကက္ဖတဲ့၊ ဂႏၵီတဲ ့၊၀တ္ၾကီး တဲ ့ဘာသေဘာလဲမသိဘူး ။ ဒီ ေမာင္ေလးအငယ္က ဒုတိယအမနဲ ့အတူဆံုး။ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး။ေမာင္နွမေတြထဲမွာအသက္အငယ္ဆံုး ဒါေပမဲ ့အရပ္ကေတာ့၆ေပနီးပါးေလာက္၇ွိမယ္ အရပ္အရွည္ဆံုးဘဲ၊
သူတို ့ေတြ နွလံုးစိတ္၀မ္းခ်မ္းေျမ ့ပါေစ။
သတိရလွ်က္
သံေပတလူး (ဖုန္းဆိတ္)
တပတ္ရစ္ TV
(5)တပတ္ရစ္ ရုပ္ျမင္သံၾကား
ဒီေန ့မနက္ပိုင္း fleu jab (အေအးမိေရာဂါ)ကာကြယ္ေဆး ဒုတိယအၾကိမ္ထိုး တယ္ ေနာက္ dentist appointment ကိုသြားတယ္။ ထံုေဆး ကျပင္းလြန္းအားၾကီးတယ္ ေနာက္ထပ္ treatment ၂ၾကိမ္ထပ္သြားယူရဦးမယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထံုေဆးအရွိန္နဲ ့မွိန္းျပီးနားေနတုန္း အမဲမေလး ဂ်ဴနီယာ က ရုပ္ျမင္သံၾကားစပ္တူ ၀ယ္ဖို ့ လာေျပာတယ္။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ၂ေယာက္သား ျမိဳ ့ထဲကို bus ကားနဲ ့သြားၾကတယ္။ ၂၄ လက္မ thomson ရုပ္ျမင္သံၾကား second hand ကို ေပါင္ ၅၀။ အငွားကားခ ၁၄ေပါင္ စုစု ေပါင္ း ၆၄ေပါင္။သူက က်မကို ၂၄က်ပ္ စိုက္ သူက၄၀စိုက္မယ္တဲ့ ဒါေပမဲ ့က်မဒီျမိဳ ့ကေျပာင္းရင္သူအပိုင္ယူမယ္ တဲ့ ။ က်မ သေဘာတူလိုက္တယ္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားကို သတင္းနဲ ့ေကာင္းတဲ ့ဇာတ္လမ္းတြဲေတြသာ က်မေရြးၾကည့္တယ္၊ အင္တာနက္၊ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့ သတင္းစာရွိေနရင္ က်မအတြက္ လံုေလာက္ျပီ။ အခုတေလာ ဒီက တီဗြီေတြမွာ ေၾကာ္ျငာခနခနေနွာက္ယွက္ လြန္းလို ့မ်က္ေစ့ေနာက္တယ္။
ညေနဘက္ ၀က္သားကင္၊လက္ဘက္သုတ္၊နဲ ့ ပဲျပဳတ္ေက်ာ္နဲ ့ဂ်ဴနီယာကို က်မညစာေၾကြးတယ္။ သူ ကေတာ့ တီဗြီ ရလို ့အရမ္းေပ်ာ္ေနပံုဘဲ။ သူလဲ တီဗြီမၾကည့္ရတာ ၃လနီးနီးရွိျပီဆိုေတာ့ နားလည္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ဧည့္ခန္းကိုက်မအစီအစဥ္နဲ ့ ဆိုဖါေနရာခ်၊ တီဗြီ အင္တာနာၾကိဳးဆင္ ။ ထမင္းစားစားပြဲနဲ ့ကုလားထိုင္ေတြကို က်မတစ္ေယာက္ထဲ kitchen ကေနေရြ ့ နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေမာသြားတယ္။ သူကကိုယ္၀န္နဲ ့ဆိုေတာ့ မရခ်ရမလြယ္ဘူးေလ။
အငွားကားေမာင္းတဲ ့သူ ကေတာ္ေတာ္မာေရေက်ာေရရွိတဲ ့ဒီနိုင္ငံက လူျဖဴ၊ က်မတို ့၂ေယာက္၀ယ္လားတဲ ့တီဗြီအေလးၾကီးကို ျခံ၀နားထိဘဲခ်ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ over charge လုပ္တယ္။ ျခံထဲကေန ့က်မတို ့ေနတဲ ့basement flat ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးျပီးသယ္ရတယ္။ အေလးၾကီးဘဲ။ ေတာမွာေနရတဲ့ ဒုကၡက မေသးဘူး။
အင္တာနက္ကလဲ တေနကုန္မေကာင္းဘူး။ စိတ္ပိန္တယ္။ အမဲမေလးနဲ ့ future အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ က်မ ေလမိသားစုနဲ ့ဆံုခ်င္တယ္။ သူလဲဒီလိုဘဲ။ ထမင္းကိုေစာင့္ကအက်က္ေနွးသည္။ေရကို ေစာင့္ ကအတက္ေနွးသည္တဲ့ ေစာင့္ရတဲ့ဒုကၡ ကအင္မတန္ၾကီးတာဘဲ။
ေစာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြျမန္ျမန္ကုန္ပါေစ။
ည၁၁နာရီ ၂၈မိနစ္ရွိသြားျပီ ။ နားဦးမည္။
ဒီေန ့မနက္ပိုင္း fleu jab (အေအးမိေရာဂါ)ကာကြယ္ေဆး ဒုတိယအၾကိမ္ထိုး တယ္ ေနာက္ dentist appointment ကိုသြားတယ္။ ထံုေဆး ကျပင္းလြန္းအားၾကီးတယ္ ေနာက္ထပ္ treatment ၂ၾကိမ္ထပ္သြားယူရဦးမယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထံုေဆးအရွိန္နဲ ့မွိန္းျပီးနားေနတုန္း အမဲမေလး ဂ်ဴနီယာ က ရုပ္ျမင္သံၾကားစပ္တူ ၀ယ္ဖို ့ လာေျပာတယ္။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ၂ေယာက္သား ျမိဳ ့ထဲကို bus ကားနဲ ့သြားၾကတယ္။ ၂၄ လက္မ thomson ရုပ္ျမင္သံၾကား second hand ကို ေပါင္ ၅၀။ အငွားကားခ ၁၄ေပါင္ စုစု ေပါင္ း ၆၄ေပါင္။သူက က်မကို ၂၄က်ပ္ စိုက္ သူက၄၀စိုက္မယ္တဲ့ ဒါေပမဲ ့က်မဒီျမိဳ ့ကေျပာင္းရင္သူအပိုင္ယူမယ္ တဲ့ ။ က်မ သေဘာတူလိုက္တယ္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားကို သတင္းနဲ ့ေကာင္းတဲ ့ဇာတ္လမ္းတြဲေတြသာ က်မေရြးၾကည့္တယ္၊ အင္တာနက္၊ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့ သတင္းစာရွိေနရင္ က်မအတြက္ လံုေလာက္ျပီ။ အခုတေလာ ဒီက တီဗြီေတြမွာ ေၾကာ္ျငာခနခနေနွာက္ယွက္ လြန္းလို ့မ်က္ေစ့ေနာက္တယ္။
ညေနဘက္ ၀က္သားကင္၊လက္ဘက္သုတ္၊နဲ ့ ပဲျပဳတ္ေက်ာ္နဲ ့ဂ်ဴနီယာကို က်မညစာေၾကြးတယ္။ သူ ကေတာ့ တီဗြီ ရလို ့အရမ္းေပ်ာ္ေနပံုဘဲ။ သူလဲ တီဗြီမၾကည့္ရတာ ၃လနီးနီးရွိျပီဆိုေတာ့ နားလည္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ဧည့္ခန္းကိုက်မအစီအစဥ္နဲ ့ ဆိုဖါေနရာခ်၊ တီဗြီ အင္တာနာၾကိဳးဆင္ ။ ထမင္းစားစားပြဲနဲ ့ကုလားထိုင္ေတြကို က်မတစ္ေယာက္ထဲ kitchen ကေနေရြ ့ နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေမာသြားတယ္။ သူကကိုယ္၀န္နဲ ့ဆိုေတာ့ မရခ်ရမလြယ္ဘူးေလ။
အငွားကားေမာင္းတဲ ့သူ ကေတာ္ေတာ္မာေရေက်ာေရရွိတဲ ့ဒီနိုင္ငံက လူျဖဴ၊ က်မတို ့၂ေယာက္၀ယ္လားတဲ ့တီဗြီအေလးၾကီးကို ျခံ၀နားထိဘဲခ်ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ over charge လုပ္တယ္။ ျခံထဲကေန ့က်မတို ့ေနတဲ ့basement flat ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးျပီးသယ္ရတယ္။ အေလးၾကီးဘဲ။ ေတာမွာေနရတဲ့ ဒုကၡက မေသးဘူး။
အင္တာနက္ကလဲ တေနကုန္မေကာင္းဘူး။ စိတ္ပိန္တယ္။ အမဲမေလးနဲ ့ future အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ က်မ ေလမိသားစုနဲ ့ဆံုခ်င္တယ္။ သူလဲဒီလိုဘဲ။ ထမင္းကိုေစာင့္ကအက်က္ေနွးသည္။ေရကို ေစာင့္ ကအတက္ေနွးသည္တဲ့ ေစာင့္ရတဲ့ဒုကၡ ကအင္မတန္ၾကီးတာဘဲ။
ေစာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြျမန္ျမန္ကုန္ပါေစ။
ည၁၁နာရီ ၂၈မိနစ္ရွိသြားျပီ ။ နားဦးမည္။
I had a bad day
(7)7th April (I had bad day)
မနက္အေစာၾကီးထျပီးကားဂိတ္ကိုလမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္။ အလင္းေရာင္ရွင္းရွင္းမျမင္ရတဲ ့မွဳန္ျပျပဓါတ္တိုင္ေတြရဲ ့အားကိုးနဲ ့ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းတေလ်ွာက္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊တရားဂုဏ္ေတာ္နဲ ့သံဃၤာဂုဏ္ေတာ္တို ့ကိုရြတ္လာခဲ့တယ္ ။ ကားမွတ္တိုင္ေရာက္လုနီး။မိနစ္ ၂၀ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္အျပီးမွာ ေခြး၃ေကာင္ေက်ာင္းတဲ့ လူ ကိုေတြ ့မွ အေၾကာက္ေျပသြားတယ္ ။
ရဲစခန္းေရွ ့ကမွတ္တိုင္မွာ ဘစ္စကားေစာင့္ရတယ္ ကိုယ့္ျမိဳ ့ေပၚကိုသြားတဲ့ဘစ္ကားကအေစာၾကီးမထြက္လို ့တျခားျမိဳ ့သြားတဲ့ဘစ္ကို ေစာင့္ ရင္း ရဲစခန္းမ်က္နွာစာတယ္လီဖုန္းနဲ ့ကပ္ထားတဲ့စာ က
ရဲစခန္းေရွ ့ကမွတ္တိုင္မွာ ဘစ္စကားေစာင့္ရတယ္ ကိုယ့္ျမိဳ ့ေပၚကိုသြားတဲ့ဘစ္ကားကအေစာၾကီးမထြက္လို ့တျခားျမိဳ ့သြားတဲ့ဘစ္ကို ေစာင့္ ရင္း ရဲစခန္းမ်က္နွာစာတယ္လီဖုန္းနဲ ့ကပ္ထားတဲ့စာ က
"When this police station is closed you should make all enquires using the telephone below. Please lift the handset, press the button and wait for a response."
တဲ့။ ရဲစခန္းကိုၾကည့္ေတာ့ မီးေတြကလင္းထိန္လို ့။ ကားကို မိနစ္ အနည္းငယ္ေစာင့္ျပီး ေနာက္တျမိဳ ့မွာ ရထားခ်ိန္းတယ္ အဲဒီေနာက္ ျမိဳ ့ၾကီးကို ေ၇ာက္ေတာ့ မနက္ ၇နာရီ ၄၅မိနစ္၊ ေျမပံုအားကိုးနဲ ့သြား၇မဲ ့ရံုးကိုရွာတယ္။ လမ္းတို ေလးေတြကမ်ားေတာ့ မ်က္ေစ့ လည္ျပီး မေတြ ့နိုင္ဘူး။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြရယ္။ သတင္းစာအလကား လိုက္ေပးေနတဲ ့အဖိုးၾကီးရယ္။ vitaminေဖ်ာ္ရည္ အလကားေပးေနတဲ ့ေၾကာ္ၿငာကားရယ္ကိုေမးတယ္။ လူေတြက လုပ္လက္စအလုပ္ေတြကိုရပ္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ findout လုပ္ေပးၾကေပမဲ့ က်မသြားမဲ ့ရံုးကိုသူ တို ့ေသခ်ာမညြန္တတ္ၾကဘူး။
လမ္းေတြမွားျပီးေနာက္ မွာ Indian နဲ ့တူတဲ ့ရံုးသမားျဖစ္ဟန္တူတဲ ့လူတေယာက္ကို ေမးမိတယ္။ အဲဒီလူက သူသြားမဲ ့လမ္းနဲ ့တေက်ာထဲဘဲဆိုျပီး က်မကိုလမ္းညႊန္ေပးတယ္။ က်မကလမ္းေပ်ာက္ေနတာ မိနစ္ ၃၀ ရွိသြားျပီ လို ့ေျပာေတာ့ အံၾသျပီး ဒီမွာကဒီလိုဘဲ ေနာက္ဆိုမမွားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ က်မေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုဆုေတာင္းေပးဦးတဲ ့။ ဘာမွန္းေတာ့က်မ မသိေတာ့ have a nice day လို ့ေျပာခဲ့တယ္။
ရံုးေအာက္ေရာက္ေတာ့အမည္စရင္းသြင္းျပီးရံုးေရွ ့မွာေစာင့္ တယ္ရံုးက ၉နာရီဖြင့္၇မယ္ဆို ေပမဲ ့လူအရိပ္အေရာင္ကို ၉နာရီခြဲ အထိမျမင္ရဘူး။ ရာသီဥတုက အရမ္းေအးေတာ့ေခါင္းေတြကိုက္လာတယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ allstar ဖိနပ္ပါးထဲကက်မရဲ ့ေျခေခ်ာင္းေတြ က်ဥ္ျပီး ပူးကပ္ေနလို ့ေျခေထာက္ကိုခဏခဏ shake လုပ္ေနမိတယ္။
၉နာရီ၄၀ေလာက္မွာ ရံုးက ဒရ၀မ္ပံုစံုလိုလို ။ officer လိုလို ပါကစ္စတန္လို လူက အလကားေန၇င္းအားလံုးကို ေဟာက္ေနတာနဲ ့ငို ခ်င္ရက္လက္တို ့ျဖစ္ေနတယ္ ။ queue ျပန္လုပ္ဖို ့သူကေျပာေတာ့ က်မမုန္းတဲ့ နိုင္ငံက လူ (ေယာက္က်ား)မ်ားဟာ က်မတို ့မိန္းခေလးေတြကို တြန္းတိုက္ျပီး ေရွ ့ေ၇ာက္ေအာင္တန္းစီ ၾကတယ္။ အရင္နာမည္စရင္းေရးတုန္းက က်မ က နံပါတ္ ၆ အခုက်ေတာ့ နံပါတ္ ၃၀ေက်ာ္ ေနာက္ဆံုးမွာ။ က်မနဲ ့အတူ မိန္းခေလးေတြအကုန္လံုး ေနာက္ဆံုးမွာ အဲဒီရံုးက တေန ့ကိုမွ လူနည္းနည္းဘဲေတြတာ။ က်မလက္ေလွ်ာ့ျပီး ျမိဳ ့ထဲဘက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ လမ္းမွာ မ်က္ရည္၀ဲတယ္။ ငါ ့အနွဲ ေနာ္ အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့မ်ားဆို ျပီ။
လမ္းေတြမွားျပီးေနာက္ မွာ Indian နဲ ့တူတဲ ့ရံုးသမားျဖစ္ဟန္တူတဲ ့လူတေယာက္ကို ေမးမိတယ္။ အဲဒီလူက သူသြားမဲ ့လမ္းနဲ ့တေက်ာထဲဘဲဆိုျပီး က်မကိုလမ္းညႊန္ေပးတယ္။ က်မကလမ္းေပ်ာက္ေနတာ မိနစ္ ၃၀ ရွိသြားျပီ လို ့ေျပာေတာ့ အံၾသျပီး ဒီမွာကဒီလိုဘဲ ေနာက္ဆိုမမွားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ က်မေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုဆုေတာင္းေပးဦးတဲ ့။ ဘာမွန္းေတာ့က်မ မသိေတာ့ have a nice day လို ့ေျပာခဲ့တယ္။
ရံုးေအာက္ေရာက္ေတာ့အမည္စရင္းသြင္းျပီးရံုးေရွ ့မွာေစာင့္ တယ္ရံုးက ၉နာရီဖြင့္၇မယ္ဆို ေပမဲ ့လူအရိပ္အေရာင္ကို ၉နာရီခြဲ အထိမျမင္ရဘူး။ ရာသီဥတုက အရမ္းေအးေတာ့ေခါင္းေတြကိုက္လာတယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ allstar ဖိနပ္ပါးထဲကက်မရဲ ့ေျခေခ်ာင္းေတြ က်ဥ္ျပီး ပူးကပ္ေနလို ့ေျခေထာက္ကိုခဏခဏ shake လုပ္ေနမိတယ္။
၉နာရီ၄၀ေလာက္မွာ ရံုးက ဒရ၀မ္ပံုစံုလိုလို ။ officer လိုလို ပါကစ္စတန္လို လူက အလကားေန၇င္းအားလံုးကို ေဟာက္ေနတာနဲ ့ငို ခ်င္ရက္လက္တို ့ျဖစ္ေနတယ္ ။ queue ျပန္လုပ္ဖို ့သူကေျပာေတာ့ က်မမုန္းတဲ့ နိုင္ငံက လူ (ေယာက္က်ား)မ်ားဟာ က်မတို ့မိန္းခေလးေတြကို တြန္းတိုက္ျပီး ေရွ ့ေ၇ာက္ေအာင္တန္းစီ ၾကတယ္။ အရင္နာမည္စရင္းေရးတုန္းက က်မ က နံပါတ္ ၆ အခုက်ေတာ့ နံပါတ္ ၃၀ေက်ာ္ ေနာက္ဆံုးမွာ။ က်မနဲ ့အတူ မိန္းခေလးေတြအကုန္လံုး ေနာက္ဆံုးမွာ အဲဒီရံုးက တေန ့ကိုမွ လူနည္းနည္းဘဲေတြတာ။ က်မလက္ေလွ်ာ့ျပီး ျမိဳ ့ထဲဘက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ လမ္းမွာ မ်က္ရည္၀ဲတယ္။ ငါ ့အနွဲ ေနာ္ အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့မ်ားဆို ျပီ။
ေနာက္ထပ္ကားတဆင့္စီးျပီး လက္မွတ္ထုိး၇မဲ ့ရံုးကို ေရာက္တယ္။ က်မရဲ ့သတ္မွတ္ခ်ိန္ က ေန ့လည္ ၁နာ၇ီမွ က်မေ၇ာက္တာက ၁၁နာရီေလာက္မွာ အဲဒီမွာလဲ ဒရ၀မ္မ က က်မကိုစိမ္းစိမ္းၾကည့္ျပီး နင္၀င္လို ့မရဘူးေျပာတယ္။ အဲဒီရံုးကေနထြက္ျပီးကားဂိတ္ကို လမ္းေလ်ွာက္ရင္က်မ မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ က်လာတယ္။ အဲဒါနဲ ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကိုဖုန္းဆက္ေျပာေတာ့ ။ သူငယ္ခ်င္းက ကားပတ္စီးေန ငိုတာကိုရပ္။ ျမိဳ ့ထဲကၾကာၾကာထိုင္လို ့ရမဲ့ first food ဆိုင္ သို ့မဟုတ္ coffee ဆိုင္မွာထိုင္ျပီးအခ်ိန္ျဖဳန္းဖို ့အၾကံေပးတယ္။ က်မေလ ဘာ့ေၾကာင့္အဲဒီေလာက္ ၀မ္းနည္းမွန္းမသိဘူး။
အိမ္ကိုျပန္ေ၇ာက္ေတာ့ ညေန ၅နာ၇ီခြဲျပီ။ ရင္ထဲမွာ အရမ္းကိုနာျပီးေမာတယ္။ က်မေလ အသက္အရြယ္နဲ ့ညီတဲ့ ရင့္က်က္မွဳ ေတြ ။ ခံနိုင္ရည္ေတြရွိခ်င္တယ္။ ဒါေတြ အားလံုး က ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ built လုပ္ရမွာနားလည္ထားေပမဲ ့က်မခုထိ အားငယ္တတ္တုန္းဘဲ။
ကုသိုလ္ဒါန ျပဳၾက သူငွါ
ဒီေန ့ 8th April ့ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုးဆီက gmail နဲ ့ဓါတ္ပံု attachment file ေတြရတယ္။
ေမာင္ေလး မနက္ျဖန္ ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္တဲ ့ေက်းဇူးရွင္ေအာင္ေျမရတနာ ဆရာေတာ္ ရဲ့ ေက်ာင္း မွာ ေကာင္းေကာင္းလဲ အဲဒီေက်ာင္းမွာကိုရင္၀တ္တာ ၂ၾကိမ္ရွိျပီ။
ေမာင္ေလးနဲ ့သူရဲ့သူငယ္ခ်င္း တို ့မနက္ျဖန္မွာ၀တ္ၾကမယ္တဲ ့။ က်မအရမ္းအားက်တယ္။ က်မလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္၇င္ မယ္သီလ၀တ္ျဖစ္ေအာင္က်ိဳးစားဦးမယ္။ တသက္မွာ တခါေလာက္ သာသနာ အလုပ္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဓါတ္ပံုေတြကို က်မဒီေန ့ organize လုပ္ျပီး ကြ်န္ပ်ဴတာထဲမွာ
ထည့္ ထားတယ္။ တေန ့ေန ့မွာ family album ေလးကို အိမ္ကို ပို ့ေပးမလို ့။
ခက္တာကဒီ laptop မွာ bluetooth device မပါဘူး။ အရင္က်မသံုးတဲ ့samsoung notebook ေလးမွာ ပါတယ္။ ဖုန္းထဲကပံုေတြကို ဒီကြန္ပ်ဴတာထဲထည့္ဖို ့နည္းလည္းရွာရဦးမယ္။ cable ကလဲ london ကသူငယ္ခ်င္းဆီမွာ။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာလဲ အိမ္ကိုသတိရရင္ဘဲေပါ့။ အရင္နွစ္ေတြတုန္းက အလုပ္ထဲမွာဆိုေတာ့ သၾကၤန္က်မွန္းမသိသာဘူး။ အေပါင္းအသင္းလဲ ၅ေယာက္ ၆ေယာက္
ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒါေတာင္ ၂ ေယာက္ေလာက္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းတာ။ အရမ္းကိုအထီးက်န္ပါတယ္ အဲ မွားလို ့အမက်န္ပါတယ္။
ေမာင္ေလးကို သကၤန္းေတာင္းနဲ ့တ၇ားနာ tape နဲ ့ဖမ္းလို ့၇၇င္ ဖမ္းယူျပီး ပို ့ေပးဖို ့ေျပာထားတယ္။ he willtry the best တဲ ့။ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြကို လဲဖိတ္ဖို ့မေမ့၇န္ ေျပာထားသည္။
ေတာ္ေသးျပီ။ နားပါဦးမည္။
ယခု ည ၁နာရီ ၂၆မိနစ္။ အေမ့အိမ္တြင္ မနက္ ၇နာရီေလာက္ရွိမည္။ ဆြမ္းခ်က္ဆြမ္းကပ္နွင့္အားလံုးအလုပ္ရွဳပ္ေနေတာ့မည္။ လြမ္းပါသည္။
ေမာင္ေလး မနက္ျဖန္ ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္တဲ ့ေက်းဇူးရွင္ေအာင္ေျမရတနာ ဆရာေတာ္ ရဲ့ ေက်ာင္း မွာ ေကာင္းေကာင္းလဲ အဲဒီေက်ာင္းမွာကိုရင္၀တ္တာ ၂ၾကိမ္ရွိျပီ။
ေမာင္ေလးနဲ ့သူရဲ့သူငယ္ခ်င္း တို ့မနက္ျဖန္မွာ၀တ္ၾကမယ္တဲ ့။ က်မအရမ္းအားက်တယ္။ က်မလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္၇င္ မယ္သီလ၀တ္ျဖစ္ေအာင္က်ိဳးစားဦးမယ္။ တသက္မွာ တခါေလာက္ သာသနာ အလုပ္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဓါတ္ပံုေတြကို က်မဒီေန ့ organize လုပ္ျပီး ကြ်န္ပ်ဴတာထဲမွာ
ထည့္ ထားတယ္။ တေန ့ေန ့မွာ family album ေလးကို အိမ္ကို ပို ့ေပးမလို ့။
ခက္တာကဒီ laptop မွာ bluetooth device မပါဘူး။ အရင္က်မသံုးတဲ ့samsoung notebook ေလးမွာ ပါတယ္။ ဖုန္းထဲကပံုေတြကို ဒီကြန္ပ်ဴတာထဲထည့္ဖို ့နည္းလည္းရွာရဦးမယ္။ cable ကလဲ london ကသူငယ္ခ်င္းဆီမွာ။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာလဲ အိမ္ကိုသတိရရင္ဘဲေပါ့။ အရင္နွစ္ေတြတုန္းက အလုပ္ထဲမွာဆိုေတာ့ သၾကၤန္က်မွန္းမသိသာဘူး။ အေပါင္းအသင္းလဲ ၅ေယာက္ ၆ေယာက္
ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒါေတာင္ ၂ ေယာက္ေလာက္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းတာ။ အရမ္းကိုအထီးက်န္ပါတယ္ အဲ မွားလို ့အမက်န္ပါတယ္။
ေမာင္ေလးကို သကၤန္းေတာင္းနဲ ့တ၇ားနာ tape နဲ ့ဖမ္းလို ့၇၇င္ ဖမ္းယူျပီး ပို ့ေပးဖို ့ေျပာထားတယ္။ he willtry the best တဲ ့။ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြကို လဲဖိတ္ဖို ့မေမ့၇န္ ေျပာထားသည္။
ေတာ္ေသးျပီ။ နားပါဦးမည္။
ယခု ည ၁နာရီ ၂၆မိနစ္။ အေမ့အိမ္တြင္ မနက္ ၇နာရီေလာက္ရွိမည္။ ဆြမ္းခ်က္ဆြမ္းကပ္နွင့္အားလံုးအလုပ္ရွဳပ္ေနေတာ့မည္။ လြမ္းပါသည္။
္family joke, give me a smile
က်မတို ့ညီအမေတြ ကေလးထိန္းၾကသည္။ ေမာင္ေလး ၂ေယာက္ကိုထိန္းသည္
တူေလးနဲ့ ေကာင္းငယ္ေလး ကိုလဲအလုအယက္ ထိန္း ၾကသည္။ ကေလးေတြ စကားတတ္ကာစအရမ္းကိုခ်စ္ဖို ့ေကာင္းသည္။ ကေလးေတြကို လူၾကီးမိဘေတြက ၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မလဲ လို ့ေမးတတ္ၾကသည္။ မိဘမ်ားၾကားခ်င္သည္ အေျဖက ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိသည္ ့ပညာတတ္အလုပ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဆရာ၀န္ၾကီးလုပ္မယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာၾကီးလုပ္ မယ္၊ ေက်ာင္းဆရာလုပ္မယ္၊ စသည့္ အေျဖမ်ား။
က်မ ေမာင္အငယ္ဆံုးေလးလား၊ က်မတူေလးလား မသိပါ။ လူၾကီးမ်ားက သားၾကီးလာရင္
အေမတို ့ကိုဘာလုပ္ေကြ်းမတုန္း ဟုေမးရာ expected answer မွာ တျခား သူေျဖလိုက္သည္မွာ ကား
"မုန္ ့လက္ေဆာင္း" တဲ့ ဒါလဲမွန္သည္ သူအၾကိဳက္က မုန္ ့လက္ေဆာင္းကို။
give me a smile -----
ေရာက္တတ္ရာရာ
အခ်မ္းေျပ ၊ ဒီေဒသက သက္ၾကီးရြယ္အို ေတြနဲ ့ေၾကာင္ခ်ီး
အခ်မ္းေျပဘာလုပ္လဲ။ အရမ္းအထင္မၾကီးပါနဲ ့။ ေခတ္မီသူမ်ားလို အရက္ခြက္္ေလး ဟန္ပါပါ ေသာက္ ျပီး ၇င္ စီးကရက္ကေလးထုတ္ဖြာ တတ္တဲ ့ life style မ်ိဳးက်မမွာမရွိပါ။ ခ်မ္းရင္အခ်မ္းသက္သာေအာင္ ဘယ္လို ၀တ္သလဲ။ဘာေတြလုပ္သလဲ။ဆို တာကို through my experience အရ
လူ ့ကိုယ္ခႏၵာ မွာ အပူဒတ္ အျမန္ကုန္လြယ္တဲ့ေနရာမ်ားကေတာ့ ၊ နားရြက္၊ ႏွာေခါင္း၊ လက္ဖ်ား၊နဲ ့ေျခဖ်ား တို ့ဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ တခါတေလ ဆံပင္ေတြၾကားကလဲ တအားခ်မ္းတတ္တယ္။ က်မေတာ့သူမ်ားနဲ မတု တူေအာင္ ေခါင္းေတြက်ဥ္ျပီး ခ်မ္းတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဆာင္းရာသီတိုင္း ေခါင္းစြပ္ပါတဲ ့အေႏြးထည္ ထူထူကို၀တ္ပါတယ္။
လက္ေခ်ာင္းေဖၚျပီး၀တ္လို ့ရတဲ့ globe လဲ၀တ္ပါတယ္ ။ trouser ရဲ့ ေအာက္က legging ကိုလဲ၀တ္ပါတယ္။ ေျခစြပ္ထူလဲ ၀တ္ပါတယ္ ။ တကယ္ခ်မ္းရင္ေတာ့ အသက္ရွဴတာကိုပါ နည္းနည္းေမွးျပီးရွဴ ပါတယ္။ တခါတခါ (အ၇မ္းေအးတဲ ့ေလဟာ အဆုတ္ထဲကို ဒါးသြားနဲ ့ ေမြသလို ခံစားရလို ့) အိမ္မွာေနရင္ radiator ေလးနားမွာကပ္ျပီး အပူေငြ ့ ခံရပါတယ္။ ေရေႏြးခ်မ္းေလးတည္ေသာက္ရင္းေပါ ့ ။ အဲဒီထက္ ပိုခ်မ္းလာရင္ေတာ့ အိပ္ရာေပၚတက္ ေစာင္ကိုလည္ပင္းအထိခ်ံဳ လက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ဂ်ိဳင္းေအာက္မွာဖြက္ ဒူးေကြးျပီး အိပ္ေတာ့တာပါဘဲ ။
အပူခ်ိန္ minus degree ရွိတဲ ့ကေနဒါလို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္မယ္။ ဒီမွာေတာ့ တခ်ိဳ ့သက္ၾကီးရြယ္အို တခ်ိဳ ့ အေအးဒဏ္ ေၾကာင့္ ေသၾကတယ္။ radiator (အမ်ားအေခၚ heater) အတြက္ bill ခမတတ္နိုင္လို ့အခ်မ္းခံရင္း ေသသြားၾကတဲ ့ဒီနိုင္ငံက အဖိုးအဖြားအိုေတြလဲ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ ့အဖိုးအဖြားေတြက Christmas နားေရာက္တဲ့အထိ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးေစာင့္ၾကတယ္။ သားသမီးေတြ ကလူအိုရံုကို Christmas time မွာလာေတြၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့သားသမီးေတြက မိဘေတြကို အျပင္ေခၚထုတ္ျပီး ေန ့လည္စာလိုက္ေကြ်းၾကတယ္။
ဒီမွာ အသက္ၾကီးလာရင္ သားသမီးေတြက မိဘေတြကို nursing home ေတြ၊ residential care home ေတြကိုပို ့ၾကတယ္။ Nursing Home ကိုမသြားခ်င္ၾကတဲ ့သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြက သူတို ့ ကိုယ္ သူတို ့ က်န္းမာေအာင္ ဂရုစိုက္ေနၾကတယ္။ အျပင္ေတြဘာေတြထြက္ရင္လဲ ျပင္ျပင္ဆင္္ဆင္ကေလးနဲ ့ငါတို ့ဇယာကိုအံတုနိုင္ေသးတယ္ဆိုတဲ့ပံုစံနဲ့ တတ္နိုင္သေရြ ့ေနၾကတယ္။
အၾကင္နာတရားနည္းတဲ့ care assistant တခ်ိဳ ့ကအဖိုးအဖြားေတြကို ေကာင္းေကာင္းမဆက္ဆံၾကဘူး။ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့အိမ္က care assistant အလုပ္လုပ္တဲ ့အမ်ိဳးသမီးဆုိရင္ အသိဥာဏ္ သိပ္မေကာင္းေတာ့တဲ့ အဖိုးအဖြားေတြကို ရိုက္တယ္။ အစားကို ခြံေကြ်းလို ့မွ ပါးစပ္မဟရင္ အကုန္သိမ္းျပစ္တာဘဲ။ သူ ့ကိုမုန္းလြန္းလို ့က်မ နာမည္ေပးထားတယ္ ေၾကာင္ခ်ီးလို ့ ။ Nursing Home မွာ long day ဆင္းတဲ ့အျပင္ weekend မွာတျခား home မွာလုပ္ဖို ့energy ေခြ်တာတဲ့အေနတဲ့ အားတိုင္း က်ံဳးအိပ္တာဘဲ။ တေန ့ကို ၁၄နာရီ အလုပ္လုပ္တယ္။ အလုပ္က်ိဳးစားတာ ေကာင္းေပမဲ့ က်မသူငယ္ခ်င္းကိုလဲ သိပ္နိုင္တာအရမ္းမုန္းဖို ့ေကာင္းတာဘဲ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ သူတခန္းထဲ ေနတုန္းက ဆို သူက selfish ျဖစ္ျပီး bully လုပ္လြန္းလို ့သူငယ္ခ်င္းမွာ လနဲ ့ခ်ီျပီးဖ်ား တယ္။ ဖိုးဖြားေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္း ဘယ္လို လုပ္ျပီး ေၾကာင္ခ်ီးအေၾကာင္း ေရာက္သြားသလဲ မသိေတာ့ဘူး။
ေတာ္ေသးျပီ
အတိတ္ကို ျပန္သြားေသာ္
အတိတ္ကို ျပန္သြားေသာ္
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းကက်မ ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိကိုယ့္ကိုကိုယ္အရမ္းမုန္းပါတယ္။
ကေလးဘ၀ကေန လူၾကီးဘ၀change တဲ့ အခိ်န္စပ္ကူးမတ္ကူးကာလမွာ
စိတ္ေတြဟာ ေတာင္ေရာက္လိုက္ေျမာက္ေရာက္ လိုက္နဲ ့။မိန္းကေလးပီပီသသ
ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ကိုယ္ခႏၵာ အေျပာင္းအလဲကိုစိတ္ေမာစြာ ေစာင့္ေနရင္း
က်မေလမိန္းမျဖစ္ရမဲ့ဘ၀ကိုမုန္းတယ္။
စစ္အကၤီ် လက္ရွည္နဲ ့ရခိိုင္လံုျခည္ကိုမက္မက္ေမာေမာ ၀တ္ျပီးဆံပင္ကို စစ္သားk ေလာက္
တိုတိုထားျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လွည့္စားမိခဲ့ဖူးတယ္။ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ က်က္စာ
သမိုင္း ကိုက်က္ရင္း ဘာေတြမွန္းမသိတဲ့ ခုနွစ္ေတြ ဘယ္လို မွစိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းတဲ့
လူနာမည္ေတြ ကို ညဥ့္နက္တဲ့အထိ က်က္ရင္ နိုးတ၀က္ အိပ္တ၀က္ နဲ ့အေမကအိပ္ေတာ့
ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ဟစ္တလာသည္၊မူဆီလီနီသည္၊ေဘဘီလံုးနီးယမ္းနိုင္ငံသည္
စတာေတြကိုေယာင္ျပီးထေအာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
၁၀တန္းေအာင္ျပီးျပီးခ်င္းက်မတို ့ေနတဲ့ လူေနရပ္ကြက္ ကို မတရားသူေတြက အမိန္ ့နဲ့
ေျပာင္းခိုင္းလို ့ အိမ္ေျခ ၆၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ဟာ ၁ပတ္အတြင္းတအိမ္ ကားတစီးတိုက္
နဲ ့ေျပာင္းခဲ ့၇တယ္။ မတရားသူေတြကို အရမ္းကိုစိတ္နာခဲ့တယ္။
ေနပူပူကြင္းေခါင္ေခါင္မွာ ဖ်က္ျပီးသားအိမ္အဟာင္းက သစ္ေတြထဲက သံေတြကို
တူရြင္းနဲ ့နွဳတ္ျပီး အေလအလြင့္မရွိေအာင္ နွဳတ္၊ သစ္တိုသစ္စေတြကို
အေလအလြင့္မရွိေအာင္ ကူသိမ္း၊ ေနက်ဲက်ဲပူေနတဲ့အခ်ိန္ သူတို ့ခ်ေပးတဲ့
လယ္ကြင္းထဲက ကြက္သစ္ ေသာက္ေရသံုးေရခတ္စရာဆိုလို ့
အိမ္ ၆၀ေလာက္မွာမွ တစ္တြင္းထဲ တူးေပးထားတဲ့ လက္နွိပ္တံုကင္မွာလဲ
ေရထမ္းခဲ့၇တယ္။ ကြ်ဲမျဖစ္ရံုတမယ္ေပါ့။ ဘ၀ေတြမ်ားခက္ခဲလိုက္တာ။
တခါတေလ ေလာ္စပီကာနဲ ့ေၾကာ္ျငာတဲ ့ (မီးသတိျပဳ ေၾကာ္ျငာ၊ ရံုတင္ရုပ္ရွင္ေၾကာ္ျငာ)
ေတြမွာက်မတို ့ရဲ ့ရပ္ကြက္ကို ျမိဳ ့မ(၂) တိုးခ်ဲ လို ့ေခၚသည္။ ၾကားရတာက
ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္၊ ေျပာင္းလာသူေတြထဲ မွာ ၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ား၊စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းမ်ား
အျပင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အေျမာက္အမ်ားသည္။ တိုးခ်ဲ ့တို ့ကြက္သစ္တို ့လို ့
ကိုယ္စားျပဳ တာသိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။
ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ က်မတို ့ရဲ ့ခဲအိုေက်းဇူးေၾကာင့္
လက္ႏွိပ္ေရတံုကင္ေလးတခု အိမ္၀င္းထဲ ေရာက္လာျပီးေနာက္ အပင္စိုက္တဲ့
အလုပ္က်မစလုပ္ပါေတာ့တယ္။
လယ္ေျမဟာ အင္မတန္ မာက်စ္ျပီးေစးလြန္းေတာ့ လို ့ေတာ္ရံုအပင္ေတြဟာ
အျမစ္မေဖါက္နိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးစိုက္သမွ်ပ်ိဳးပင္ေလးေတြေသေသသြားေတာ့
က်မအၾကံတခုရလာပါတယ္။ ေစ်းနားက အိုးတိုက္ဖြဲ ျပာေရာင္းတဲ့
စပါးၾကိတ္စက္ ကေန အိုးတိုက္ဖြဲျပာေတြအိတ္လိုက္သြားသယ္ျပီး။
အဲဒီအိုးတိုက္ဖြဲျပာရယ္။ သဲေျမ၊ (အေ၀းၾကီးကေနသြားသယ္၇သည္)
ေနာက္ျပီး ပင္လယ္ကဗြီးလမ္းထဲက ႏြားေခ်းေျခာက္ေတြ ကိုေကာက္ျပီး
အားလံုးသမေအာင္ေရာေမြျပီးမွ စိုက္လို ရခဲ့ပါတယ္။
ေနအျပင္းဆံုးနဲ ့အပင္မရွိတဲ့ လယ္ကြင္းထဲမွာ အရိပ္ရဖို ့အဓိကမို ့ပထမဆံုးက်မ
ကိကၠိဳပင္ကိုအရင္စိုက္ပါတယ္သူကအၾကီးျမန္ျပီး အျမန္အရိပ္၇တာမို ့ပါ။
အဲဒီေနာက္ ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားဂံုးဆင္း နဲ ့ေရကန္အနားမွာ ေပါက္ေနတဲ ့
သရက္ပင္ေပါက္ကေလး ေတြကိုေကာက္ျပီးေတာ့ စိုက္ပါတယ္။
တေန ့တေန ့ဒီအပင္ေလးေတြကို ျပဳ စုရတာ
အ၇မ္းကို စိတ္ခ်မ္းသာ ဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္စားပင္အျဖစ္
ပဲေဇာင္းကားပင္ေလးေတြစိုက္ပါတယ္ေနာက္ၾကက္သြန္မိတ္နဲ ့ကန္စြန္း၇ြက္ ေပါ့
ပဲေဇာင္းကားပင္ေတြ အႏြယ္တက္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာနားေလးအရိပ္ရပါတယ္။
အပင္ထူးထူးဆန္းဆန္းမ်ိဳး ရမယ္ဆိုတိုင္းသူမ်ားအိမ္အထိ လိုက္ခဲ ့ပါတယ္။
က်မရဲ ့အေမနဲ ့အဖြားကေတာ့ ဘုရားပန္းပင္ေတြပိုစိုက္ပါတယ္။ ေဇာ္စိမ္း၊ေဇာ္က်ား၊
နဂါးစက္ပင္၊မီးကြင္းဂမံုးပင္၊ ေရႊလာေငြလာပင္ စတာေတြေပါ့။
က်မတို ့အိမ္၇ဲ ့ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာဟာအိမ္အျပင္အိမ္ေရွ ့ေထာင့္ ကေရတံုကင္နားမွာပါ
ေက်ာက္စည္ခပ္ၾကီးၾကီး တခုခ်ထားျပီး အဲဒီမွာေရခ်ိဳးအဲဒီမွာအ၀တ္ေလွ်ာ္ေပါ့
အဲဒီေတာ့ ေ၇တံုကင္နားကိုအရိပ္ရဖို ့ပုဏားရိပ္ပင္ေတြ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြ
ကိုစိုက္ပါတယ္။ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြအပြင့္ပြင့္တာအရမ္းကိုလွပါတယ္။
အပင္ေတြကိုေရေလာင္းရတဲ့အရသာဟာလဲ။ ေ၇ဆာေနတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ ့
ကေလးေတြကိုေရခတ္တိုက္ ရသလိုမ်ိဳးခံစားရလို ့မနက္မိုးလင္တာနဲ ့က်မရဲ
သဲဂႏၵာရ ပ်ိဳးခင္းေလးမွာ အခ်ိန္မ်ားမ်ားကုန္ျဖစ္ပါတယ္။
လသာတဲ ့တညတေလ အိမ္ေရွ ့လမ္းနားကေဆာက္လုပ္ဆဲ
အိမ္အသစ္က လူငယ္တခ်ိဳ ့ guitor တီးသီခ်င္းဆိုတာနားေထာင္လို ့ေတာ္ေတာ္
ေကာင္းပါတယ္။
သရက္ပင္ေတြ အဖူးဖူးတဲ့နွစ္မွာ အိမ္နဲ ့စခြဲ ရေတာ့တာပါဘဲ။
ေလယာဥ္စီးရတဲ ့နယ္ျခားေဒသမွာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အဖြဲ ့တခုမွာ အလုပ္ရလို ့ပါ။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တိုင္း အပင္ေတြကို ေရေလာင္းရဲ ့လား။
အပင္ေတြကအသီးသီးရဲ ့လား စသည့္ျဖင့္ ေပါ ့။ သက္မဲ ့ အပင္ေတြအေပၚထားမိတဲ ့
သံေယာဇဥ္ ဆိုတာလဲ လူေတြကိုထားမိတာနဲ ့က်မအတြက္ သိပ္မကြာပါဘူး။
မတရားသူေတြ တအိမ္တပင္ မစိုက္မေနရစိုက္ခိုင္းတဲ ့အိမ္ေရွ ့
လမ္းေဘးက ခေရပင္လဲ အပြင့္ေတြ ဘာေတြပြင့္လို ့ကေလးေတြလာလာေကာက္
ၾကသည္တဲ့။
ခုေတာ့ သရက္ပင္ေတြလဲ အေတာ္ၾကီးျပီ၊ အရင္တုန္းက ရပ္ကြက္သစ္
ေလးဟာလဲ ေဟာင္းသြားျပီ။ စကားမၾကာမၾကာထိုင္ေျပာဘူးတဲ ့သူငယ္ခ်င္း
မသက္လဲ ႏွလံုးေရာဂါနဲ ့ဆံုးသြားျပီ၊ အတူအလုပ္လုပ္ဖူးတဲ ့က်မသူငယ္ခ်င္း လဲ
ရာသက္ပန္မယ္သီလရွင္၀တ္သြားတာနွစ္ေတြအေတာ္ၾကာသြားျပီ။ ကံၾကမၼာတရားအေျပာင္းအလဲေတြကလဲမ်ားသည္။ က်မထဲငယ္တဲ ့သူေတြ၊
စာသင္ေပးခဲ ့ဖူးသူေတြလဲ အိမ္ေထာင္ေတြက်၊ အလုပ္အကိုင္ေတြနဲ ့။
ပညာတတ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ဒီရပ္ကြက္ကေလးမွာ လူလားေျမာက္ခဲ ၾကသည္။
ေအာ္ ဒီႏွစ္သၾကၤန္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မည္။
ရပ္ကြက္ေလးလဲေဟာင္းသြားျပီ။
အပင္ေတြလဲ အိုသြားျပီ။
လကေတာ့သာျမဲ ။ သၾကၤန္ကေတာ့ နွစ္တိုင္းက်ျမဲ ။
အတိတ္ကို ျပန္သြားေသာ္
အတိတ္ကို ျပန္သြားေသာ္
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းကက်မ ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိကိုယ့္ကိုကိုယ္အရမ္းမုန္းပါတယ္။
ကေလးဘ၀ကေန လူၾကီးဘ၀change တဲ့ အခိ်န္စပ္ကူးမတ္ကူးကာလမွာ
စိတ္ေတြဟာ ေတာင္ေရာက္လိုက္ေျမာက္ေရာက္ လိုက္နဲ ့။မိန္းကေလးပီပီသသ
ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ကိုယ္ခႏၵာ အေျပာင္းအလဲကိုစိတ္ေမာစြာ ေစာင့္ေနရင္း
က်မေလမိန္းမျဖစ္ရမဲ့ဘ၀ကိုမုန္းတယ္။
စစ္အကၤီ် လက္ရွည္နဲ ့ရခိိုင္လံုျခည္ကိုမက္မက္ေမာေမာ ၀တ္ျပီးဆံပင္ကို စစ္သားk ေလာက္
တိုတိုထားျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လွည့္စားမိခဲ့ဖူးတယ္။ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ က်က္စာ
သမိုင္း ကိုက်က္ရင္း ဘာေတြမွန္းမသိတဲ့ ခုနွစ္ေတြ ဘယ္လို မွစိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းတဲ့
လူနာမည္ေတြ ကို ညဥ့္နက္တဲ့အထိ က်က္ရင္ နိုးတ၀က္ အိပ္တ၀က္ နဲ ့အေမကအိပ္ေတာ့
ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ဟစ္တလာသည္၊မူဆီလီနီသည္၊ေဘဘီလံုးနီးယမ္းနိုင္ငံသည္
စတာေတြကိုေယာင္ျပီးထေအာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
၁၀တန္းေအာင္ျပီးျပီးခ်င္းက်မတို ့ေနတဲ့ လူေနရပ္ကြက္ ကို မတရားသူေတြက အမိန္ ့နဲ့
ေျပာင္းခိုင္းလို ့ အိမ္ေျခ ၆၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ဟာ ၁ပတ္အတြင္းတအိမ္ ကားတစီးတိုက္
နဲ ့ေျပာင္းခဲ ့၇တယ္။ မတရားသူေတြကို အရမ္းကိုစိတ္နာခဲ့တယ္။
ေနပူပူကြင္းေခါင္ေခါင္မွာ ဖ်က္ျပီးသားအိမ္အဟာင္းက သစ္ေတြထဲက သံေတြကို
တူရြင္းနဲ ့နွဳတ္ျပီး အေလအလြင့္မရွိေအာင္ နွဳတ္၊ သစ္တိုသစ္စေတြကို
အေလအလြင့္မရွိေအာင္ ကူသိမ္း၊ ေနက်ဲက်ဲပူေနတဲ့အခ်ိန္ သူတို ့ခ်ေပးတဲ့
လယ္ကြင္းထဲက ကြက္သစ္ ေသာက္ေရသံုးေရခတ္စရာဆိုလို ့
အိမ္ ၆၀ေလာက္မွာမွ တစ္တြင္းထဲ တူးေပးထားတဲ့ လက္နွိပ္တံုကင္မွာလဲ
ေရထမ္းခဲ့၇တယ္။ ကြ်ဲမျဖစ္ရံုတမယ္ေပါ့။ ဘ၀ေတြမ်ားခက္ခဲလိုက္တာ။
တခါတေလ ေလာ္စပီကာနဲ ့ေၾကာ္ျငာတဲ ့ (မီးသတိျပဳ ေၾကာ္ျငာ၊ ရံုတင္ရုပ္ရွင္ေၾကာ္ျငာ)
ေတြမွာက်မတို ့ရဲ ့ရပ္ကြက္ကို ျမိဳ ့မ(၂) တိုးခ်ဲ လို ့ေခၚသည္။ ၾကားရတာက
ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္၊ ေျပာင္းလာသူေတြထဲ မွာ ၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ား၊စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းမ်ား
အျပင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အေျမာက္အမ်ားသည္။ တိုးခ်ဲ ့တို ့ကြက္သစ္တို ့လို ့
ကိုယ္စားျပဳ တာသိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။
ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ က်မတို ့ရဲ ့ခဲအိုေက်းဇူးေၾကာင့္
လက္ႏွိပ္ေရတံုကင္ေလးတခု အိမ္၀င္းထဲ ေရာက္လာျပီးေနာက္ အပင္စိုက္တဲ့
အလုပ္က်မစလုပ္ပါေတာ့တယ္။
လယ္ေျမဟာ အင္မတန္ မာက်စ္ျပီးေစးလြန္းေတာ့ လို ့ေတာ္ရံုအပင္ေတြဟာ
အျမစ္မေဖါက္နိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးစိုက္သမွ်ပ်ိဳးပင္ေလးေတြေသေသသြားေတာ့
က်မအၾကံတခုရလာပါတယ္။ ေစ်းနားက အိုးတိုက္ဖြဲ ျပာေရာင္းတဲ့
စပါးၾကိတ္စက္ ကေန အိုးတိုက္ဖြဲျပာေတြအိတ္လိုက္သြားသယ္ျပီး။
အဲဒီအိုးတိုက္ဖြဲျပာရယ္။ သဲေျမ၊ (အေ၀းၾကီးကေနသြားသယ္၇သည္)
ေနာက္ျပီး ပင္လယ္ကဗြီးလမ္းထဲက ႏြားေခ်းေျခာက္ေတြ ကိုေကာက္ျပီး
အားလံုးသမေအာင္ေရာေမြျပီးမွ စိုက္လို ရခဲ့ပါတယ္။
ေနအျပင္းဆံုးနဲ ့အပင္မရွိတဲ့ လယ္ကြင္းထဲမွာ အရိပ္ရဖို ့အဓိကမို ့ပထမဆံုးက်မ
ကိကၠိဳပင္ကိုအရင္စိုက္ပါတယ္သူကအၾကီးျမန္ျပီး အျမန္အရိပ္၇တာမို ့ပါ။
အဲဒီေနာက္ ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားဂံုးဆင္း နဲ ့ေရကန္အနားမွာ ေပါက္ေနတဲ ့
သရက္ပင္ေပါက္ကေလး ေတြကိုေကာက္ျပီးေတာ့ စိုက္ပါတယ္။
တေန ့တေန ့ဒီအပင္ေလးေတြကို ျပဳ စုရတာ
အ၇မ္းကို စိတ္ခ်မ္းသာ ဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္စားပင္အျဖစ္
ပဲေဇာင္းကားပင္ေလးေတြစိုက္ပါတယ္ေနာက္ၾကက္သြန္မိတ္နဲ ့ကန္စြန္း၇ြက္ ေပါ့
ပဲေဇာင္းကားပင္ေတြ အႏြယ္တက္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာနားေလးအရိပ္ရပါတယ္။
အပင္ထူးထူးဆန္းဆန္းမ်ိဳး ရမယ္ဆိုတိုင္းသူမ်ားအိမ္အထိ လိုက္ခဲ ့ပါတယ္။
က်မရဲ ့အေမနဲ ့အဖြားကေတာ့ ဘုရားပန္းပင္ေတြပိုစိုက္ပါတယ္။ ေဇာ္စိမ္း၊ေဇာ္က်ား၊
နဂါးစက္ပင္၊မီးကြင္းဂမံုးပင္၊ ေရႊလာေငြလာပင္ စတာေတြေပါ့။
က်မတို ့အိမ္၇ဲ ့ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာဟာအိမ္အျပင္အိမ္ေရွ ့ေထာင့္ ကေရတံုကင္နားမွာပါ
ေက်ာက္စည္ခပ္ၾကီးၾကီး တခုခ်ထားျပီး အဲဒီမွာေရခ်ိဳးအဲဒီမွာအ၀တ္ေလွ်ာ္ေပါ့
အဲဒီေတာ့ ေ၇တံုကင္နားကိုအရိပ္ရဖို ့ပုဏားရိပ္ပင္ေတြ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြ
ကိုစိုက္ပါတယ္။ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြအပြင့္ပြင့္တာအရမ္းကိုလွပါတယ္။
အပင္ေတြကိုေရေလာင္းရတဲ့အရသာဟာလဲ။ ေ၇ဆာေနတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ ့
ကေလးေတြကိုေရခတ္တိုက္ ရသလိုမ်ိဳးခံစားရလို ့မနက္မိုးလင္တာနဲ ့က်မရဲ
သဲဂႏၵာရ ပ်ိဳးခင္းေလးမွာ အခ်ိန္မ်ားမ်ားကုန္ျဖစ္ပါတယ္။
လသာတဲ ့တညတေလ အိမ္ေရွ ့လမ္းနားကေဆာက္လုပ္ဆဲ
အိမ္အသစ္က လူငယ္တခ်ိဳ ့ guitor တီးသီခ်င္းဆိုတာနားေထာင္လို ့ေတာ္ေတာ္
ေကာင္းပါတယ္။
သရက္ပင္ေတြ အဖူးဖူးတဲ့နွစ္မွာ အိမ္နဲ ့စခြဲ ရေတာ့တာပါဘဲ။
ေလယာဥ္စီးရတဲ ့နယ္ျခားေဒသမွာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အဖြဲ ့တခုမွာ အလုပ္ရလို ့ပါ။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တိုင္း အပင္ေတြကို ေရေလာင္းရဲ ့လား။
အပင္ေတြကအသီးသီးရဲ ့လား စသည့္ျဖင့္ ေပါ ့။ သက္မဲ ့ အပင္ေတြအေပၚထားမိတဲ ့
သံေယာဇဥ္ ဆိုတာလဲ လူေတြကိုထားမိတာနဲ ့က်မအတြက္ သိပ္မကြာပါဘူး။
မတရားသူေတြ တအိမ္တပင္ မစိုက္မေနရစိုက္ခိုင္းတဲ ့အိမ္ေရွ ့
လမ္းေဘးက ခေရပင္လဲ အပြင့္ေတြ ဘာေတြပြင့္လို ့ကေလးေတြလာလာေကာက္
ၾကသည္တဲ့။
ခုေတာ့ သရက္ပင္ေတြလဲ အေတာ္ၾကီးျပီ၊ အရင္တုန္းက ရပ္ကြက္သစ္
ေလးဟာလဲ ေဟာင္းသြားျပီ။ စကားမၾကာမၾကာထိုင္ေျပာဘူးတဲ ့သူငယ္ခ်င္း
မသက္လဲ ႏွလံုးေရာဂါနဲ ့ဆံုးသြားျပီ၊ အတူအလုပ္လုပ္ဖူးတဲ ့က်မသူငယ္ခ်င္း လဲ
ရာသက္ပန္မယ္သီလရွင္၀တ္သြားတာနွစ္ေတြအေတာ္ၾကာသြားျပီ။ ကံၾကမၼာတရားအေျပာင္းအလဲေတြကလဲမ်ားသည္။ က်မထဲငယ္တဲ ့သူေတြ၊
စာသင္ေပးခဲ ့ဖူးသူေတြလဲ အိမ္ေထာင္ေတြက်၊ အလုပ္အကိုင္ေတြနဲ ့။
ပညာတတ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ဒီရပ္ကြက္ကေလးမွာ လူလားေျမာက္ခဲ ၾကသည္။
ေအာ္ ဒီႏွစ္သၾကၤန္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မည္။
ရပ္ကြက္ေလးလဲေဟာင္းသြားျပီ။
အပင္ေတြလဲ အိုသြားျပီ။
လကေတာ့သာျမဲ ။ သၾကၤန္ကေတာ့ နွစ္တိုင္းက်ျမဲ ။
လူဂ်ီးမင္းတို ့ ရဲ ့ အတာသၾကၤန္
photo ထဲကလမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္
ကေလးေလးမွာ ရပ္ကြက္ထဲက လူၾကီးမင္း တေယာက္ေယာက္
ပင္ျဖစ္မည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအလွဴတြင္ ရပ္ကြက္ထဲက
လူၾကီးမင္းေလးမ်ားကိုမေမ့၇န္မွာထားျပီး
သၾကၤန္သာကူၾကိဳ ေ၀လွ်င္လဲ သူတို ့မပါလွ်င္ပဲြမစည္မို ့
ေသခ်ာမွာျပီးသား။ အိမ္မွာ အစားလွဴလွ်င္အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကို ခ်ိဳင့္နွင့္ေ၀ျပီး လူၾကီးမင္း
ေလးမ်ားကိုေတာ့ အိမ္မွာအ၀ေၾကြးသည္။ သူတို ့ကဟန္မေဆာင္တတ္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။
က်မေမာင္အငယ္ဆံုးေလး ဦးပဇင္း(၃)ရက္၀တ္ျပီးသၾကၤန္အၾကိဳ ေန ့ျပန္ထြက္လာျပီ။
ခြင့္မရတဲ့ ။ မင္းခေယာကၤ်ားကမ္းနားသစ္ပင္ဆိုသည့္ စကားပံုရွိသည္။ ကမ္းနားသစ္ပင္
ဆိုဘာျဖစ္လဲမသိ။ေရတိုက္စားလွ်င္ပါသလား? ေခြးရွဴရွဴပန္းတာခံရတာလား။
ထင္းစိုက္ခံရတာလား။
နိုင္ငံ၀န္ထမ္းမ်ားအားလံုးကမ္းနားကသစ္ပင္ေတြပင္။ သၾကၤန္ေအးေအးေန မရ။ အလုပ္ျပန္၀င္
ရသည္။ သကၤန္းစီးသည့္ photos မ်ား။ သကၤန္းစီးပံုမ်ား။သိမ္ဆင္းပံုး။သိမ္ဆြမ္းေလာင္ပံု။
ဆြမ္းခံၾကြပံုစသည္ ့ပံုအေျမာက္အမ်ား ကိုတ၀ၾကီးၾကည့္ရသျဖင့္ ေတာ္တာ္အားရပါသည္။
က်မငယ္ငယ္က အဖြားျဖစ္သူ ေဒၚသန္းၾကည္နွင့္ ဆပ္သြားေတာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသို ့
ဥပုဒ္ေန ့မ်ားတြင္ လိုက္ပါခဲ့ပါသည္။ က်မကအဖြားရဲ ့အပါးေတာ္ျမဲ။ အရိပ္အလြန္ေကာင္းေသာ
ေဇာင္းယားပင္။ကြမ္းသီးပင္၊အုန္းပင္စုစုတို ့နားတြင္ရွိေသာ "သိမ္" သည္ က်မစိတ္အ၀င္စားဆံုး
သရဲျမင္ပါက သိမ္၀င္ပုတီးနွင့္ပစ္ေပါက္လွ်င္ သရဲေျပးသည္ဟုၾကားဘူးျပီး အဖြားက
ဘု၇ားသိမ္ကိုမိန္းကေလးမ၀င္ရဘူးဆိုထား သျဖင့္ သိမ္ဆိုတာေတာ္ေတာ္ power ၾကီးတဲ ့
ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာတစ္ခု ။လူ၀တ္မွ ဘုန္းၾကီး၀တ္ကူးေျပာင္းရာတြင္အေရးၾကီးသည့္
ေနရာတခု ဟုသိထားပါသည္။
ထံုးစံအတိုင္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွအျပန္တြင္ေမးခြန္းေတြတသီၾကီး ေမးမိပါသည္။ သိမ္အေၾကာင္း
သိမ္ထဲတြင္၊ဘုန္းၾကီးေတြ ဘာလုပ္ၾကသနည္း။ သိမ္ထဲတြင္ ဘာေတြရွိသနည္။ စသျဖင့္ေပါ့
အဖြားေျပာဖူးသမ်ွ၊က်မစာဖတ္ဖူးသမ်ွ ကို ယေန ့ေမာင္ေလးအားေမးၾကည့္ ရာ
ေဟ ့နင္တို ့သိမ္္ထဲ မွာ ကိုယ္ေတာ္ေတြက အေမာင္နာဂလို ့ေခၚျပီး လူသားစင္စစ္ျဖစ္ပါရဲ
လားလို ့ေမးလား yes ေၾကြးမွီကင္းမကင္း၊ အနာေရာဂါကင္းမကင္း၊ အုပ္ထိန္းသူ ခြင့္ျပဳ
မျပဳ စသည္တို ့ကိုေမးသလားဆိုေတာ့ ေမာင္ေလးက yes လို ့ေျပာသည္။
နည္းနည္းျပည့္ျပည့္စံုစံုေျပာျပပါလားေမးေတာ့ သူသံုးေနတဲ့ အင္တာနက္caffee က
computer မွာ myanmar font ကမရွိ။ ေနာက္မွ ဖုန္းဆက္ျပီးစပ္စုဦးမည္။ သူလဲ ယခုဆို
၃ဘြဲ ့ရျပီ။ သူရဲ ့ဦးပုဇင္းဘြဲ ့အမည္ ကရွင္ သုမဂၤလာတဲ ့။ က်မလဲ ေသာၾကာသမီးမိ ု့
မယ္သီလ၀တ္လွ်င္ ေနာက္တဘြဲ ့ထပ္ရမည္။
ေကာင္းေကာင္းကေတာ့ ဒီေက်ာင္းမွ ကိုရင္ထြက္ထားတာမၾကာေသး။ဒါ ့ေၾကာင့္ဦးငယ္တို ့
ဆရာတင္ရမည့္ ပံုမ်ိဳးphoto ထဲကသူ ့ပံုကိုၾကည့္ျပီး သူ ့ဦးၾကီးက ဒီေကာင့္ပံုက
ဆရာၾကီးလိုဘဲတဲ ့။ သူက ဦးငယ္ထက္ ၀ါေစာေတာ့ ဆရာၾကီးေပါ့၊၊
မနက္ျဖန္သၾကၤန္အက်ေန ့၊ ဒီမွာေတာ့ တေကာင္ထဲ ညဘက္ က်မ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ျပီး
သၾကၤန္အျပတ္က်ပစ္မည္။ သူငယ္ခ်င္းက စကၤာပူ၂၀၀၈ သၾကၤန္ link ပို ့ေပးသည္။
ခက္တာကဖြင့္မရ။ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္က German အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္
ျမန္မာသီခ်င္းဆိုေနေသာlink ကုိပို ့ေပးသည္ (very impressive)
ေကာင္းေကာင္း တို ့ကေလးေတြဒီအခ်ိန္ေရေဆာ့လို ့ေမာျပီးအိပ္ေမာက်ေနေလာက္ျပီ။
မနက္ျဖန္ အျပတ္ကဲဖို ့အိပ္မက္မ်ားေတာင္မက္ေနၾကမလားမသိ။ သူ ့ဦးေလးအငယ္
ကေတာ့ဒီမနက္လူ၀တ္လဲ ။ ညဘက္ night duty ၀င္။ ေတာ္ေတာ္ဂြက်တဲ ့ဘ၀။
ငယ္ငယ္တုန္းကဆို သိပ္ေကာင္းသည္။ ေရေဆာ့ဖို ့နဲ ့မုန္ ့စားဖို ့ဘဲ သိသည္။
အျပစ္ကင္းစင္တဲ ့ကေလးဘ၀ သၾကၤန္ေရာက္တိုင္းအမွတ္ရေနမိသည္။
crying girl
photo from google image
YOU KNOW I AM NOT TOO GOOD WHEN IT COME TO CONCLUSION.
BUT STILL, THE TEARS DON'T STOP POURING OUT OF MY EYES WHEN I AM ALONE AND THINK OF MY MISERABLE LIFE.
EVENTHOUGH I THINK OF THE PAIN YOU GAVE ME, BUT DEEP DOWN I STILL HAVE A FEELING FOR YOU.
WE BOTH KNOW THAT WE SHOLD NOT BE TOGETHER.
WE GOT TO BE STRONG WHILE WE WALK AWAY TO OPPOSITE DIRECTION.
I REALLY WISHED YOU GOT PROPER LOVING LIFE.
ONCE I REALLY HOPED THE DREAM TO HAVE A RELATIONSHIP - MORE THAN ANYTHING ELSE, BUT YOU MAKE ME TO STAY AWAY FROM ME.
THOSE FEELING THAT I BURIED DEEP DOWN IN THE HEART OF MY POCKET COME BACK.... SO STAY AWAY FROM ME BECAUSE I KNOW THAT YOU DON'T WANT TO HURT ME.
ေဟာ့ေရွာ့ ရုပ္ေသးသီခ်င္း
လင္ေကာင္ေရကမနည္း
ကိုအုန္းၾကိဳင္ နွစ္ျပိဳင္ယွဥ္တြဲ
ကိုေရႊဇင္၊ကိုၾကြယ္၊
သက္စံပယ္၊စိန္ခိုမျမဲ
ငလြင္လဲလို ့ရဲလွိဳင္ဦးကိုတင္
အေပါက္ဆိုးတြင္
တေယာက္တမ်ိဳးစီပင္
အေမပုသေဘာ၌ပင္
အျပဴးေရေျပာလိုက္ရင္
ေလးျဗဴးလင္ေနာက္
ရွင္တေယာက္ပါ၀င္
ေဗြဆိုးေဖါက္
ကိုးေယာက္အေမပု လင္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးသည့္ စာအုပ္တခုမွ အလြတ္က်က္မိသမွ်
ေလးျပန္ခ်ေ၇းသည္။ ရုပ္ေသးစင္မွ ရုပ္ေသးမင္းသမီး အေမပု ဆိုသည့္သီခ်င္းျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
အမွားအယြင္းရွိပါက ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ၾကိဳက္လြန္းလို ့ အလြတ္က်က္ထားသည့္ စာသားကေလး ျဖစ္ပါသည္။
ကိုအုန္းၾကိဳင္ နွစ္ျပိဳင္ယွဥ္တြဲ
ကိုေရႊဇင္၊ကိုၾကြယ္၊
သက္စံပယ္၊စိန္ခိုမျမဲ
ငလြင္လဲလို ့ရဲလွိဳင္ဦးကိုတင္
အေပါက္ဆိုးတြင္
တေယာက္တမ်ိဳးစီပင္
အေမပုသေဘာ၌ပင္
အျပဴးေရေျပာလိုက္ရင္
ေလးျဗဴးလင္ေနာက္
ရွင္တေယာက္ပါ၀င္
ေဗြဆိုးေဖါက္
ကိုးေယာက္အေမပု လင္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးသည့္ စာအုပ္တခုမွ အလြတ္က်က္မိသမွ်
ေလးျပန္ခ်ေ၇းသည္။ ရုပ္ေသးစင္မွ ရုပ္ေသးမင္းသမီး အေမပု ဆိုသည့္သီခ်င္းျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
အမွားအယြင္းရွိပါက ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ၾကိဳက္လြန္းလို ့ အလြတ္က်က္ထားသည့္ စာသားကေလး ျဖစ္ပါသည္။
ရင္ထဲက သစ္ပင္
ဒီေန ့သၾကၤန္အၾကက္ေန ့ ၁၅၊၄၊၂၀၀၉ dentist နဲ ့ေတြ ့ဖို ့ေစာင့္ေနတုန္း Daily mail သတင္းစာမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း သတင္းတခု ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ရုရွားႏိုင္ငံသား အသက္ ၂၈ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္တဲ ့ Artyom Sidorkim ဟာ ရင္ဘတ္ထဲက အရမ္းေအာင္ ့တာနဲ ့ ဆရာ၀န္နဲ ့ ျပသခဲတယ္၊ ေခ်ာင္းေတြ အဆက္မျပတ္ဆိုးျပီး တအား စူးစူးရွရွ နာက်င္တယ္လို ့ သူက ဆရာ၀န္မ်ားကုိ ေျပာပါတယ္။
ဆရာ၀န္ေတြက သူရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေနျပီလို ့ ယူဆခဲၾကတယ္။ exray result ကလဲ tumour ေတြ ့တာနဲ ့ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသမွု ကိုခံယူခဲတယ္၊ သူ ့ကိုခြဲစိတ္ကုသေပးတဲ့ ဆရာ၀န္ဟာ သူ ့ဘက္က ၁၀၀% ခန္ ့မွန္းခ်က္နဲ ့ exray result အရ လူနာရဲ ့ အဆုတ္မွာ tumour လို ့တထစ္ခ် ယံုၾကည္ျပီး အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသခဲ့ပါတယ္။
အဆုတ္ရဲ ့အေရးပါတဲ ့အပိုင္းကို မျဖတ္ထုတ္မီ ေဒါက္တာ Vladimir ဟာ အဆုတ္က tissue စကိုျဖတ္ထုတ္ျပီး biopsy လုပ္ျပီးစစ္ ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ သူ ့မ်က္ေစ့ကိုသူမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ျပီး သူ ့ရဲ ့ assistant ကိုေခၚျပပါတယ္။ မယံုနိုင္လြန္း လို ့ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါျပီး သူျမင္ရတဲ ့ျမင္ကြင္းကိုဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား ဆိုျပီးအၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။
သူေတြ ့တာကေတာ့လူနာရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာတြယ္ကပ္ျပီး အပင္ေပါက္ေနတဲ ့ ၂လက္မအရြယ္ ျခံစည္းရိုးပန္းပင္ကေလး တပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီလူနာဟာ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေနပါျပီ။ ဆရာ၀န္ေတြ ယူဆတာကေတာ့ အသက္ရွဴသြင္းရာမွာ ပါလာတဲ ့သစ္ေစ့ ေလးဟာအဆုတ္မွာ ခိုေအာင္းအပင္ေပါက္လာတာျဖစ္နိုင္ပါသတဲ ့။
က်မတို ့ငယ္ငယ္တုန္း က ဇီးသီးအမွဲ ့ေတြစားရင္း အေစ ့ေတြေရာျပီး မေတာ္တဆ မ်ိဳ က်သြားတာ ခဏ ခဏ။ အပင္မ်ားေပါက္ခဲ့
လို ့ကေတာ့ အသီးေလးေတြ ကိုယ္တိုင္းခူးစားဖို ့စိတ္ကူယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဆရာ၀န္ေတြက သူရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေနျပီလို ့ ယူဆခဲၾကတယ္။ exray result ကလဲ tumour ေတြ ့တာနဲ ့ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသမွု ကိုခံယူခဲတယ္၊ သူ ့ကိုခြဲစိတ္ကုသေပးတဲ့ ဆရာ၀န္ဟာ သူ ့ဘက္က ၁၀၀% ခန္ ့မွန္းခ်က္နဲ ့ exray result အရ လူနာရဲ ့ အဆုတ္မွာ tumour လို ့တထစ္ခ် ယံုၾကည္ျပီး အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသခဲ့ပါတယ္။
အဆုတ္ရဲ ့အေရးပါတဲ ့အပိုင္းကို မျဖတ္ထုတ္မီ ေဒါက္တာ Vladimir ဟာ အဆုတ္က tissue စကိုျဖတ္ထုတ္ျပီး biopsy လုပ္ျပီးစစ္ ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ သူ ့မ်က္ေစ့ကိုသူမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ျပီး သူ ့ရဲ ့ assistant ကိုေခၚျပပါတယ္။ မယံုနိုင္လြန္း လို ့ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါျပီး သူျမင္ရတဲ ့ျမင္ကြင္းကိုဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား ဆိုျပီးအၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။
သူေတြ ့တာကေတာ့လူနာရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာတြယ္ကပ္ျပီး အပင္ေပါက္ေနတဲ ့ ၂လက္မအရြယ္ ျခံစည္းရိုးပန္းပင္ကေလး တပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီလူနာဟာ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေနပါျပီ။ ဆရာ၀န္ေတြ ယူဆတာကေတာ့ အသက္ရွဴသြင္းရာမွာ ပါလာတဲ ့သစ္ေစ့ ေလးဟာအဆုတ္မွာ ခိုေအာင္းအပင္ေပါက္လာတာျဖစ္နိုင္ပါသတဲ ့။
က်မတို ့ငယ္ငယ္တုန္း က ဇီးသီးအမွဲ ့ေတြစားရင္း အေစ ့ေတြေရာျပီး မေတာ္တဆ မ်ိဳ က်သြားတာ ခဏ ခဏ။ အပင္မ်ားေပါက္ခဲ့
လို ့ကေတာ့ အသီးေလးေတြ ကိုယ္တိုင္းခူးစားဖို ့စိတ္ကူယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ေရႊေမွာ္တင္ ဘုရားပြဲ ေမွာ္ဘီ
ေမွာ္ဘီ အမွတ္ (၂)ရပ္ကြက္တြင္ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားရွိသည္။ ဘုရားေဘး၀ယ္ ေရကန္ၾကီးတကန္နွင့္ ဘု၇ားအေနာက္ဘက္ ဘုရားလက္၀ဲဘက္နွင့္ လက္ယာဘက္ တို ့တြင္ နယ္ေျမအသိမ္းခံရသျဖင့္ အစားျပန္၀ယ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ လူေနရပ္ကြက္မ်ား ရွိပါသည္။ ဘုရားအေနာက္ဘက္ တည့္တည့္ လူေနရပ္ကြက္ မေရာက္မီတြင္ စပါးစိုက္ကြင္း တခုရွိသည္။ ေႏြေပါက္ခ်ိန္ ဘုရားပြဲကို ၄င္းစပါးကြင္းအတြင္း က်င္းပသည္။
ဘုရားပြဲတြင္ ကံထရိုက္ဆြဲကာ ဆပ္ကပ္၊ ဇာတ္၊အျငိမ့္၊ stage show မ်ားကို ရံု၀င္ခယူျပီး ျပသေလ့ရွိသည္။ ဘုရားပြဲေရာက္တိုင္း ကေလးေတြေပ်ာ္ၾကသည္။ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း ထေနသည့္ စပါးကြင္းအတြင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ အသုတ္စံုဆိုင္၊ မုန္ ့သိုင္းျခံဳ ဆိုင္၊ မုန္ ့အုပ္ကေလးဆိုင္၊ စသည့္ စားေသာက္စရာ ေတြအျပင္ ေဆးမွင္ေၾကာင္ ထိုးလိုသလား၊ မ်က္လွည္ ့ ၾကည့္လိုသလား၊ မွ်ားျပစ္လိုသလား၊ ပြဲေစ်းမွာ အကုန္ရနိုင္သည္၊၊
ပထမဆံုးဒီရပ္ကြက္အသစ္ကို ေရာက္ခါစ က်မတို ့ေမာင္ႏွမေတြပြဲေစ်းလိုက္လည္ ၾကရာ။ လူတိုးမွာစိုးသျဖင့္ သတိထားသြားေနၾကရင္း က်မအထက္က တတိယအမ ႏွင့္လူျခင္းကြဲသြားသည္။ အမကညဘက္လူတိုးမေပါက္ေအာင္စည္ကားေနေသာ ဘုရားပြဲမွာ ဦးပဇင္းတပါးဧ္၊ လက္ေမာင္းကို သြားကိုင္မိသည္တဲ ့။ ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ဘုန္းၾကီးလက္ေမာင္း ျဖစ္ေနသျဖင္ ့ ျပန္လႊတ္ခဲ့ရတယ္လို ့အရွက္ေျပေျပာသည္။ သၾကၤန္မတိုင္မီ ဒုန္လဘ ကိုယ္ေတာ္ေတြေတြ သကၤန္းေခါင္းမွာရံုျပီး လက္ေမာင္းအေဖြးသားနဲ ့ပြဲခင္းထဲေလွ်ာက္လည္ ေနေတာ့ရာ မွားတဲ ့အခါလဲမွားေပမေပါ့ လို ့သာမွတ္ခ်က္ခ်မိေတာ့သည္။
ဘုရားပြဲတြင္ ကံထရိုက္ဆြဲကာ ဆပ္ကပ္၊ ဇာတ္၊အျငိမ့္၊ stage show မ်ားကို ရံု၀င္ခယူျပီး ျပသေလ့ရွိသည္။ ဘုရားပြဲေရာက္တိုင္း ကေလးေတြေပ်ာ္ၾကသည္။ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း ထေနသည့္ စပါးကြင္းအတြင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ အသုတ္စံုဆိုင္၊ မုန္ ့သိုင္းျခံဳ ဆိုင္၊ မုန္ ့အုပ္ကေလးဆိုင္၊ စသည့္ စားေသာက္စရာ ေတြအျပင္ ေဆးမွင္ေၾကာင္ ထိုးလိုသလား၊ မ်က္လွည္ ့ ၾကည့္လိုသလား၊ မွ်ားျပစ္လိုသလား၊ ပြဲေစ်းမွာ အကုန္ရနိုင္သည္၊၊
ပထမဆံုးဒီရပ္ကြက္အသစ္ကို ေရာက္ခါစ က်မတို ့ေမာင္ႏွမေတြပြဲေစ်းလိုက္လည္ ၾကရာ။ လူတိုးမွာစိုးသျဖင့္ သတိထားသြားေနၾကရင္း က်မအထက္က တတိယအမ ႏွင့္လူျခင္းကြဲသြားသည္။ အမကညဘက္လူတိုးမေပါက္ေအာင္စည္ကားေနေသာ ဘုရားပြဲမွာ ဦးပဇင္းတပါးဧ္၊ လက္ေမာင္းကို သြားကိုင္မိသည္တဲ ့။ ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ဘုန္းၾကီးလက္ေမာင္း ျဖစ္ေနသျဖင္ ့ ျပန္လႊတ္ခဲ့ရတယ္လို ့အရွက္ေျပေျပာသည္။ သၾကၤန္မတိုင္မီ ဒုန္လဘ ကိုယ္ေတာ္ေတြေတြ သကၤန္းေခါင္းမွာရံုျပီး လက္ေမာင္းအေဖြးသားနဲ ့ပြဲခင္းထဲေလွ်ာက္လည္ ေနေတာ့ရာ မွားတဲ ့အခါလဲမွားေပမေပါ့ လို ့သာမွတ္ခ်က္ခ်မိေတာ့သည္။
HAPPY BURMESE NEW YEAR DAY 2009
ယေန ့ဟာႏွစ္ဆန္း (၁) ရက္ေန ့ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၁-ခု၊ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ (၈) ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၉ ခု၊ ဧၿပီလ (၁၇) ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကအညစ္အေၾကးေတြကို အတာေရနဲ ့ေဆးျပီး ႏွစ္သစ္ကာလ မွာ မဂၤလာယူရတဲ ့ေန ့ထူးေနျမတ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။
အမွတ္တရအျဖစ္ စာဆိုဦးပုည ေရးတဲ ့ကဗ်ာအပိုင္းအစကေလးကို ေအာက္မွာ ခ်ေရးမိပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုးက်န္းမာၾကပါေစ။ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ လိုရာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ပါေစ။
HAPPY BURMESE NEW YEAR DAY
ေတာင္ယံနွင့္ေရ
လြမ္းစရာေပြေသာေၾကာင့္
ေညာင္ေရႊသီရိ၊နန္းဇာတိကို
ေမွ်ာ္မိရမ္းေယာင္၊ဗ်ာပါေႏွာင္လဲ
သဲေခါင္ေျမျပန္ ့၊ေျခမသန္ ့နွင့္ (သည္းေခါင္ေၾကြအံ၊ေျဖမတန္ ့) မူကြဲ
ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းရွာမိပါသည္။
အမွတ္တရအျဖစ္ စာဆိုဦးပုည ေရးတဲ ့ကဗ်ာအပိုင္းအစကေလးကို ေအာက္မွာ ခ်ေရးမိပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုးက်န္းမာၾကပါေစ။ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ လိုရာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ပါေစ။
HAPPY BURMESE NEW YEAR DAY
ေတာင္ယံနွင့္ေရ
လြမ္းစရာေပြေသာေၾကာင့္
ေညာင္ေရႊသီရိ၊နန္းဇာတိကို
ေမွ်ာ္မိရမ္းေယာင္၊ဗ်ာပါေႏွာင္လဲ
သဲေခါင္ေျမျပန္ ့၊ေျခမသန္ ့နွင့္ (သည္းေခါင္ေၾကြအံ၊ေျဖမတန္ ့) မူကြဲ
ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းရွာမိပါသည္။
ဝိတ္ခ်မည္ ဝိတ္ခ်မည္
(24) MY DIET PLAN (၀ိတ္ခ်မယ္)(၀ိတ္ခ်မယ္)
FOR THE NEXT 5 DAYS I WILL BE CONSUMING ONLY 1000 CALORIES PER DAY. I NEVER CONTROL MY CALORIES SERIOUSLY BEFORE, BUT I DO HAVE EXPERIENCE OF WHAT I AM ABOUT TO GO THROUGH.
IN THE NEXT FEW DAYS MY BODY WILL BE LOST SUGAR. AS THEY GO I WILL BECOME WEAKER AND WEAKER OR I STILL BE HUNGRY FOR THESE DAYS. I START BURNING FAT AND OTHER SUBSTANCES OF MY BODY. THOSE SUBSTANCES WILL BE THE TOXIN. THE TOXIN THAT I HAVE BEEN ACCUMULATED.
I LIVED IN THE CITY IN MOST OF MY 7 YEARS. ALTHOUGH NOW I AM IN UK, THE PLACE CALLED WIGAN, GREAT MANCHESTER AREA, I HAVE BEEN HERE FOR TWO MONTHS.MOST SPECIFICALLY IN A LITTLE TOWN OF GREATER MANCESTER.28 MILES FAR AWAY FORM MANCHESTER CITY. HAVING LIVED IN THE CITY AND HAVING NORMAL FIRST FOOD. LIKE CHEESE BUGAR, KEBARB AND CHINESE TAKE AWAY AND A LOTS OF CHIPS. I HAD ACCUMULATED A LOTS OF TOXIN. EVEN I HAVE DIETING IN THE PAST, I DO BELIEVE THAT I HAVE TOXIN.
NOW, SOME OF THE MAIN REASON WHY I WOULD LIKE TO REDUCE MY CALORIES IS FOR MY GENERAL HEALTH FOR MY WEIGHT AS WELL WHICH IS MY HEALTH ALSO MY WEIGHT AND MY LOOK. I DO FEEL REALLY HEAVY ABOUT MY BODY. I FEEL IN THE MORNING MY FINGERS ARE SWOLLEN, MY JOINTS ARE SWOLLEN. THAT IS WHY I DETERMINED THAT I AM NOT CARRYING AROUND THIS EXTRA BODY WEIGHT ANYMORE. I WILL BE BLOGGING DAY BY DAY ABOUT THE WHOLE PROCESS.
I HAVE BEEN QUITE A JUNK FOOD BINGING THE LAST SIX MONTHS FOR SOME REASON. AND I THINK PROBABLY I AM QUITE TOXIFIED BY THAT. SO I AM GOING TO EAT SENSIABILY AND THEN EAT WELL FOR QUITE A LONG PERIOD, THEN I WILL SLOWLY AVOIDING BLOODY JUNK FOOD AND OCCATIONAL BINGING.
SOMEHOW DURING THE PERIOD OF TIME MY FINGERS FEEL STARTED TO NOT FEEL GOOD IN THE MORNING. ALSO SADNESS, I EXPERIENCED SADNESS AT THE MOMENT SOME WE CALLED IS DEPRESSION. I JUST FIND MY SELF NOT BEING REACHED OUT OF MY HAND. I FEEL HELPLESS AND LONELY. SOMEHOW I DID DIET, I FOUND RELIEVE SADNESS. SOMEHOW I LET GO SOMETHING, LET GO THINGS. SO DETOXIFYING YOUR BODY LETS YOU DETOX YOUR MIND AND THIS SPRITUAL ASPECTS OF DIETING I WILL POST TO THIS BLOGS IN THE NEXT 5 DAYS.
TODAY IS JUST INTRODUCTION , WANTED TO INVITE YOU TO FOLLOW FOR THAT 5 DAYS CHALLENGE. HOPEFULLY IF YOU POST ME A MESSAGE OR QUESTION VIA COMMENT BOX OR E-MAIL. I WILL ANSWER ALL QUESTIONS AND COMMENTS. TO BE HORNEST, DIETING AND SENSIABLE EATING CAN BE QUITE INTENSE. IF YOU DON’T HAVE EXPERIENCE DITEING --->START SLOWLY.
I BELIEVE THAT I HAVE BUILT UP SOME DIETING AND FASTING EXPERIENCE AND EVEN IF I HAVE BEEN EATEN JUNK FOOD THE LAST 6 MONTHS, I KNEW THAT I CAN FIGHT BACK. IN LAST WEEK I ATE THE WORST FATTY FOOD, I DID EAT READY MADE NOODLE, COCONUT RICE, CHINESE SWEET SNACK, RED MEAT AND TON OF FIZZY DRINK, FOR THAT WHOLE WEEK I ATE TON OF RUBBISH.
START FROM NOW ON I WILL EAT LESS AND LESS FATTY FOOD, MORE FRUIT AND VEGETABLE AND I WILL DRINK TON OF WATER OF CAUSE. BUT LAST NIGHT SOMEHOW I SAID "OK BEFORE I GOING FOR 5 DAYS DIET, I WILL HAVE NICE BUTTERY BARANI(ကုလားၾကက္သားဒန္ေပါက္) " INDIAN CHICKEN BARANI WHICH I CAN GET THE BEST KIND IN MY VILLAGE. I TREATED MYSELF REALLY WELL. NOW DAY (1), I GUESS AT THE BEGINNING OF DAY ONE FOR ME 2:45 AM, I AM NOT GOING TO CONSUME ANYTHING BUT GREEN TEA. SO TOMORROW I WILL EXPLODE MORE DETAIL UNTIL THE NEXT 5 DAYS. SO THANK YOU VERY MUCH FOR READING THIS POST. PLEASE SAY "HI" IF YOU SUPPORT MY DIETING PROGRESS AND ..................... HAVE A GOOD DAY.
AT THE BEGINNING OF DAY 2, I FELT GREAT, DRINKING LARGE AMOUNT OF WATER LIKE A WATER FALL FLOWING TO YOUR BODY. I WANT TO SEE HOW MUCH I CAN RESIST THE STIMULATION OF THE FOOD. AFTER 6:45 PM I STARTED FEELING HUNGRY. I ATE MASH POTATOS WITH A BIT OF BUTTER, MILK, (SPANISH WITH PORK CURRY) THEN A CUP OF COFFEE ( I KNOW I SHOULD AVOID COFFEE). I COULD NOT SLEEP UNTIL DAWN.
DAY (3)
I WENT TO MANCHESTER, MET FRIENDS FROM ERITHRIA, HAVE DINNER WITH THEM AT 5:00 PM. FOODS ARE QUITE RICH, COOKED WITH BUTTER. CHICKEN, LAMB CURRY WITH LADY FINGER FRUIT, YOGUT- PANCAKE, (ERITHRIA TRADITIONAL) AND YELLOW BUTTER RICE WITH A LOTS OF DRY GRAPES AND NUTS. I FELT SO FULL, AT THE NIGHT TIME I HAD MY GRAPEFRUIT. I FELT SO GUILTY, I ATE REALLY FATTY FOOD TODAY. I DID TRY TO EAT SMALLER POTION. HOPE OK
(25) MY JOURNEY TO LOSS WEIGHT
THERE ARE TWO WAYS TO REDUCE MY WEIGHT.
REDUCTION IN CALORIES AND INCREASED EXERCISES.
IN MY CASE, LACK OF PHYSICAL MOVEMENT IS THE MOST COMMON CAUSE OF GETTING FAT. I HATE DOING EXERCISE SO (FASTING COMBINES WITH LOW CALORIES DIET) IS MY ONLY OPTION FOR REDUCING BODY WEIGHT.
YESTERDAY , I DID FASTING UNTIL 8PM THEN I HAD A LIGHT MEAL (A BOWLFUL OF CONFLAKE AND SKIMMED MILK WITH ARTIFICIAL SUGAR). I USUALLY HUNGRY AROUND 11AM OR 12AM. AMAZINGLY, I DID NOT FEEL HUNGRY UNTIL DINNER TIME. THIS IS THE BEST DIET I EVER HAD IN MY LIFE. I WILL MANAGE TO LOSE MY STUBBORN INCHES ON MY WAIST AND FEEL GREAT.
MONTHS AGO, WHEN I SEE MY PHOTOS ON MY PHONE, IT IS HEART BREAKING. I HATE MY BINGO WINGS. I REALLY NEED TO WORKOUT FOR THIS. BUT SO FAR I AM FOCUSTING ON LOW CALORIES AND FASTING PROGRESS.
I NEED SUCCESS SO I WILL START RIGHT NOW. WHEN I MADE DECISION LAST SATURDAY NIGHT, I WAS GOING TO DO FASTING, WHICH IS NOT FOR ONLY HEALTH AND WEIGHT LOSS I WOULD LIKE TO OBSERVE MY WILLPOWER TO SEE WHETHER I CAN DO IT OR NOT.
MOST OF THE TIME, I FIND MYSELF BINGING BECAUSE THERE IS FOOD AROUND, I HAVE NOTHING ELSE TO DO OR IF FRIENDS COME AND VISIT TO MY PLACE, I REALLY WANT TO BREAK THIS FOOLISH HABBIT.
I WILL POST TODAY PROGRESS LATER.
THANKS FOR READING.
HAVE A NICE DAY.
FOR THE NEXT 5 DAYS I WILL BE CONSUMING ONLY 1000 CALORIES PER DAY. I NEVER CONTROL MY CALORIES SERIOUSLY BEFORE, BUT I DO HAVE EXPERIENCE OF WHAT I AM ABOUT TO GO THROUGH.
IN THE NEXT FEW DAYS MY BODY WILL BE LOST SUGAR. AS THEY GO I WILL BECOME WEAKER AND WEAKER OR I STILL BE HUNGRY FOR THESE DAYS. I START BURNING FAT AND OTHER SUBSTANCES OF MY BODY. THOSE SUBSTANCES WILL BE THE TOXIN. THE TOXIN THAT I HAVE BEEN ACCUMULATED.
I LIVED IN THE CITY IN MOST OF MY 7 YEARS. ALTHOUGH NOW I AM IN UK, THE PLACE CALLED WIGAN, GREAT MANCHESTER AREA, I HAVE BEEN HERE FOR TWO MONTHS.MOST SPECIFICALLY IN A LITTLE TOWN OF GREATER MANCESTER.28 MILES FAR AWAY FORM MANCHESTER CITY. HAVING LIVED IN THE CITY AND HAVING NORMAL FIRST FOOD. LIKE CHEESE BUGAR, KEBARB AND CHINESE TAKE AWAY AND A LOTS OF CHIPS. I HAD ACCUMULATED A LOTS OF TOXIN. EVEN I HAVE DIETING IN THE PAST, I DO BELIEVE THAT I HAVE TOXIN.
NOW, SOME OF THE MAIN REASON WHY I WOULD LIKE TO REDUCE MY CALORIES IS FOR MY GENERAL HEALTH FOR MY WEIGHT AS WELL WHICH IS MY HEALTH ALSO MY WEIGHT AND MY LOOK. I DO FEEL REALLY HEAVY ABOUT MY BODY. I FEEL IN THE MORNING MY FINGERS ARE SWOLLEN, MY JOINTS ARE SWOLLEN. THAT IS WHY I DETERMINED THAT I AM NOT CARRYING AROUND THIS EXTRA BODY WEIGHT ANYMORE. I WILL BE BLOGGING DAY BY DAY ABOUT THE WHOLE PROCESS.
I HAVE BEEN QUITE A JUNK FOOD BINGING THE LAST SIX MONTHS FOR SOME REASON. AND I THINK PROBABLY I AM QUITE TOXIFIED BY THAT. SO I AM GOING TO EAT SENSIABILY AND THEN EAT WELL FOR QUITE A LONG PERIOD, THEN I WILL SLOWLY AVOIDING BLOODY JUNK FOOD AND OCCATIONAL BINGING.
SOMEHOW DURING THE PERIOD OF TIME MY FINGERS FEEL STARTED TO NOT FEEL GOOD IN THE MORNING. ALSO SADNESS, I EXPERIENCED SADNESS AT THE MOMENT SOME WE CALLED IS DEPRESSION. I JUST FIND MY SELF NOT BEING REACHED OUT OF MY HAND. I FEEL HELPLESS AND LONELY. SOMEHOW I DID DIET, I FOUND RELIEVE SADNESS. SOMEHOW I LET GO SOMETHING, LET GO THINGS. SO DETOXIFYING YOUR BODY LETS YOU DETOX YOUR MIND AND THIS SPRITUAL ASPECTS OF DIETING I WILL POST TO THIS BLOGS IN THE NEXT 5 DAYS.
TODAY IS JUST INTRODUCTION , WANTED TO INVITE YOU TO FOLLOW FOR THAT 5 DAYS CHALLENGE. HOPEFULLY IF YOU POST ME A MESSAGE OR QUESTION VIA COMMENT BOX OR E-MAIL. I WILL ANSWER ALL QUESTIONS AND COMMENTS. TO BE HORNEST, DIETING AND SENSIABLE EATING CAN BE QUITE INTENSE. IF YOU DON’T HAVE EXPERIENCE DITEING --->START SLOWLY.
I BELIEVE THAT I HAVE BUILT UP SOME DIETING AND FASTING EXPERIENCE AND EVEN IF I HAVE BEEN EATEN JUNK FOOD THE LAST 6 MONTHS, I KNEW THAT I CAN FIGHT BACK. IN LAST WEEK I ATE THE WORST FATTY FOOD, I DID EAT READY MADE NOODLE, COCONUT RICE, CHINESE SWEET SNACK, RED MEAT AND TON OF FIZZY DRINK, FOR THAT WHOLE WEEK I ATE TON OF RUBBISH.
START FROM NOW ON I WILL EAT LESS AND LESS FATTY FOOD, MORE FRUIT AND VEGETABLE AND I WILL DRINK TON OF WATER OF CAUSE. BUT LAST NIGHT SOMEHOW I SAID "OK BEFORE I GOING FOR 5 DAYS DIET, I WILL HAVE NICE BUTTERY BARANI(ကုလားၾကက္သားဒန္ေပါက္) " INDIAN CHICKEN BARANI WHICH I CAN GET THE BEST KIND IN MY VILLAGE. I TREATED MYSELF REALLY WELL. NOW DAY (1), I GUESS AT THE BEGINNING OF DAY ONE FOR ME 2:45 AM, I AM NOT GOING TO CONSUME ANYTHING BUT GREEN TEA. SO TOMORROW I WILL EXPLODE MORE DETAIL UNTIL THE NEXT 5 DAYS. SO THANK YOU VERY MUCH FOR READING THIS POST. PLEASE SAY "HI" IF YOU SUPPORT MY DIETING PROGRESS AND ..................... HAVE A GOOD DAY.
AT THE BEGINNING OF DAY 2, I FELT GREAT, DRINKING LARGE AMOUNT OF WATER LIKE A WATER FALL FLOWING TO YOUR BODY. I WANT TO SEE HOW MUCH I CAN RESIST THE STIMULATION OF THE FOOD. AFTER 6:45 PM I STARTED FEELING HUNGRY. I ATE MASH POTATOS WITH A BIT OF BUTTER, MILK, (SPANISH WITH PORK CURRY) THEN A CUP OF COFFEE ( I KNOW I SHOULD AVOID COFFEE). I COULD NOT SLEEP UNTIL DAWN.
DAY (3)
I WENT TO MANCHESTER, MET FRIENDS FROM ERITHRIA, HAVE DINNER WITH THEM AT 5:00 PM. FOODS ARE QUITE RICH, COOKED WITH BUTTER. CHICKEN, LAMB CURRY WITH LADY FINGER FRUIT, YOGUT- PANCAKE, (ERITHRIA TRADITIONAL) AND YELLOW BUTTER RICE WITH A LOTS OF DRY GRAPES AND NUTS. I FELT SO FULL, AT THE NIGHT TIME I HAD MY GRAPEFRUIT. I FELT SO GUILTY, I ATE REALLY FATTY FOOD TODAY. I DID TRY TO EAT SMALLER POTION. HOPE OK
(25) MY JOURNEY TO LOSS WEIGHT
THERE ARE TWO WAYS TO REDUCE MY WEIGHT.
REDUCTION IN CALORIES AND INCREASED EXERCISES.
IN MY CASE, LACK OF PHYSICAL MOVEMENT IS THE MOST COMMON CAUSE OF GETTING FAT. I HATE DOING EXERCISE SO (FASTING COMBINES WITH LOW CALORIES DIET) IS MY ONLY OPTION FOR REDUCING BODY WEIGHT.
YESTERDAY , I DID FASTING UNTIL 8PM THEN I HAD A LIGHT MEAL (A BOWLFUL OF CONFLAKE AND SKIMMED MILK WITH ARTIFICIAL SUGAR). I USUALLY HUNGRY AROUND 11AM OR 12AM. AMAZINGLY, I DID NOT FEEL HUNGRY UNTIL DINNER TIME. THIS IS THE BEST DIET I EVER HAD IN MY LIFE. I WILL MANAGE TO LOSE MY STUBBORN INCHES ON MY WAIST AND FEEL GREAT.
MONTHS AGO, WHEN I SEE MY PHOTOS ON MY PHONE, IT IS HEART BREAKING. I HATE MY BINGO WINGS. I REALLY NEED TO WORKOUT FOR THIS. BUT SO FAR I AM FOCUSTING ON LOW CALORIES AND FASTING PROGRESS.
I NEED SUCCESS SO I WILL START RIGHT NOW. WHEN I MADE DECISION LAST SATURDAY NIGHT, I WAS GOING TO DO FASTING, WHICH IS NOT FOR ONLY HEALTH AND WEIGHT LOSS I WOULD LIKE TO OBSERVE MY WILLPOWER TO SEE WHETHER I CAN DO IT OR NOT.
MOST OF THE TIME, I FIND MYSELF BINGING BECAUSE THERE IS FOOD AROUND, I HAVE NOTHING ELSE TO DO OR IF FRIENDS COME AND VISIT TO MY PLACE, I REALLY WANT TO BREAK THIS FOOLISH HABBIT.
I WILL POST TODAY PROGRESS LATER.
THANKS FOR READING.
HAVE A NICE DAY.
တိုလီမိုလီ ေရးမိသည္
၅ေယာက္ကသယ္
၃၀ ကၾကိတ္
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္
ဂူၾကီးထဲသြင္း
ငယ္ငယ္က ကေလးေတြဆိုဖူးတဲ့ ကဗ်ာ ၊ ဆိုလိုရင္းမွာ
၅ေယာက္ကသယ္ (လက္ငါးေခ်ာင္းျဖင့္ အစားကို သယ္ယူသည္)
၃၀ကၾကိတ္ (သြား အေခ်ာင္း၃၀ ကၾကိတ္၀ါးသည္။ တကယ္ေတာ့သြား ၃၂ ေခ်ာင္းရွိသည္။)
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္ (လွ်ာျဖင့္ၾကိတ္ေခ်ထားေသာ အစာမ်ားကို လိပ္ယူျပီး)
ဂူၾကီးထဲသြင္း (အစားအိမ္ ကို သခၤ် ိဳင္းဂူၾကီးအျဖစ္ တင္စားထားသည္။)
အားအားေနရင္ ဆိတ္ပါးစပ္လို တစ္ခုျပီးတစ္ခု စားေနမိတယ္။ ဘာမွန္းမသိ ပ်င္းရင္စား၊ စိတ္ဓါတ္က်ရင္လဲစား၊ ေပ်ာ္ရင္လဲစား၊ ခင္ရာမင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေတြ ့ရင္လဲစား။ ဘာမွန္းမသိ အကုန္၀ါး၊ တေန ့တျခား ျခဴျခာလာတဲ ့ က်န္မာေရးေၾကာင္ ့ အစားဆင္ျခင္ဖို ့ အေၾကာင္းေတြျဖစ္လာတယ္။
အစားကို ဆင္ျခင္စားတဲ့အခါ မွာ စိတ္လက္ ေပါ့ပါးလာတယ္။ ညၾကီးအခိ်န္မေတာ္ ဆိုရင္လဲ မဆာဘဲ မီးဖို ေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္ ့မီးကင္၊ ဂ်မ္ သုတ္၊ ေကာ္ဖီထေဖ်ာ္ အက်င့္ပ်က္ ေနတာၾကာျပီ။ လက္ေဆာင္ရတဲ့ biscuit, muffin, cross bun, cake, အဲဒါေတြအျပင္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေသာက္လို ့ ရတဲ ့ breakfast cereal ဒါေတြကို ျမင္တိုင္း တဇြတ္ဇြတ္ စားေနမိတယ္။ တကယ္ဆာသလားဆို ေတာ့လဲမဟုတ္ဖူး။
အခုအခ်ိန္မွာ အစားခ်င္ဆံုးဟင္း ျမန္မာ အစားအေသာက္ေတြ ကို ခ်ေရးထားလိုက္တယ္။
ပဒတ္စာ ႏွင့္ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳ
ဂံုမင္းဟင္းခ်ိဳ
ကန္စြန္းရြက္ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ငါးေျခာက္ မုန္လာဥ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ပဲၾကီးႏွပ္
သရက္သီး ပိုးတီသုတ္
ငါးေခါင္းခ်ဥ္ရည္ (သျဗဳတ္သီးျဖင့္)
ငါရံအူဟင္း
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ အရည္စပ္စပ္ ငရုတ္သီးျဖင့္ေၾကာ္
ပရစ္ေၾကာ္ ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းခါးခါး
ပုဇြန္ဇိတ္ ေလးမ်ားကို ၾကက္သြန္နီ၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ သံပုရာသီး၊ဆီစိမ္းႏွင့္သုတ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငပိခ်က္ ႏွင့္ တဲြဖက္စားစရာ ပဲကတၱပါျပဳတ္ေၾကာ္
မုန္ ့လက္ေကာက္ေၾကာ္
မုန္ ့လံုးၾကီးေၾကာ္ (ပဲဌာပနာ)
မုန္ ့လံုးၾကီး အုန္းႏို ့ဆမ္း
မုန္ ့ဗိုင္းေတာင့္
မုန္ ့စိမ္းေပါင္း
မုန္ ့လက္ေဆာင္း
ဗယာေၾကာ္သုတ္ (ဂ်က္ဆင္ေရွ ့နား ဆိုင္းထမ္းနဲ ့ေရာင္းတဲ ့ဟင္းရည္ပူပူနဲ ့အသုတ္)
ပဲျပားသုတ္ (ယုဇန ပလာဇာေအာက္မွာ ဗန္းနဲံ ့ေရာင္းတဲ့ ငံျပာရည္ႏွင့္ ေဂၚဖီမ်ားနဲ ့အသုတ္)
အစံုသုတ္ (ေခါက္ဆြဲ၊ထမင္းနီ၊အာလူး၊ဆီခ်က္၊ပဲတီခ်ဥ္၊ပုဇြန္ေျခာက္မွုန္ ့၊
ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္သုတ္ (ၾကက္သြန္နီ၊ ငရုတ္သီးစိမ္းမ်ားမ်ားျဖင့္)
မယ္ဇလီဖူး ေၾကာ္ (ဆႏြင္းကဲကဲျဖင့္)
မယ္ဇလီရြက္ ႏွင့္ ဆန္ေလွာ္ ဟင္းခ်ိဳ
ဗံုလံုသီး အစာသြတ္ေၾကာ္ (ပုဇြန္ေျခာက္ပါသည္။)
အညာငရုတ္သီးေထာင္း (ငပိမပါ)
ဓညင္းသီးျပဳတ္ တို ့စရာ
ေၾကာင္လွ်ာသီး ျပဳတ္တို ့စရာ
ေဂၚရခါးညြန္ ့တို ့စရာ
ၾကက္ဟင္းခါးညႊန္ ့တို ့စရာ (ရခိုင္ငပိေထာင္းျဖင့္)
မံုလာခ်ဥ္၊ ဂဒတ္ခ်ဥ္၊ ဟင္းကလာခ်ဥ္၊ ပဲပင္ေပါက္ခ်ဥ္၊ သရက္ခ်ဥ္၊တမာခ်ဥ္
ေရႊႏိုင္ငံတြင္ အသီးအရြက္ေပါသည္။ သို ့ေသာ္ ကုန္ေစ်းႏွံဳးက ေတာ့ မေပါ။
သတင္းစာထဲ မွာ ႏြားေခ်းျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္ေ၀ႏိုင္ေတာ့မည္တဲ့။
ႏြားေတြ အီးပါဖို ့သာျပင္ထားေတာ့ ။
ခုထိေတာ့ ေရနံဆီမီးခြက္ မွိဳင္းခိုးကိုရွဴရင္း ႏြားေခ်းမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရဦးမည္။
၃၀ ကၾကိတ္
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္
ဂူၾကီးထဲသြင္း
ငယ္ငယ္က ကေလးေတြဆိုဖူးတဲ့ ကဗ်ာ ၊ ဆိုလိုရင္းမွာ
၅ေယာက္ကသယ္ (လက္ငါးေခ်ာင္းျဖင့္ အစားကို သယ္ယူသည္)
၃၀ကၾကိတ္ (သြား အေခ်ာင္း၃၀ ကၾကိတ္၀ါးသည္။ တကယ္ေတာ့သြား ၃၂ ေခ်ာင္းရွိသည္။)
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္ (လွ်ာျဖင့္ၾကိတ္ေခ်ထားေသာ အစာမ်ားကို လိပ္ယူျပီး)
ဂူၾကီးထဲသြင္း (အစားအိမ္ ကို သခၤ် ိဳင္းဂူၾကီးအျဖစ္ တင္စားထားသည္။)
အားအားေနရင္ ဆိတ္ပါးစပ္လို တစ္ခုျပီးတစ္ခု စားေနမိတယ္။ ဘာမွန္းမသိ ပ်င္းရင္စား၊ စိတ္ဓါတ္က်ရင္လဲစား၊ ေပ်ာ္ရင္လဲစား၊ ခင္ရာမင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေတြ ့ရင္လဲစား။ ဘာမွန္းမသိ အကုန္၀ါး၊ တေန ့တျခား ျခဴျခာလာတဲ ့ က်န္မာေရးေၾကာင္ ့ အစားဆင္ျခင္ဖို ့ အေၾကာင္းေတြျဖစ္လာတယ္။
အစားကို ဆင္ျခင္စားတဲ့အခါ မွာ စိတ္လက္ ေပါ့ပါးလာတယ္။ ညၾကီးအခိ်န္မေတာ္ ဆိုရင္လဲ မဆာဘဲ မီးဖို ေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္ ့မီးကင္၊ ဂ်မ္ သုတ္၊ ေကာ္ဖီထေဖ်ာ္ အက်င့္ပ်က္ ေနတာၾကာျပီ။ လက္ေဆာင္ရတဲ့ biscuit, muffin, cross bun, cake, အဲဒါေတြအျပင္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေသာက္လို ့ ရတဲ ့ breakfast cereal ဒါေတြကို ျမင္တိုင္း တဇြတ္ဇြတ္ စားေနမိတယ္။ တကယ္ဆာသလားဆို ေတာ့လဲမဟုတ္ဖူး။
အခုအခ်ိန္မွာ အစားခ်င္ဆံုးဟင္း ျမန္မာ အစားအေသာက္ေတြ ကို ခ်ေရးထားလိုက္တယ္။
ပဒတ္စာ ႏွင့္ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳ
ဂံုမင္းဟင္းခ်ိဳ
ကန္စြန္းရြက္ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ငါးေျခာက္ မုန္လာဥ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ပဲၾကီးႏွပ္
သရက္သီး ပိုးတီသုတ္
ငါးေခါင္းခ်ဥ္ရည္ (သျဗဳတ္သီးျဖင့္)
ငါရံအူဟင္း
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ အရည္စပ္စပ္ ငရုတ္သီးျဖင့္ေၾကာ္
ပရစ္ေၾကာ္ ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းခါးခါး
ပုဇြန္ဇိတ္ ေလးမ်ားကို ၾကက္သြန္နီ၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ သံပုရာသီး၊ဆီစိမ္းႏွင့္သုတ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငပိခ်က္ ႏွင့္ တဲြဖက္စားစရာ ပဲကတၱပါျပဳတ္ေၾကာ္
မုန္ ့လက္ေကာက္ေၾကာ္
မုန္ ့လံုးၾကီးေၾကာ္ (ပဲဌာပနာ)
မုန္ ့လံုးၾကီး အုန္းႏို ့ဆမ္း
မုန္ ့ဗိုင္းေတာင့္
မုန္ ့စိမ္းေပါင္း
မုန္ ့လက္ေဆာင္း
ဗယာေၾကာ္သုတ္ (ဂ်က္ဆင္ေရွ ့နား ဆိုင္းထမ္းနဲ ့ေရာင္းတဲ ့ဟင္းရည္ပူပူနဲ ့အသုတ္)
ပဲျပားသုတ္ (ယုဇန ပလာဇာေအာက္မွာ ဗန္းနဲံ ့ေရာင္းတဲ့ ငံျပာရည္ႏွင့္ ေဂၚဖီမ်ားနဲ ့အသုတ္)
အစံုသုတ္ (ေခါက္ဆြဲ၊ထမင္းနီ၊အာလူး၊ဆီခ်က္၊ပဲတီခ်ဥ္၊ပုဇြန္ေျခာက္မွုန္ ့၊
ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္သုတ္ (ၾကက္သြန္နီ၊ ငရုတ္သီးစိမ္းမ်ားမ်ားျဖင့္)
မယ္ဇလီဖူး ေၾကာ္ (ဆႏြင္းကဲကဲျဖင့္)
မယ္ဇလီရြက္ ႏွင့္ ဆန္ေလွာ္ ဟင္းခ်ိဳ
ဗံုလံုသီး အစာသြတ္ေၾကာ္ (ပုဇြန္ေျခာက္ပါသည္။)
အညာငရုတ္သီးေထာင္း (ငပိမပါ)
ဓညင္းသီးျပဳတ္ တို ့စရာ
ေၾကာင္လွ်ာသီး ျပဳတ္တို ့စရာ
ေဂၚရခါးညြန္ ့တို ့စရာ
ၾကက္ဟင္းခါးညႊန္ ့တို ့စရာ (ရခိုင္ငပိေထာင္းျဖင့္)
မံုလာခ်ဥ္၊ ဂဒတ္ခ်ဥ္၊ ဟင္းကလာခ်ဥ္၊ ပဲပင္ေပါက္ခ်ဥ္၊ သရက္ခ်ဥ္၊တမာခ်ဥ္
ေရႊႏိုင္ငံတြင္ အသီးအရြက္ေပါသည္။ သို ့ေသာ္ ကုန္ေစ်းႏွံဳးက ေတာ့ မေပါ။
သတင္းစာထဲ မွာ ႏြားေခ်းျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္ေ၀ႏိုင္ေတာ့မည္တဲ့။
ႏြားေတြ အီးပါဖို ့သာျပင္ထားေတာ့ ။
ခုထိေတာ့ ေရနံဆီမီးခြက္ မွိဳင္းခိုးကိုရွဴရင္း ႏြားေခ်းမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရဦးမည္။
Gisspa nadi
၁၉၉၆ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလ
ရန္ကုန္ရံုးခ်ဳပ္မွအစီအစဥ္ျဖင့္ ၊ မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းမွ ခရီးထြက္ဖို ့ျပင္ဆင္အျပီး၊ ေမွာ္ဘီမွ အိမ္သားမ်ားကို ႏွဳတ္ဆက္ကာစိတ္မပူရန္ အထပ္ထပ္မွာ ခဲ့သည္။ ပထမဆံုးအိမ္ကို ခြဲခြာျခင္းမဟုတ္ေတာ့ အရမ္းစိတ္မလွဳပ္ရွားမိ၊ မနက္ေစာေစာ ရန္ကုန္မွ ေလယာဥ္ျဖင့္ စစ္ေတြ၊ စစ္ေတြတြင္ တညအိပ္ျပီး ေနာက္တေန ့သေဘာၤျဖင့္ ဘူးသီးေတာင္ သို ့သြားသည္။
သေဘၤာမွာ ရေသ့ေတာင္ျမိဳ ့ အလြန္ ျမစ္အတြင္းတြင္ ေသာင္ေနသျဖင့္ ေန၀င္မွ ဘူးသီးေတာင္ ဆိပ္ကမ္းသို့ ေရာက္သည္။ ေမာင္ေတာရံုး မွ တာ၀န္ခံ ျမန္မာလူမ်ိဳးဦးေလးႏွင့္ ဘယ္လဂ်ီယမ္ႏိုင္ငံသား၊ ဘူးသီေတာင္ရံုးတာ၀န္ခံ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား တို ့က်မတို ့ အုပ္စုကို လာေရာက္ၾကိဳဆိုၾကသည္။ မွတ္မွတ္ရရ လသာသာႏွင့္ language မ်ားကို သေဘၤာမွ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ ့တံတားျဖင့္ ကမ္းေပၚ ေရာက္ေအာင္တက္ရသည္။
ညစာကို ဘူးသီးေတာင္ရံုး အေနာက္ဘက္လမ္းမွ ထမင္းဆိုင္တြင္ သြားေရာက္ စားေသာက္ခဲ့သည္။ ထမင္းဆိုင္မွာ အိမ္ဆိုင္ျဖစ္ျပီး အတို ့အျမွဳပ္စံုလွသည္။ အရိပ္ေကာင္းေသာအိမ္၀ိုင္းအတြင္း ေအာက္ထပ္တြင္ ထမင္းခံုတန္းမ်ား ခ်ထားျပီး လက္ေဆးရန္အတြက္ အိမ္အျပင္ သရက္ပင္ေအာက္မွ ေက်ာက္စည္တြင္ သြားေဆးရသည္၊ အတူတူလာေသာ ဆယ္ေျမာင္းအင္ဂ်င္နီယာ ၃ဦးနွင့္ တိုက္ၾကီးမွ အေဒၚၾကီး တစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း ၅ေယာက္စလံုး ေအာင္တံခြန္ တည္းခိုခန္းတြင္ တည္းၾကသည္။
ေရနံဆီမီးခြက္မ်ား ေအာက္လင္းဓါတ္မီး မ်ား သာထြန္းထားေသာ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ ့ကို ၾကည့္ကာ အနည္းငယ္ ေၾကာက္မိသည္။ ယခင္က မီးမရွိေသာျမိဳ ့မွာ မေနဘူးေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ပထမဆံုး အေမွာင္ထု ကို ၀န္စီစလြယ္ျဖင့္ လာခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ခရီးပန္းေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ညဘက္ တည္းခိုးခန္းထဲမွာ ၾကိတ္ငိုမိသည္။ ညဘက္အိပ္မေပ်ာ္ ဘဂၤလီဘာသာ စကားေျပာသူတို ့ တည္းခိုပံုရသည္။ တညလံုးစကားေျပာသံမ်ား ႏွင့္ တံခါးပိတ္သံ အေႏွာင့္အယွက္ မ်ားေၾကာင့္ မိုးစင္စင္သာ လင္းသြားသည္။
ေနာက္တေန ့မနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ တာ၀န္က်ရာ ေမာင္ေတာျမိဳ ့သို ့ရံုးကားျဖင့္လာေရာက္ၾကိဳဆိုသည္။ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ လမ္းမွာ အလြန္ၾကမ္းသည္။ ဥမင္လွိဳင္ေခါင္း ၂ခုကို ျဖတ္ရသည္။လွိဳင္ေခါင္း အရွည္ နွင့္ လွိဳင္ေခါင္းအတို တို ့သည္ ေတာင္ပတ္လမ္း အတိုင္းေဖါက္ထားျပီး ေတာင္၏တဘက္အျခမ္းတြင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ားရွိသည္။ ေတာဆင္ရိုင္းမ်ား ၾကက္စားရာ ေနရာျဖစ္သည္ ဟု ယာဥ္ေမာင္းသူက ေျပာသည္။
နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ကားစီးျပီးေနာက္တြင္ ၃မိုင္စခန္း၊ နစက (နယ္စပ္ေဒသကြပ္ကဲေရး check point) ကိုျဖတ္ကာ ေမာင္ေတာရံုးသို ့ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
Operation ေဒသ၏ မွတ္မိသမွ် village tract ေလးမ်ား၏အမည္မွာ အလယ္သံေက်ာ္ ၊ ေက်ာက္ပန္းဒု၊ ေရႊဇား ၊ ေမာင္နီရြာ ၊ ကညင္တန္း ၊ ကာလီဇာဘန္းကာ ၊ ကညင္ေခ်ာင္း ၊ ေရႊဇားဂံုးနား ၊ ေတာင္ျပိဳ ၊ ဗႏၵဳဳလ ၊ ငခူရ ၊ က်ိန္ေခ်ာင္း ၊ ဘဂံုးနား ၊ ဒါးပိန္စာရ ၊ ေဂၚဒူသာရ ၊ ပဒင္း ၊
ေရခ်မ္းျပင္ ၊ ဒါးၾကီးစား၊ နာမည္မ်ားမွာ အေတာ္လွသည္။
ပင္လယ္ႏွင့္ နီးေသာ ရြာမွာတြင္ ေရငံပုဇြန္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အလယ္သံေက်ာ္ ကမ္းေျခမွာ ေက်ာ္ၾကားျပီး၊ အလယ္သံေက်ာ္ေက်းရြာတြင္ အရည္ေသာက္ အုန္းသီးေပါသည္။ ငပိ ၊ ငါးေျခာက္ လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးသူ မ်ားလည္း ရွိသည္။
ေနာက္မွ ဆက္ေရးပါဦးမည္။
**** ********** ********* ************* ******** *******
ရန္ကုန္ရံုးခ်ဳပ္မွအစီအစဥ္ျဖင့္ ၊ မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းမွ ခရီးထြက္ဖို ့ျပင္ဆင္အျပီး၊ ေမွာ္ဘီမွ အိမ္သားမ်ားကို ႏွဳတ္ဆက္ကာစိတ္မပူရန္ အထပ္ထပ္မွာ ခဲ့သည္။ ပထမဆံုးအိမ္ကို ခြဲခြာျခင္းမဟုတ္ေတာ့ အရမ္းစိတ္မလွဳပ္ရွားမိ၊ မနက္ေစာေစာ ရန္ကုန္မွ ေလယာဥ္ျဖင့္ စစ္ေတြ၊ စစ္ေတြတြင္ တညအိပ္ျပီး ေနာက္တေန ့သေဘာၤျဖင့္ ဘူးသီးေတာင္ သို ့သြားသည္။
သေဘၤာမွာ ရေသ့ေတာင္ျမိဳ ့ အလြန္ ျမစ္အတြင္းတြင္ ေသာင္ေနသျဖင့္ ေန၀င္မွ ဘူးသီးေတာင္ ဆိပ္ကမ္းသို့ ေရာက္သည္။ ေမာင္ေတာရံုး မွ တာ၀န္ခံ ျမန္မာလူမ်ိဳးဦးေလးႏွင့္ ဘယ္လဂ်ီယမ္ႏိုင္ငံသား၊ ဘူးသီေတာင္ရံုးတာ၀န္ခံ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား တို ့က်မတို ့ အုပ္စုကို လာေရာက္ၾကိဳဆိုၾကသည္။ မွတ္မွတ္ရရ လသာသာႏွင့္ language မ်ားကို သေဘၤာမွ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ ့တံတားျဖင့္ ကမ္းေပၚ ေရာက္ေအာင္တက္ရသည္။
ညစာကို ဘူးသီးေတာင္ရံုး အေနာက္ဘက္လမ္းမွ ထမင္းဆိုင္တြင္ သြားေရာက္ စားေသာက္ခဲ့သည္။ ထမင္းဆိုင္မွာ အိမ္ဆိုင္ျဖစ္ျပီး အတို ့အျမွဳပ္စံုလွသည္။ အရိပ္ေကာင္းေသာအိမ္၀ိုင္းအတြင္း ေအာက္ထပ္တြင္ ထမင္းခံုတန္းမ်ား ခ်ထားျပီး လက္ေဆးရန္အတြက္ အိမ္အျပင္ သရက္ပင္ေအာက္မွ ေက်ာက္စည္တြင္ သြားေဆးရသည္၊ အတူတူလာေသာ ဆယ္ေျမာင္းအင္ဂ်င္နီယာ ၃ဦးနွင့္ တိုက္ၾကီးမွ အေဒၚၾကီး တစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း ၅ေယာက္စလံုး ေအာင္တံခြန္ တည္းခိုခန္းတြင္ တည္းၾကသည္။
ေရနံဆီမီးခြက္မ်ား ေအာက္လင္းဓါတ္မီး မ်ား သာထြန္းထားေသာ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ ့ကို ၾကည့္ကာ အနည္းငယ္ ေၾကာက္မိသည္။ ယခင္က မီးမရွိေသာျမိဳ ့မွာ မေနဘူးေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ပထမဆံုး အေမွာင္ထု ကို ၀န္စီစလြယ္ျဖင့္ လာခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ခရီးပန္းေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ညဘက္ တည္းခိုးခန္းထဲမွာ ၾကိတ္ငိုမိသည္။ ညဘက္အိပ္မေပ်ာ္ ဘဂၤလီဘာသာ စကားေျပာသူတို ့ တည္းခိုပံုရသည္။ တညလံုးစကားေျပာသံမ်ား ႏွင့္ တံခါးပိတ္သံ အေႏွာင့္အယွက္ မ်ားေၾကာင့္ မိုးစင္စင္သာ လင္းသြားသည္။
ေနာက္တေန ့မနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ တာ၀န္က်ရာ ေမာင္ေတာျမိဳ ့သို ့ရံုးကားျဖင့္လာေရာက္ၾကိဳဆိုသည္။ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ လမ္းမွာ အလြန္ၾကမ္းသည္။ ဥမင္လွိဳင္ေခါင္း ၂ခုကို ျဖတ္ရသည္။လွိဳင္ေခါင္း အရွည္ နွင့္ လွိဳင္ေခါင္းအတို တို ့သည္ ေတာင္ပတ္လမ္း အတိုင္းေဖါက္ထားျပီး ေတာင္၏တဘက္အျခမ္းတြင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ားရွိသည္။ ေတာဆင္ရိုင္းမ်ား ၾကက္စားရာ ေနရာျဖစ္သည္ ဟု ယာဥ္ေမာင္းသူက ေျပာသည္။
နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ကားစီးျပီးေနာက္တြင္ ၃မိုင္စခန္း၊ နစက (နယ္စပ္ေဒသကြပ္ကဲေရး check point) ကိုျဖတ္ကာ ေမာင္ေတာရံုးသို ့ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
Operation ေဒသ၏ မွတ္မိသမွ် village tract ေလးမ်ား၏အမည္မွာ အလယ္သံေက်ာ္ ၊ ေက်ာက္ပန္းဒု၊ ေရႊဇား ၊ ေမာင္နီရြာ ၊ ကညင္တန္း ၊ ကာလီဇာဘန္းကာ ၊ ကညင္ေခ်ာင္း ၊ ေရႊဇားဂံုးနား ၊ ေတာင္ျပိဳ ၊ ဗႏၵဳဳလ ၊ ငခူရ ၊ က်ိန္ေခ်ာင္း ၊ ဘဂံုးနား ၊ ဒါးပိန္စာရ ၊ ေဂၚဒူသာရ ၊ ပဒင္း ၊
ေရခ်မ္းျပင္ ၊ ဒါးၾကီးစား၊ နာမည္မ်ားမွာ အေတာ္လွသည္။
ပင္လယ္ႏွင့္ နီးေသာ ရြာမွာတြင္ ေရငံပုဇြန္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အလယ္သံေက်ာ္ ကမ္းေျခမွာ ေက်ာ္ၾကားျပီး၊ အလယ္သံေက်ာ္ေက်းရြာတြင္ အရည္ေသာက္ အုန္းသီးေပါသည္။ ငပိ ၊ ငါးေျခာက္ လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးသူ မ်ားလည္း ရွိသည္။
ေနာက္မွ ဆက္ေရးပါဦးမည္။
**** ********** ********* ************* ******** *******
က်ိဳင္းေတာင္း ႏွင့္ ငွက္ဖ်ား
က်ိဳင္းေတာင္း နွင့္ ငွက္ဖ်ား
1990 စစ္တပ္မွအာဏာသိမ္းျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ၁၀တန္းေအာင္ျပီးခါစ လူငယ္မ်ားမွာ တကၠသိုလ္ဖြင့္ရန္ ေစာင့္ဆိုင္းရင္း အလုပ္လက္မဲ ့ ျပသနာကို ရင္ဆိုင္ရသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရးေရးမွ မျမင္ ။ အထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ားေတာ့ ပံုမွန္ဖြင့္သည္။ ၁၉၉၂ မတိုင္မီ ၁၀တန္းေအာင္ျပီး သူမ်ား အလုပ္အကိုင္ ရရွိရန္ အပူတျပင္း ရွာေဖြၾကသည္။
သူ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္ျဖင့္ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း တြင္အလုပ္ရသည္။ လစာေငြ ၇၅၀က်ပ္ အျပင္ ရြာလူထုမွ ေထာက္ပံေသာ ဆန္ရသျဖင့္ အေျခအေနမဆိုး ဟုေတြးကာ အေ၀းေျပးကားျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းသို ့ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ အေ၀းေျပးကားမ်ားမွာ ထိုင္စရာခံု ရေသာ္လည္း ေျခေထာက္ခ်စရာမရွိ ကုန္ထုတ္မ်ား က ေနရာယူထားသည္။ လမ္းခရီးက အလြန္ၾကမ္းသည္။ ပ်ဥ္းမနားတြင္ တညအိပ္ရသည္။
ေတာင္ၾကီး အေရာက္တြင္ တာ၀န္က်ရာ ျမိဳ ့ သို ့သြားေသာ ကားလက္မွတ္စံုစမ္းရသည္။ ေတာင္ၾကီးတြင္ တည္းခိုခန္း ငွားကာ တညတာ တည္းရသည္။ အစစ အရာရာခ်ိဳးျခံ ရေသာ အခ်ိန္ သူဘာမွ်အပံုမသံုး မွတ္မွတ္ရရ ေတာင္ၾကီးက တည္းခိုခန္းတြင္ ကုတင္ေပၚက ျပဳတ္ခ်ခဲ ့ဖူးသည္။ ျမန္မာစကားတစ္ခု သာတပ္ေသာ သူအတြက္ ေတာင္ၾကီးသည္ လည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားတစ္ခုလို ခံစားရသည္။
အိမ္ကသယ္ယူလာေသာ အေႏြးထည္ မ်ားက ေတာင္ၾကီး ၏ အေအးဒါဏ္ ကိုမကာကြယ္ႏိုင္။ သူ ့ ေျခဖုေနာင့္ မွာအက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ေႏြအခါ ေရမရသည္ ့ လယ္ကြက္မ်ားနွင့္ ဆင္ဆင္တူသည္။ ေျခလွမ္းတလွမ္း ဖိလွမ္းလိုက္တို္င္း ေသြးမ်ားစီးက် ေတာ့မည့္အလား နာက်င္သည္။ ဘုရားအေလာင္း ဇာတ္ေတာ္ထဲက အဇာတသက္၏ ဖခင္ အရွင္ဗိႏၼသာရ မင္းၾကီး ခံစားရတာကို မဆီမဆိုင္ သတိရမိသည္။ ဓါတ္မီးတိုင္ေအာက္မွာ ေလွာ္ေရာင္းေသာ ေနၾကာေစ့စားခ်င္လြန္း၍ စုတ္ျပတ္ေနသည့္ ၅က်ပ္တန္ကိုကိုင္ကာ ၀ယ္စားခဲ့ဖူးသည္။
ေတာင္ၾကီးမွ မိုးနဲ သို ့ခရီးစဥ္မွာ တေနကုန္သည္။ မိုင္းပြန္တြင္ ခဏနားေသာ အခါ ထမင္းဆိုင္တြင္ ထမင္းစားသည္။ လမ္းခရီးမွာ ဖုန္ထူလြန္းသျဖင့္ သြားေနက ခရီးသည္မ်ား မွာ ပု၀ါ၊သဘက္မ်ား ထုတ္၍ ေပါင္းၾကသည္။ သူ ့မ်က္ႏွာတျပင္လံုးဖံုမ်ားျဖင့္ေဖြးလ်ွက္ သူ ့မ်က္ခံုးေမြး မ်ားမွာလည္း ဖံုအတိ။ မိုးနဲ ့ျမိဳ ့ နယ္အေရာက္တြင္ တည္းစရာ အငွားအိမ္ အျမန္ရွာရသည္။ ေနာက္ ျမိဳ့နယ္ပညာေရမွဴး ရံုးသို ့ ခ်ီတက္ရသည္။ အဲဒီတုန္းက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ေခတ္စားေနျပီ။ သူမွာ ပိုက္ဆံမရွိ၍ ျမိဳ ့ နယ္ပညာေရးမွူး အားလာဘ္မထိုးႏိုင္။ အလုပ္အတြက္ ဆက္သြယ္ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းကို အားနာေပမဲ ့ သူ ့မွာ ေငြလံုး၀မရွိ ထို ့ေၾကာင့္ထံုးစံအတိုင္း လာဘ္မထိုးႏိုင္သူ မ်က္ႏွာမြဲ ဆရာ၊ ဆရာမ ေလာင္းမ်ား က်ိဳင္းေတာင္း သြားရေတာ့သည္။
က်ိဳင္းေတာင္း ဆိုတာ double black area လို ့သူငယ္ခ်င္း ေျပာဘူးသည္။ လွည္းေပၚမွာ ၀န္စည္စလြယ္မ်ားတင္ ျပီးလူက လမ္းေလွ်ာက္ရသည္။ သူတို ့ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေလာင္းမ်ား အျပင္ လူ၀င္မွဳ ၾကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ ့မ်ားလည္း ပါသည္။ က်ိဳင္းေတာင္း ေဒသမွ လူမ်ားကို မွတ္ပံုတင္ လုပ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ အမွတ္ ၂၄၈ စစ္တပ္မွ မယက ဥကၠဌ ဗိုလ္ၾကီးႏွင့္ ၄င္း၏တပ္စိတ္က ေရွ ့မွ လံုျခံဳေရးလိုက္သည္။ ၂ညအိပ္ ၃ရက္တိတိ လမ္းေလ်ွာက္ျပီးေနာက္ သူတို ့အဖြဲ ့က်ိဳင္းေတာင္း ေဒသ သည္။ တေထာက္နားတိုင္း ထမင္းခ်က္စု ခ်က္စားၾကသည္။ ညဘက္အိပ္လွ်င္လည္း လွည္းေအာက္တြင္ အိပ္ရသည္။ ငွက္ဖ်ားကို ေၾကာက္သည္ ဧရာမ ေတာျခင္ၾကီးမ်ား က ရက္ရက္စက္စက္ ကိုက္သည္။ ၂၄၈ တပ္စိပ္ အျပန္လမ္းတြင္ ခ်ံဳခို တိုက္ခိုက္ခံရသည္။ စစ္တပ္ဘက္မွ အက်အဆံုးရွိသည္ ဟုၾကားရသည္။
က်ိဳင္းေတာင္းမွာ စာသင္ရတာေပ်ာ္သည္။ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသား အမ်ားစုမွာ ျမန္မာစကားမတတ္။ သခ်ၤာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ မွာ သင္ရလြယ္ကူေသာ္လည္း၊ ျမန္မာ စာသင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္သည္။ သူသင္ သည္ အတန္းမွာ ပထမတန္းျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမသြားမီ အိမ္ရွင္အဖြား ဆီမွာ ရွမ္းစကားနည္းနည္းသင္ သြားရသည္။ အိမ္ရွင္အဖြားကလည္း ျမန္မာစကားနားမလည္။ အဂၤလိပ္လို လူခႏၵာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း မ်ားကို သင္ရာတြင္ ျမန္မာလို ရွမ္းလို ႏွင့္ အဂၤလိပ္လို ေခၚေသာအသံထြက္ အျပင္ ဘယ္လို စာလံုးေပါင္းေၾကာင္း တစ္ခုခ်င္းတင္ရသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ body language ျဖင့္ eye, nose, arm, mouth ဒါက အခက္အခဲမရွိ knee ဒူးေခါင္းကို သင္ေတာ့ ကေလးေတြတအားရီ ၾကသည္။ သူလဲ ထိုေန ့ ကေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သည္။
သူ ့လခက ေတာ္ေတာ္နည္းသျဖင့္ အသား၊ငါး တပတ္တခါသာခ်က္ျဖစ္သည္။ ေစ်းေန ့ေရာက္လွ်င္ အမ်ားဆံုး၀ယ္ျဖစ္တာက ပဲလိပ္ျပာ၊ ႏွင့္ အမဲသား၊ တခါတေလ မွန္ကူသီး အခ်ဥ္သုတ္၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္၊ ေကာက္ညွင္း ေပါင္းႏွင့္ ဘူးသီးေၾကာ္ တို ့၀ယ္စားျဖစ္သည္။ ဘံုေရခ်ိဳးသည္ ့ ေနရာမွာ ေရခ်ိဳးရသည္။ အရပ္သားေတြ ယိုးဒယားျဖစ္ဆပ္ျပာ ေမႊးေမႊး သံုးေနခ်ိန္တြင္ သူမွာအိမ္က ထည့္ေပးလိုက္သည္ ့ ကာေဘာ္လစ္ဆပ္ျပာေလးနွင့္ ေရခ်ိဳး၊ ေရႊ၀ါးဆပ္ျပာႏွင့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ရသည္။ အရပ္သားေတြ ဆင္ၾကယ္တံဆိပ္ဖိနပ္ျဖဴသန္ ့သန္ ့ေလးေတြစီးေနခ်ိန္ သူမွာ ဖိနပ္စုတ္ႏွင့္ ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတြအျမန္ဖြင့္လွ်င္ ဒီအလုပ္မွထြက္ကာ ေက်ာင္းတက္မည္။ အိမ္ျပန္လွ်င္ေငြနည္းနည္းစုျပီး အိမ္ကို ေပးမည္။ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ေႏြရာသီ ၾကိဳ ေရာင္း ရမည့္ လခေငြ ေလးမ်ားကို ေန ့တိုင္း တြက္ေနမိသည္။
သူတို ့နွင့္ အတူတူလာေသာ ေယာျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ ေဆာျမိဳ ့နယ္မွ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ား ငွက္ဖ်ားစျဖစ္ကုန္ျပီး သူတို ့မန္က်ီးသီးစိမ္းေထာင္းစားၾကသျဖင့္ ဖ်ားသည္တဲ ့။ သူထင္တာက သူလို ့ဘဲ အဟာရ ျပည့္၀စြာမစား ႏိုင္သျဖင့္ ဖ်ားတာျဖစ္မည္။ သူ မဖ်ားခ်င္၊ ဖ်ားမွာကို အရမ္းေၾကာက္သည္။ ငွက္ဖ်ားျဖစ္လို ့ အိမ္မျပန္ႏိုင္မွာ အရမ္းေၾကာက္သည္။
တေန ့ညေနဘက္ၾကီး သူခ်မ္းျပီးတုန္တက္သည္။ သူ ့ကိုယ္သူ ငွက္ဖ်ားလို ့လက္မခံ နိုင္ေသး။ ေရေႏြးၾကမ္းပူပူတည္ေသာက္သည္။ မရ တအားခ်မ္းျပီး အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ဗိုက္ထဲက အရမ္းခ်မ္းလာသည္။ အတူေန ဆရာ၊ဆရာမမ်ားက က်မၼာေရးမွူး ပင့္ကာ ငွက္ဖ်ားေဆးစတိုက္သည္။ ခါးလိုက္တာမွ အူထဲက အန္ထြက္ခ်င္သည္။ ေနာက္ပိုင္းမၾကာခဏ ဆိုသလို သူဖ်ားသည္။ သူစိတ္ေတြ မမွန္ခ်င္ေတာ့ ။ အိပ္ရာထဲ ခိုးခိုးငိုမိတာကလဲ ခဏ ခဏ။ ေစာင္ျခံဳၾကီးႏွင့္ ေက်ာင္းကိုသြားျပီး စာေသခ်ာမသင္ႏိုင္ ေနစာလွံုက အခ်မ္းဒဏ္ကို ကုစားရသည္။ အိမ္တြင္ရွိေသာေစာင္မ်ားမွာလည္းမေႏြး။ ထိုစဥ္က သူ ့အသက္ က ၁၉ႏွစ္ မျပည့္ေသး သူ ့ကို လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား အားလံုးက သနားၾကသည္။
ေနာက္ဆံုး သတိမရတခ်က္ ရတခ်က္ ျဖစ္လာေသာအခါ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ႏွင့္ နယ္ခံ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ား အစီအစဥ္ျဖင့္ သူမိုးနဲ ျမိဳ ့ သို့ သြားရန္ ေပါင္းမိုး လွည္း စီစဥ္ေပးသည္။ လွည္းေပၚမွာ သူႏွင့္ လွည္းေမာင္းသမား ရွမ္းအဖိုးၾကီးသာရွိသည္။ ၃ညအိပ္ခရီးကို ၂ညနဲ ့ဒုန္းဆိုင္းေမာင္းသည္။ သူ ့မွာ သတိမရတခ်က္ ရတခ်က္။ သတိ၀င္ေသာအခ်ိန္တြင္ သူခဏခဏ ေရရြတ္မိသည္က “ငါမေသဘူး။ ငါ ့ အိမ္ကိုမေရာက္မခ်င္း၊ ငါမေသဘူး။ ေသစရာရွိရင္ အိမ္သားေတြဆီမွာဘဲ ေသမယ္။“ မိမိကုိယ္ကို အားေပးသည္။ မိုးနဲ ျမိဳ ့ေပၚေရာက္ေတာ့ ေဆးရံုရွိရာ ေတာင္ကုန္းေပၚ သူမတက္ႏိုင္ ။ လူဆြဲသည့္ ပစၥည္းသည္ လွည္းေပၚမွာ သူ ့ကိုတင္ကာ ေဆးရံုတက္ခဲ ့ရသည္။ သူမေသခဲ ့။ သို ့ေသာ္ သူဘ၀ ငွက္ဖ်ားဒဏ္ေၾကာင့္မလွေတာ့ ။ သူ ့မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္မပီျပင္ေတာ့ ။ သူ ့အသားအေရ မွာ ၀ါညစ္ညစ္ျဖင့္ ။ သူစိတ္က အိမ္ကိုသာေရာက္ေနသည္။ ၁၀တန္းတုန္းက သင္ခဲ ့ရသည္ ့ the slave dream ကဗ်ာ ကိုမၾကာခဏရြတ္ေနမိသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေႏြရာသီ ၾကိဳ တင္လခ ေရာင္းရန္ စပ္ေပးသည္။ မတန္တဆေစ်းျဖင့္ ေရာင္းျပီး ကားလတ္မွတ္ျဖတ္ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။ လမ္းခရီးတြင္ ကားေဆာင့္သျဖင့္ သူ ့ဖင္ေညွာင္ရိုးမွ မီးပြင့္မလားထင္ရသည္။ ငွက္ဖ်ားက ရွင္းရွင္းမေပ်ာက္ေသး။ သို ့ေသာ္ သူ အိမ္အရာက္ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေႏြရာသီ လခေငြမ်ားကို အိမ္သားမ်ားအား အပ္ရင္း အသက္ႏွင့္ရင္းျပီး ရခဲ့ေသာ သူေငြမ်ားကို ၾကည့္ခါ အရမ္း၀မ္းနည္း မိသည္။ တကၠသိုလ္ေတြျမန္ျမန္ျပန္ဖြင့္ပါေစ။ ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးၾကီးမွ အျမန္လြတ္ေျမာက္ပါေစလို ့ အခါခါဆုေတာင္းမိသည္။
ဆက္ေရးပါဦးမည္။
1990 စစ္တပ္မွအာဏာသိမ္းျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ၁၀တန္းေအာင္ျပီးခါစ လူငယ္မ်ားမွာ တကၠသိုလ္ဖြင့္ရန္ ေစာင့္ဆိုင္းရင္း အလုပ္လက္မဲ ့ ျပသနာကို ရင္ဆိုင္ရသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရးေရးမွ မျမင္ ။ အထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ားေတာ့ ပံုမွန္ဖြင့္သည္။ ၁၉၉၂ မတိုင္မီ ၁၀တန္းေအာင္ျပီး သူမ်ား အလုပ္အကိုင္ ရရွိရန္ အပူတျပင္း ရွာေဖြၾကသည္။
သူ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္ျဖင့္ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း တြင္အလုပ္ရသည္။ လစာေငြ ၇၅၀က်ပ္ အျပင္ ရြာလူထုမွ ေထာက္ပံေသာ ဆန္ရသျဖင့္ အေျခအေနမဆိုး ဟုေတြးကာ အေ၀းေျပးကားျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းသို ့ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ အေ၀းေျပးကားမ်ားမွာ ထိုင္စရာခံု ရေသာ္လည္း ေျခေထာက္ခ်စရာမရွိ ကုန္ထုတ္မ်ား က ေနရာယူထားသည္။ လမ္းခရီးက အလြန္ၾကမ္းသည္။ ပ်ဥ္းမနားတြင္ တညအိပ္ရသည္။
ေတာင္ၾကီး အေရာက္တြင္ တာ၀န္က်ရာ ျမိဳ ့ သို ့သြားေသာ ကားလက္မွတ္စံုစမ္းရသည္။ ေတာင္ၾကီးတြင္ တည္းခိုခန္း ငွားကာ တညတာ တည္းရသည္။ အစစ အရာရာခ်ိဳးျခံ ရေသာ အခ်ိန္ သူဘာမွ်အပံုမသံုး မွတ္မွတ္ရရ ေတာင္ၾကီးက တည္းခိုခန္းတြင္ ကုတင္ေပၚက ျပဳတ္ခ်ခဲ ့ဖူးသည္။ ျမန္မာစကားတစ္ခု သာတပ္ေသာ သူအတြက္ ေတာင္ၾကီးသည္ လည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားတစ္ခုလို ခံစားရသည္။
အိမ္ကသယ္ယူလာေသာ အေႏြးထည္ မ်ားက ေတာင္ၾကီး ၏ အေအးဒါဏ္ ကိုမကာကြယ္ႏိုင္။ သူ ့ ေျခဖုေနာင့္ မွာအက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ေႏြအခါ ေရမရသည္ ့ လယ္ကြက္မ်ားနွင့္ ဆင္ဆင္တူသည္။ ေျခလွမ္းတလွမ္း ဖိလွမ္းလိုက္တို္င္း ေသြးမ်ားစီးက် ေတာ့မည့္အလား နာက်င္သည္။ ဘုရားအေလာင္း ဇာတ္ေတာ္ထဲက အဇာတသက္၏ ဖခင္ အရွင္ဗိႏၼသာရ မင္းၾကီး ခံစားရတာကို မဆီမဆိုင္ သတိရမိသည္။ ဓါတ္မီးတိုင္ေအာက္မွာ ေလွာ္ေရာင္းေသာ ေနၾကာေစ့စားခ်င္လြန္း၍ စုတ္ျပတ္ေနသည့္ ၅က်ပ္တန္ကိုကိုင္ကာ ၀ယ္စားခဲ့ဖူးသည္။
ေတာင္ၾကီးမွ မိုးနဲ သို ့ခရီးစဥ္မွာ တေနကုန္သည္။ မိုင္းပြန္တြင္ ခဏနားေသာ အခါ ထမင္းဆိုင္တြင္ ထမင္းစားသည္။ လမ္းခရီးမွာ ဖုန္ထူလြန္းသျဖင့္ သြားေနက ခရီးသည္မ်ား မွာ ပု၀ါ၊သဘက္မ်ား ထုတ္၍ ေပါင္းၾကသည္။ သူ ့မ်က္ႏွာတျပင္လံုးဖံုမ်ားျဖင့္ေဖြးလ်ွက္ သူ ့မ်က္ခံုးေမြး မ်ားမွာလည္း ဖံုအတိ။ မိုးနဲ ့ျမိဳ ့ နယ္အေရာက္တြင္ တည္းစရာ အငွားအိမ္ အျမန္ရွာရသည္။ ေနာက္ ျမိဳ့နယ္ပညာေရမွဴး ရံုးသို ့ ခ်ီတက္ရသည္။ အဲဒီတုန္းက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ေခတ္စားေနျပီ။ သူမွာ ပိုက္ဆံမရွိ၍ ျမိဳ ့ နယ္ပညာေရးမွူး အားလာဘ္မထိုးႏိုင္။ အလုပ္အတြက္ ဆက္သြယ္ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းကို အားနာေပမဲ ့ သူ ့မွာ ေငြလံုး၀မရွိ ထို ့ေၾကာင့္ထံုးစံအတိုင္း လာဘ္မထိုးႏိုင္သူ မ်က္ႏွာမြဲ ဆရာ၊ ဆရာမ ေလာင္းမ်ား က်ိဳင္းေတာင္း သြားရေတာ့သည္။
က်ိဳင္းေတာင္း ဆိုတာ double black area လို ့သူငယ္ခ်င္း ေျပာဘူးသည္။ လွည္းေပၚမွာ ၀န္စည္စလြယ္မ်ားတင္ ျပီးလူက လမ္းေလွ်ာက္ရသည္။ သူတို ့ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေလာင္းမ်ား အျပင္ လူ၀င္မွဳ ၾကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ ့မ်ားလည္း ပါသည္။ က်ိဳင္းေတာင္း ေဒသမွ လူမ်ားကို မွတ္ပံုတင္ လုပ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ အမွတ္ ၂၄၈ စစ္တပ္မွ မယက ဥကၠဌ ဗိုလ္ၾကီးႏွင့္ ၄င္း၏တပ္စိတ္က ေရွ ့မွ လံုျခံဳေရးလိုက္သည္။ ၂ညအိပ္ ၃ရက္တိတိ လမ္းေလ်ွာက္ျပီးေနာက္ သူတို ့အဖြဲ ့က်ိဳင္းေတာင္း ေဒသ သည္။ တေထာက္နားတိုင္း ထမင္းခ်က္စု ခ်က္စားၾကသည္။ ညဘက္အိပ္လွ်င္လည္း လွည္းေအာက္တြင္ အိပ္ရသည္။ ငွက္ဖ်ားကို ေၾကာက္သည္ ဧရာမ ေတာျခင္ၾကီးမ်ား က ရက္ရက္စက္စက္ ကိုက္သည္။ ၂၄၈ တပ္စိပ္ အျပန္လမ္းတြင္ ခ်ံဳခို တိုက္ခိုက္ခံရသည္။ စစ္တပ္ဘက္မွ အက်အဆံုးရွိသည္ ဟုၾကားရသည္။
က်ိဳင္းေတာင္းမွာ စာသင္ရတာေပ်ာ္သည္။ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသား အမ်ားစုမွာ ျမန္မာစကားမတတ္။ သခ်ၤာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ မွာ သင္ရလြယ္ကူေသာ္လည္း၊ ျမန္မာ စာသင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္သည္။ သူသင္ သည္ အတန္းမွာ ပထမတန္းျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမသြားမီ အိမ္ရွင္အဖြား ဆီမွာ ရွမ္းစကားနည္းနည္းသင္ သြားရသည္။ အိမ္ရွင္အဖြားကလည္း ျမန္မာစကားနားမလည္။ အဂၤလိပ္လို လူခႏၵာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း မ်ားကို သင္ရာတြင္ ျမန္မာလို ရွမ္းလို ႏွင့္ အဂၤလိပ္လို ေခၚေသာအသံထြက္ အျပင္ ဘယ္လို စာလံုးေပါင္းေၾကာင္း တစ္ခုခ်င္းတင္ရသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ body language ျဖင့္ eye, nose, arm, mouth ဒါက အခက္အခဲမရွိ knee ဒူးေခါင္းကို သင္ေတာ့ ကေလးေတြတအားရီ ၾကသည္။ သူလဲ ထိုေန ့ ကေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သည္။
သူ ့လခက ေတာ္ေတာ္နည္းသျဖင့္ အသား၊ငါး တပတ္တခါသာခ်က္ျဖစ္သည္။ ေစ်းေန ့ေရာက္လွ်င္ အမ်ားဆံုး၀ယ္ျဖစ္တာက ပဲလိပ္ျပာ၊ ႏွင့္ အမဲသား၊ တခါတေလ မွန္ကူသီး အခ်ဥ္သုတ္၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္၊ ေကာက္ညွင္း ေပါင္းႏွင့္ ဘူးသီးေၾကာ္ တို ့၀ယ္စားျဖစ္သည္။ ဘံုေရခ်ိဳးသည္ ့ ေနရာမွာ ေရခ်ိဳးရသည္။ အရပ္သားေတြ ယိုးဒယားျဖစ္ဆပ္ျပာ ေမႊးေမႊး သံုးေနခ်ိန္တြင္ သူမွာအိမ္က ထည့္ေပးလိုက္သည္ ့ ကာေဘာ္လစ္ဆပ္ျပာေလးနွင့္ ေရခ်ိဳး၊ ေရႊ၀ါးဆပ္ျပာႏွင့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ရသည္။ အရပ္သားေတြ ဆင္ၾကယ္တံဆိပ္ဖိနပ္ျဖဴသန္ ့သန္ ့ေလးေတြစီးေနခ်ိန္ သူမွာ ဖိနပ္စုတ္ႏွင့္ ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတြအျမန္ဖြင့္လွ်င္ ဒီအလုပ္မွထြက္ကာ ေက်ာင္းတက္မည္။ အိမ္ျပန္လွ်င္ေငြနည္းနည္းစုျပီး အိမ္ကို ေပးမည္။ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ေႏြရာသီ ၾကိဳ ေရာင္း ရမည့္ လခေငြ ေလးမ်ားကို ေန ့တိုင္း တြက္ေနမိသည္။
သူတို ့နွင့္ အတူတူလာေသာ ေယာျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ ေဆာျမိဳ ့နယ္မွ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ား ငွက္ဖ်ားစျဖစ္ကုန္ျပီး သူတို ့မန္က်ီးသီးစိမ္းေထာင္းစားၾကသျဖင့္ ဖ်ားသည္တဲ ့။ သူထင္တာက သူလို ့ဘဲ အဟာရ ျပည့္၀စြာမစား ႏိုင္သျဖင့္ ဖ်ားတာျဖစ္မည္။ သူ မဖ်ားခ်င္၊ ဖ်ားမွာကို အရမ္းေၾကာက္သည္။ ငွက္ဖ်ားျဖစ္လို ့ အိမ္မျပန္ႏိုင္မွာ အရမ္းေၾကာက္သည္။
တေန ့ညေနဘက္ၾကီး သူခ်မ္းျပီးတုန္တက္သည္။ သူ ့ကိုယ္သူ ငွက္ဖ်ားလို ့လက္မခံ နိုင္ေသး။ ေရေႏြးၾကမ္းပူပူတည္ေသာက္သည္။ မရ တအားခ်မ္းျပီး အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ဗိုက္ထဲက အရမ္းခ်မ္းလာသည္။ အတူေန ဆရာ၊ဆရာမမ်ားက က်မၼာေရးမွူး ပင့္ကာ ငွက္ဖ်ားေဆးစတိုက္သည္။ ခါးလိုက္တာမွ အူထဲက အန္ထြက္ခ်င္သည္။ ေနာက္ပိုင္းမၾကာခဏ ဆိုသလို သူဖ်ားသည္။ သူစိတ္ေတြ မမွန္ခ်င္ေတာ့ ။ အိပ္ရာထဲ ခိုးခိုးငိုမိတာကလဲ ခဏ ခဏ။ ေစာင္ျခံဳၾကီးႏွင့္ ေက်ာင္းကိုသြားျပီး စာေသခ်ာမသင္ႏိုင္ ေနစာလွံုက အခ်မ္းဒဏ္ကို ကုစားရသည္။ အိမ္တြင္ရွိေသာေစာင္မ်ားမွာလည္းမေႏြး။ ထိုစဥ္က သူ ့အသက္ က ၁၉ႏွစ္ မျပည့္ေသး သူ ့ကို လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား အားလံုးက သနားၾကသည္။
ေနာက္ဆံုး သတိမရတခ်က္ ရတခ်က္ ျဖစ္လာေသာအခါ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ႏွင့္ နယ္ခံ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ား အစီအစဥ္ျဖင့္ သူမိုးနဲ ျမိဳ ့ သို့ သြားရန္ ေပါင္းမိုး လွည္း စီစဥ္ေပးသည္။ လွည္းေပၚမွာ သူႏွင့္ လွည္းေမာင္းသမား ရွမ္းအဖိုးၾကီးသာရွိသည္။ ၃ညအိပ္ခရီးကို ၂ညနဲ ့ဒုန္းဆိုင္းေမာင္းသည္။ သူ ့မွာ သတိမရတခ်က္ ရတခ်က္။ သတိ၀င္ေသာအခ်ိန္တြင္ သူခဏခဏ ေရရြတ္မိသည္က “ငါမေသဘူး။ ငါ ့ အိမ္ကိုမေရာက္မခ်င္း၊ ငါမေသဘူး။ ေသစရာရွိရင္ အိမ္သားေတြဆီမွာဘဲ ေသမယ္။“ မိမိကုိယ္ကို အားေပးသည္။ မိုးနဲ ျမိဳ ့ေပၚေရာက္ေတာ့ ေဆးရံုရွိရာ ေတာင္ကုန္းေပၚ သူမတက္ႏိုင္ ။ လူဆြဲသည့္ ပစၥည္းသည္ လွည္းေပၚမွာ သူ ့ကိုတင္ကာ ေဆးရံုတက္ခဲ ့ရသည္။ သူမေသခဲ ့။ သို ့ေသာ္ သူဘ၀ ငွက္ဖ်ားဒဏ္ေၾကာင့္မလွေတာ့ ။ သူ ့မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္မပီျပင္ေတာ့ ။ သူ ့အသားအေရ မွာ ၀ါညစ္ညစ္ျဖင့္ ။ သူစိတ္က အိမ္ကိုသာေရာက္ေနသည္။ ၁၀တန္းတုန္းက သင္ခဲ ့ရသည္ ့ the slave dream ကဗ်ာ ကိုမၾကာခဏရြတ္ေနမိသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေႏြရာသီ ၾကိဳ တင္လခ ေရာင္းရန္ စပ္ေပးသည္။ မတန္တဆေစ်းျဖင့္ ေရာင္းျပီး ကားလတ္မွတ္ျဖတ္ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။ လမ္းခရီးတြင္ ကားေဆာင့္သျဖင့္ သူ ့ဖင္ေညွာင္ရိုးမွ မီးပြင့္မလားထင္ရသည္။ ငွက္ဖ်ားက ရွင္းရွင္းမေပ်ာက္ေသး။ သို ့ေသာ္ သူ အိမ္အရာက္ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေႏြရာသီ လခေငြမ်ားကို အိမ္သားမ်ားအား အပ္ရင္း အသက္ႏွင့္ရင္းျပီး ရခဲ့ေသာ သူေငြမ်ားကို ၾကည့္ခါ အရမ္း၀မ္းနည္း မိသည္။ တကၠသိုလ္ေတြျမန္ျမန္ျပန္ဖြင့္ပါေစ။ ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးၾကီးမွ အျမန္လြတ္ေျမာက္ပါေစလို ့ အခါခါဆုေတာင္းမိသည္။
ဆက္ေရးပါဦးမည္။
Ain't no sunshine when she's gone
Ain't no sunshine when she's gone,
it's not warm when she's away.
Ain't no sunshine when she's gone,
and she's always gone too long
anytime she goes away.
Wonder, this time where she's gone,
wonder if she's gonna stay
Ain't no sunshine when she's gone,
and this house just ain't no home,
anytime she goes away.
And i know,i know, i know, i know, i know
i know,i know, i know, i know, i know
i know,i know, i know, i know, i know
i know,i know, i know, i know, i know
i know, hey i ought to leave the young thing alone,
But ain't no sunshine when she's gone,
only darkness everyday.
Ain't no sunshine when she's gone,
and this house just ain't no home,
anytime she goes away.
Anytime she goes away, anytime she goes away
Anytime she goes away......
The Slave’s Dream : by Henry Wadsworth Longfellow
Beside the un gathered rice he lay,
His sickle in his hand;
His breast was bare, his matted hair
Was buried in the sand.
Again, in the mist and shadow of sleep,
He saw his Native Land.
Wide through the landscape of his dreams
The lordly Niger flowed;
Beneath the palm-trees on the plain
Once more a king he strode;
And heard the tinkling caravans
Descend the mountain-road.
He saw once more his dark-eyed queen
Among her children stand;
They clasped his neck, they kissed his cheeks,
They held him by the hand!—
A tear burst from the sleeper's lids
And fell into the sand.
And then at furious speed he rode
Along the Niger's bank;
His bridle-reins were golden chains,
And, with a martial clank,
At each leap he could feel his scabbard of steel
Smiting his stallion's flank.
Before him, like a blood-red flag,
The bright flamingoes flew;
From morn till night he followed their flight,
O'er plains where the tamarind grew,
Till he saw the roofs of Caffre huts,
And the ocean rose to view.
At night he heard the lion roar,
And the hyena scream,
And the river-horse, as he crushed the reeds
Beside some hidden stream;
And it passed, like a glorious roll of drums,
Through the triumph of his dream.
The forests, with their myriad tongues,
Shouted of liberty;
And the Blast of the Desert cried aloud,
With a voice so wild and free,
That he started in his sleep and smiled
At their tempestuous glee.
He did not feel the driver's whip,
Nor the burning heat of day;
For Death had illumined the Land of Sleep,
And his lifeless body lay
A worn-out fetter, that the soul
Had broken and thrown away!
ေရႊ ညာသူ အဖြားအေၾကာင္း
သူမ နာမည္ မနန္းဦး၊ အညာေဒသ ျမင္းကဘာရပ္၊ ပုဂံေညာင္ဦးဇာတိျဖစ္သည္။ မိခင္မွာ သူမကိုဖြားျမင္ စဥ္ကြယ္လြန္သြားျပီး။ ေမြးစား မိဘမ်ားႏွင့္ၾကီးျပင္းခဲ့သည္။ မိဘအရင္းမ်ား၏အမည္မွာ ဦးေရႊကိုး ႏွင့္ မယ္မ်ိဳးစစ္ တို ့ျဖစ္သည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ ကုန္ေစ်းတန္း ရွိ သူမ၏ မေအတူ ဖေအကြဲ အမၾကီးျဖစ္သူ ေဒၚေက်ာ့ ႏွင့္ အတူေနထိုင္ခဲ ့သည္။ စစ္ျဖစ္စဥ္ ကာလ ျဖစ္သျဖင့္ အတန္းပညာ ၄တန္းအထိသာ သင္ယူႏိုင္ခဲ ့သည္။ မနန္းဦး သည္ ဆံပင္ရွည္၊မဟာနဖူးႏွင့္ အသားေရာင္ ညိဳ၀ါညက္ေၾကာင့္ မိန္းမေခ်ာ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ကုိလိုနီ ေခတ္ကာလတြင္ နယ္မွ ေက်ာင္း လာတက္ေသာ BA ေက်ာင္းသား ကိုေစာသာ ႏွင့္ ေမတၱာရွိျပီး ေယာင္ေနာက ္ဆံထံုးပါ နယ္တြင ္ေနထိုင္ခဲ ့သည္။
ခင္ပြန္းသည္ ကိုေစာသာ သည္ မနန္းဦးထက္ ၈ႏွစ္ၾကီးျပီး မနန္းဦး အေပၚ အလိုလိုက္သည္။ ကိုေစာသာ သည္ တကၠသိုလ္ဘြဲ ့ရ ပညာတတ္ ျဖစ္သည့္ အညီ အဂၤလိပ္ စာအေရးအသား ႏွင့္ အေျပာအဆိုေကာင္းသည္။ အဂၤလိပ္ရံုးတြင္ လက္ေရးတို စာေရးအျဖစ္ အမွဳ ထမ္းသည္။ စကားေျပာလ်ွင္ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ခ်စ္ခင္ ခြင့္လြတ္ တတ္ေသာ ခင္ပြန္းသည္ ကို ရရွိသျဖင့္ မိဘမဲ ့မနန္းဦး တစ္ေယာက္ ဘ၀ ျငိမ္းခ်မ္းျပီဟု မဆိုသာ။ ဂ်ပန္ ဝင္ေသာအခါ ကိုေစာသာ တို ့ေယာက်ၤား တစ္စု မွာ သားမယား ကို ခြဲကာ ေတာထဲ၀င္ျပီး ပုန္းေအာင္း ၾကရသည္။
ေတာထဲ မၾကာခဏ တိမ္းေရွာင္ ရေသာ ကိုေစာသာမွာ တေျဖးေျဖး ဖဲ ရိုက္တတ္လာသည္။ အညာသူ ေဒၚနန္းဦး မွာ တခါတေလ စိတ္ဆိုးလွ်င္ " ကိုေစာသာ၊ ေတာ္ ဖဲရိုက္ဖို ့သြားမလို ့လား၊ မြဲပါေစ၊ ျပာပါေစ၊ သပိတ္ခါ၊ အိပ္ခါ လာပါေစ" လို ့ ဆို တတ္သည္။ ဒါကို ကိုေစာသာ ၏ ေဆြမ်ိဳး မ်ားၾကားလ်ွင္ လင္ကို က်ိန္တဲ ့အမ်ိဳးဆို ျပီး ေျပာတတ္ ၾကသည္။ ေဒါသ အေလ်ွာက္ သာေျပာခဲ ့သည္ ခင္ပြန္းသည္ ေသဆံုးျပီး မိမိ လည္း ဇယာ ေထာင္း လာေသာအခါ ငါ့လင္ဟာ သူေတာ္ေကာင္းၾကီး ဆို ျပီး မၾကာခဏ ေျပာတတ္သည္။
ခင္ပြန္းသည္ ကိုေစာသာ သည္ အစားအေသာက္ေကာင္း ႏွစ္သက္သည္။ တေန ့တြင္ အစားအေသာက္စံုျပီး ေသြးတက္ကာ ဆံုးပါး ကြယ္လြန္ သြားေတာ့သည္။ ခိုကိုးရာမဲ ့ မနန္းဦး လညး္ အိမ္ေထာင္ စီးပြားေရး ရပ္တည္ရန္ အိမ္ဆိုင္ ငယ္ကေလးဖြင့္ ကာ စီးပြား ရွာရသည္။ သားသမီး ၅ဦး ကို ေကာင္းေရာင္း ေကာင္း၀ယ္ လုပ္ကိုင္ ေကြ်းေမြးသည္။ သားၾကီးမွာ အသက္ ၁၆ႏွစ္တြင္ ေဒသခံ မိန္းကေလးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်သည္။ ဒုတိယေျမာက္ သမီး မေအးလူ ကို ၁၀ေအာင္သည့္ အထိ ေက်ာင္းထားျပီး သူမ ခင္ပြန္းကဲ ့သို ့ ရန္ကုန္သို ့တက္ခါ ပညာသင္ ေပးခ်င္သည္။ တတိယေျမာက္ သားျဖစ္သူ ေမာင္ေစာထြန္းမွာ အလြန္ စာေတာ္သည္ ပညာရည္ခြ်န္ဆု ရကာ ဆရာ၀န္ပညာ သင္ၾကားရန္ ေစာင့္ေနရင္ အပ်င္းဖ်ားေလသည္။
ထိုေခတ္ကာလက ေက်ာက္ေရာဂါမွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အလြန္ေကာင္းသည္။ သားအလတ္ ေက်ာက္ေရာဂါ ျဖင့္ အပ်င္းဖ်ားေနစဥ္ ပဥသမီးေထြး မွာ ေၾကာက္ေရာဂါ အသည္းအသန္ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားရွာသည္။ သားေမာင္ေစာထြန္းမွာ ေနမေကာင္းလ်ွက္ႏွင့္ မာမာ ညီမေလး ဘယ္မွာလဲ။ ေမးသျဖင့္ လြဲ လွီေျဖရရွာသည္။ မုဆိုးမ ေဒၚနန္းဦး သည္ ေဆး၀ါးရွားပါးေသာ ေခတ္ကာလတြင္ သားႏွင့္သမီး တို ့၏ေ၀ဒနာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ရင္းရင္ထုမနာျဖစ္ကာ ေမာင္ေစာထြန္း ဆံုးပါးျပီး ေနာက္ စိတ္ေ၀ဒနာ ျပင္းစြာခံစားရရွာသည္။
အိမ္ေထာင့္ အေမွာင္က်ေသာေနရာေလးတြင္ အၾကာၾကီးထိုင္ကာေနမိသည္။ စကားျပန္မေျပာနိုင္ ။ တခါကလည္း ေရတြင္းထဲသို ့ ့ခုန္ခ်သျဖင့္ ဦးေစာသာ အမ်ိဳးမ်ား ႏွင့္ အိမ္နီးပါးခ်င္း မ်ား မွာ ဆယ္ယူခဲ ့ရသည္။ သမီး မေအးလူ ႏွင့္ သားငယ္ ေမာင္သာေက်ာ္ တို ့မွာ မိခင္ၾကီးကို ၾကည့္ကာ ရင္နင့္ရွာသည္။ ရန္ကုန္မွ အမၾကီးျဖစ္သူ ေဒၚေက်ာ့ မွေဆး၀ါး ကုသ ရန္နွင့္ အတူေနရန္ ေခၚ ေသာအခါ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ သေဘၤာစီးျပီး ရန္ကုန္သို ့ ထြက္ခြာခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တြင္ ေဆး၀ါးကုသမွဳ ခံယူျပီးေနာက္ သမီးျဖစ္သူ အား တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ခ် ကာ သမီးႏွင့္ သမက္ ေနထိုင္ရာ တြင္ အတူ လိုက္ပါေနထိုင္သည္။ ေလာကဒဏ္၏ ဖိႏွိပ္မွဳ သည္ ေဒၚနန္းဦးအေပၚ မတရား၊ သားအၾကီးဆံုး မွာ လူ၀င္မွဴ ၾကီးၾကပ္ေရး အရာရွိျဖစ္ျပီး မိခင္ကို လစဥ္ ေထာက္ပံရွာသည္။ သားအငယ္ ေမာင္ သာေက်ာ္မွာ ဖခင္ ေခါင္းခ်ရာ ျပည္နယ္ရွိ သမိုင္းဝင္ ျမိဳ ့ေဟာင္းမွ ဘ၀တ ူေက်ာင္းဆရာမ တစ္ဦးွႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေက်ာင္းအုပ ္ဆရာၾကီး ရာထူးရလာေသာအခါ ႏွစ္စဥ္ ၁၀တန္းေျဖလႊာပို ့တိုင္း မိခင္ထံ အလည္ အပတ္လာသည္။ မိခင္အား အေ၀းမွ ေထာက္ပံသည္။ သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအးလူ၏ သားသမီးမ်ားကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္သည္။ ဘုရားဇာတ္ေတာ္ မ်ား၊ ၅၅၀ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ား၊ ပံုျပင္မ်ားကို ေျမးငယ္၊ေျမးမငယ္မ်ား နားလည္ေစရန္ ည အိပ္ရာ၀င္တိုင္း ရွင္းျပသည္။ ေခါင္းခ်သည့္ အထိ သမီးျဖစ္သူ၏မိသားစုႏွင့္ ေအးအတူပူအမွ်ေနသြားခဲ ့သည္။
ခင္ပြန္းသည္ ကိုေစာသာ သည္ မနန္းဦးထက္ ၈ႏွစ္ၾကီးျပီး မနန္းဦး အေပၚ အလိုလိုက္သည္။ ကိုေစာသာ သည္ တကၠသိုလ္ဘြဲ ့ရ ပညာတတ္ ျဖစ္သည့္ အညီ အဂၤလိပ္ စာအေရးအသား ႏွင့္ အေျပာအဆိုေကာင္းသည္။ အဂၤလိပ္ရံုးတြင္ လက္ေရးတို စာေရးအျဖစ္ အမွဳ ထမ္းသည္။ စကားေျပာလ်ွင္ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ခ်စ္ခင္ ခြင့္လြတ္ တတ္ေသာ ခင္ပြန္းသည္ ကို ရရွိသျဖင့္ မိဘမဲ ့မနန္းဦး တစ္ေယာက္ ဘ၀ ျငိမ္းခ်မ္းျပီဟု မဆိုသာ။ ဂ်ပန္ ဝင္ေသာအခါ ကိုေစာသာ တို ့ေယာက်ၤား တစ္စု မွာ သားမယား ကို ခြဲကာ ေတာထဲ၀င္ျပီး ပုန္းေအာင္း ၾကရသည္။
ေတာထဲ မၾကာခဏ တိမ္းေရွာင္ ရေသာ ကိုေစာသာမွာ တေျဖးေျဖး ဖဲ ရိုက္တတ္လာသည္။ အညာသူ ေဒၚနန္းဦး မွာ တခါတေလ စိတ္ဆိုးလွ်င္ " ကိုေစာသာ၊ ေတာ္ ဖဲရိုက္ဖို ့သြားမလို ့လား၊ မြဲပါေစ၊ ျပာပါေစ၊ သပိတ္ခါ၊ အိပ္ခါ လာပါေစ" လို ့ ဆို တတ္သည္။ ဒါကို ကိုေစာသာ ၏ ေဆြမ်ိဳး မ်ားၾကားလ်ွင္ လင္ကို က်ိန္တဲ ့အမ်ိဳးဆို ျပီး ေျပာတတ္ ၾကသည္။ ေဒါသ အေလ်ွာက္ သာေျပာခဲ ့သည္ ခင္ပြန္းသည္ ေသဆံုးျပီး မိမိ လည္း ဇယာ ေထာင္း လာေသာအခါ ငါ့လင္ဟာ သူေတာ္ေကာင္းၾကီး ဆို ျပီး မၾကာခဏ ေျပာတတ္သည္။
ခင္ပြန္းသည္ ကိုေစာသာ သည္ အစားအေသာက္ေကာင္း ႏွစ္သက္သည္။ တေန ့တြင္ အစားအေသာက္စံုျပီး ေသြးတက္ကာ ဆံုးပါး ကြယ္လြန္ သြားေတာ့သည္။ ခိုကိုးရာမဲ ့ မနန္းဦး လညး္ အိမ္ေထာင္ စီးပြားေရး ရပ္တည္ရန္ အိမ္ဆိုင္ ငယ္ကေလးဖြင့္ ကာ စီးပြား ရွာရသည္။ သားသမီး ၅ဦး ကို ေကာင္းေရာင္း ေကာင္း၀ယ္ လုပ္ကိုင္ ေကြ်းေမြးသည္။ သားၾကီးမွာ အသက္ ၁၆ႏွစ္တြင္ ေဒသခံ မိန္းကေလးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်သည္။ ဒုတိယေျမာက္ သမီး မေအးလူ ကို ၁၀ေအာင္သည့္ အထိ ေက်ာင္းထားျပီး သူမ ခင္ပြန္းကဲ ့သို ့ ရန္ကုန္သို ့တက္ခါ ပညာသင္ ေပးခ်င္သည္။ တတိယေျမာက္ သားျဖစ္သူ ေမာင္ေစာထြန္းမွာ အလြန္ စာေတာ္သည္ ပညာရည္ခြ်န္ဆု ရကာ ဆရာ၀န္ပညာ သင္ၾကားရန္ ေစာင့္ေနရင္ အပ်င္းဖ်ားေလသည္။
ထိုေခတ္ကာလက ေက်ာက္ေရာဂါမွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အလြန္ေကာင္းသည္။ သားအလတ္ ေက်ာက္ေရာဂါ ျဖင့္ အပ်င္းဖ်ားေနစဥ္ ပဥသမီးေထြး မွာ ေၾကာက္ေရာဂါ အသည္းအသန္ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားရွာသည္။ သားေမာင္ေစာထြန္းမွာ ေနမေကာင္းလ်ွက္ႏွင့္ မာမာ ညီမေလး ဘယ္မွာလဲ။ ေမးသျဖင့္ လြဲ လွီေျဖရရွာသည္။ မုဆိုးမ ေဒၚနန္းဦး သည္ ေဆး၀ါးရွားပါးေသာ ေခတ္ကာလတြင္ သားႏွင့္သမီး တို ့၏ေ၀ဒနာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ရင္းရင္ထုမနာျဖစ္ကာ ေမာင္ေစာထြန္း ဆံုးပါးျပီး ေနာက္ စိတ္ေ၀ဒနာ ျပင္းစြာခံစားရရွာသည္။
အိမ္ေထာင့္ အေမွာင္က်ေသာေနရာေလးတြင္ အၾကာၾကီးထိုင္ကာေနမိသည္။ စကားျပန္မေျပာနိုင္ ။ တခါကလည္း ေရတြင္းထဲသို ့ ့ခုန္ခ်သျဖင့္ ဦးေစာသာ အမ်ိဳးမ်ား ႏွင့္ အိမ္နီးပါးခ်င္း မ်ား မွာ ဆယ္ယူခဲ ့ရသည္။ သမီး မေအးလူ ႏွင့္ သားငယ္ ေမာင္သာေက်ာ္ တို ့မွာ မိခင္ၾကီးကို ၾကည့္ကာ ရင္နင့္ရွာသည္။ ရန္ကုန္မွ အမၾကီးျဖစ္သူ ေဒၚေက်ာ့ မွေဆး၀ါး ကုသ ရန္နွင့္ အတူေနရန္ ေခၚ ေသာအခါ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ သေဘၤာစီးျပီး ရန္ကုန္သို ့ ထြက္ခြာခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တြင္ ေဆး၀ါးကုသမွဳ ခံယူျပီးေနာက္ သမီးျဖစ္သူ အား တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ခ် ကာ သမီးႏွင့္ သမက္ ေနထိုင္ရာ တြင္ အတူ လိုက္ပါေနထိုင္သည္။ ေလာကဒဏ္၏ ဖိႏွိပ္မွဳ သည္ ေဒၚနန္းဦးအေပၚ မတရား၊ သားအၾကီးဆံုး မွာ လူ၀င္မွဴ ၾကီးၾကပ္ေရး အရာရွိျဖစ္ျပီး မိခင္ကို လစဥ္ ေထာက္ပံရွာသည္။ သားအငယ္ ေမာင္ သာေက်ာ္မွာ ဖခင္ ေခါင္းခ်ရာ ျပည္နယ္ရွိ သမိုင္းဝင္ ျမိဳ ့ေဟာင္းမွ ဘ၀တ ူေက်ာင္းဆရာမ တစ္ဦးွႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေက်ာင္းအုပ ္ဆရာၾကီး ရာထူးရလာေသာအခါ ႏွစ္စဥ္ ၁၀တန္းေျဖလႊာပို ့တိုင္း မိခင္ထံ အလည္ အပတ္လာသည္။ မိခင္အား အေ၀းမွ ေထာက္ပံသည္။ သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအးလူ၏ သားသမီးမ်ားကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္သည္။ ဘုရားဇာတ္ေတာ္ မ်ား၊ ၅၅၀ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ား၊ ပံုျပင္မ်ားကို ေျမးငယ္၊ေျမးမငယ္မ်ား နားလည္ေစရန္ ည အိပ္ရာ၀င္တိုင္း ရွင္းျပသည္။ ေခါင္းခ်သည့္ အထိ သမီးျဖစ္သူ၏မိသားစုႏွင့္ ေအးအတူပူအမွ်ေနသြားခဲ ့သည္။
မတရားသူမ်ားအတြက္
To The Enemy I Say
You Will Surely Die
Wherever In The World You Go
Death Is Waiting For You
Chased By The Knights Of Death
Who Paints The Street With Red
မတရားသူမ်ားသို ့ -
You Will Surely Die
Wherever In The World You Go
Death Is Waiting For You
Chased By The Knights Of Death
Who Paints The Street With Red
မတရားသူမ်ားသို ့ -
ေခတ္ေနာက္က် က်န္ေနခဲ ့တဲ ့ဒို ့ရဲ ့ ေရႊႏိုင္ငံ
ငယ္စဥ္က ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီးငိုခဲ့ဖူးသည္။
“ ဒူးမေထာက္လက္မေျမွာက္“ ရုပ္ရွင္ကားထဲတြင္ မင္းသားညိဳ ၀င္း ေသသျဖင့္ ၀မ္းနည္းျပီး။ ကုတင္ေအာက္မွာ ပုန္းကာငို သည္။ လူၾကီးေတြ လာေခၚလဲမထြက္။
ခုလည္း ၀မ္းနည္းစရာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ား ကိုၾကည့္လွ်င္ ခံစားတတ္တုန္း
ခုေခတ္ ရုပ္ရွင္ထဲကမင္းသားေတြ ကလဲ တခါလာလဲ ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္လိုက္၊ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္လိုက္နဲ ့ ခုထိမျပီးေတာ့ဘူး။ ခုလိုေခတ္ဆိုး၊ စနစ္ဆိုးကို ေတာ္လွန္တဲ ့ ဇာတ္လမ္္းမ်ိဳး ရိုက္ၾကပါလား။ ခုဟာက ညိဳ ၀င္းတို ့တုန္းကလို ့ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ခံစားလို ့မရ။
ဟိုဆရာ၀န္ ေကာင္ေလးေျပာသလို ။
သူထူးစံ၊ ေနထက္လင္း၊ လူမင္း တို ့ကို အဂၤလိပ္နဲ ့ဂ်ပန္လက္ေအာက္က လြတ္ေကာင္ ကယ္ေတာ္မူၾကပါလို ့။ ---------
ဆူနာမီ ျဖစ္တုန္းကလဲ သတင္းမွတ္တမ္းမ်ားၾကည့္ရင္း ၀မ္းနည္မိသည္။
တခါကလည္း ဒီဗြီဘီ မွာ ျမန္မာျပည္မွ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား လမ္းမေပၚ တြင္ အလွဴခံစားေသာက္ေနရေသာ ဗြီဒီယုိ မွတ္တမ္းကို ၾကည့္ျပီး ။ ညၾကီးသန္းေခါင္
အသံထြက္ငို မိသည္။
ဘုန္းၾကီးေတြ ကိုအၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းပံုး သတင္းစာဖတ္မိသျဖင့္ ဘစ္စကားစီးရင္း ငိုမိသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့ ပိုးစိုးပက္စက္ေသေၾကေနပံုေတြ ကိုျမင္သျဖင့္ စိတ္မွာ အရမ္းခံစားရသည္။
၀ါးဆစ္ဗူးေခါက္ဆိုင္းတီး ကာ Hip hop ဆိုရင္း အလွဴခံေနသည္ ့ လမ္းေဘးက ကေလးတို ့ေမာင္ႏွမ တသိုက္ ၏ you tube video ကိုၾကည့္တုန္းကလည္း စိတ္မွာမေကာင္း
ငါတို ့ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္လို ကူညီႏိုင္မလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ဆင္းရဲသားေတြ၊ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြ ဒုကၡဆင္းရဲေရာက္ေနတာလဲ၊
လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းရမ္းေနတဲ ့ မ်က္ႏွာမြဲ ကေလးငယ္ေတြ၊ အေမအိုေတြ၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါရက္ အလုပ္အကိုင္မရွိလို စိတ္ေလေနတဲ ့ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ လူငယ္ေလးေတြ၊ ေနပူစပ္ခါးမွာ ရုန္းကန္ေနၾကတဲ ့ ငါတို ့လူမ်ိဳး ဆိုက္ကားသမား၊ ေစ်းသည္၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ၊ မျဖစ္စေလာက္ပင္စင္လခေလးကို ေမွ်ာ္စားေနရတဲ ့ ပင္စင္စားေတြ၊ အားလံုးရဲ ့အနာဂတ္နဲ ့ ပစၥဳပန္အတြက္ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု မျဖစ္မေန လိုလာျပီ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦး လက္ေတြ ့ လိုအပ္ေနျပီ။
“ ဒူးမေထာက္လက္မေျမွာက္“ ရုပ္ရွင္ကားထဲတြင္ မင္းသားညိဳ ၀င္း ေသသျဖင့္ ၀မ္းနည္းျပီး။ ကုတင္ေအာက္မွာ ပုန္းကာငို သည္။ လူၾကီးေတြ လာေခၚလဲမထြက္။
ခုလည္း ၀မ္းနည္းစရာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ား ကိုၾကည့္လွ်င္ ခံစားတတ္တုန္း
ခုေခတ္ ရုပ္ရွင္ထဲကမင္းသားေတြ ကလဲ တခါလာလဲ ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္လိုက္၊ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္လိုက္နဲ ့ ခုထိမျပီးေတာ့ဘူး။ ခုလိုေခတ္ဆိုး၊ စနစ္ဆိုးကို ေတာ္လွန္တဲ ့ ဇာတ္လမ္္းမ်ိဳး ရိုက္ၾကပါလား။ ခုဟာက ညိဳ ၀င္းတို ့တုန္းကလို ့ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ခံစားလို ့မရ။
ဟိုဆရာ၀န္ ေကာင္ေလးေျပာသလို ။
သူထူးစံ၊ ေနထက္လင္း၊ လူမင္း တို ့ကို အဂၤလိပ္နဲ ့ဂ်ပန္လက္ေအာက္က လြတ္ေကာင္ ကယ္ေတာ္မူၾကပါလို ့။ ---------
ဆူနာမီ ျဖစ္တုန္းကလဲ သတင္းမွတ္တမ္းမ်ားၾကည့္ရင္း ၀မ္းနည္မိသည္။
တခါကလည္း ဒီဗြီဘီ မွာ ျမန္မာျပည္မွ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား လမ္းမေပၚ တြင္ အလွဴခံစားေသာက္ေနရေသာ ဗြီဒီယုိ မွတ္တမ္းကို ၾကည့္ျပီး ။ ညၾကီးသန္းေခါင္
အသံထြက္ငို မိသည္။
ဘုန္းၾကီးေတြ ကိုအၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းပံုး သတင္းစာဖတ္မိသျဖင့္ ဘစ္စကားစီးရင္း ငိုမိသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့ ပိုးစိုးပက္စက္ေသေၾကေနပံုေတြ ကိုျမင္သျဖင့္ စိတ္မွာ အရမ္းခံစားရသည္။
၀ါးဆစ္ဗူးေခါက္ဆိုင္းတီး ကာ Hip hop ဆိုရင္း အလွဴခံေနသည္ ့ လမ္းေဘးက ကေလးတို ့ေမာင္ႏွမ တသိုက္ ၏ you tube video ကိုၾကည့္တုန္းကလည္း စိတ္မွာမေကာင္း
ငါတို ့ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္လို ကူညီႏိုင္မလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ဆင္းရဲသားေတြ၊ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြ ဒုကၡဆင္းရဲေရာက္ေနတာလဲ၊
လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းရမ္းေနတဲ ့ မ်က္ႏွာမြဲ ကေလးငယ္ေတြ၊ အေမအိုေတြ၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါရက္ အလုပ္အကိုင္မရွိလို စိတ္ေလေနတဲ ့ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ လူငယ္ေလးေတြ၊ ေနပူစပ္ခါးမွာ ရုန္းကန္ေနၾကတဲ ့ ငါတို ့လူမ်ိဳး ဆိုက္ကားသမား၊ ေစ်းသည္၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ၊ မျဖစ္စေလာက္ပင္စင္လခေလးကို ေမွ်ာ္စားေနရတဲ ့ ပင္စင္စားေတြ၊ အားလံုးရဲ ့အနာဂတ္နဲ ့ ပစၥဳပန္အတြက္ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု မျဖစ္မေန လိုလာျပီ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦး လက္ေတြ ့ လိုအပ္ေနျပီ။
Annorexia
သူမက အရင္က model မတစ္ဦးပါ။ သူမရဲ ့ partner က သူမမွာ ကိုယ္၀န္ ရွိေနတယ္ လို ့အသိေပးလိုက္တဲ ့ေန ့မွာ သူမကို ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာျပီး စြန္ ့ခြာသြားပါတယ္။ ကိုယ္၀န္စရွိိျပီလို ့ စသိလိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ ပထမဆံုး စီးကရက္ျဖတ္ဖို ့ ၾကိဳးစားပါတယ္။
ေန ့စဥ္ ေသာက္ေနက် ပမာဏ ကိုတေျဖးေျဖးေလွ်ာ့ ခ်ျပီး။ ultrasound result မွ သားေယာကၤ်ားေလး ရမယ္ဆိုတာသိသိခ်င္း ထိေရာက္စြား စီးကရက္ျဖတ္ႏိုင္ဖို ့ counselor ကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္။ nicotin patch ကိုလက္ေမာင္းမွာ ကပ္ျပီး စီးကရက္ျဖတ္တာ ကိုယ္၀န္ ၅လေက်ာ္မွာ ျပတ္သေလာက္ နီးပါးျဖစ္ေနပါျပီ။
pregnancy hormone ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲလာတဲ ့ ခႏၵာကိုယ္ပံုပန္းကို မၾကာခဏၾကည့္ရင္း ကေလးေမြးဖြားျပီးရင္ သူမရဲ ့အလုပ္အကိုင္ျဖစ္တဲ ့ model အလုပ္ျပန္လုပ္လို ့ မရမွာ ကို ေတြးပူေနပါတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုးမွာကို ပူပန္ျပီး အစားကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမွာက္ေျမွာက္ မစားတာေၾကာင့္ တေန ့ျမိဳ ့ကိုသြားရင္း သူမ bus ကားေပၚမွာ မူးလဲပါေတာ့တယ္။ ေဆးရံုရဲ ့A&E မွာ သူမကို ကုသျပီး။ ဗိုက္ထဲက ကေလးေရာ သူမပါ အေျခအေန ေကာင္းမြန္လာတာေၾကာင့္ ၂နာရီအတြင္း discharge လုပ္လိုက္ပါတယ္။
ေခါင္းမာတဲ ့သူမ ယေန ့အထိ အစားကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မစားပါဘူး။ သူမအၾကာက္ဆံုးက postnatal weight gain မို ့ေနာက္မွ ေနာင္တမရေအာင္ အခုထဲက အစားသိပ္မစားတာပါတဲ ့ရွင္။ က်မက သူမကို " at the moment, your baby rely on what you eat, he needs to get enough supply to develop his organs, eg brain, hearts, respiratory system, digestive system. If there is no food supply, it would be really difficult to survive. If something gone wrong, you will regret for your whole life. so I would like to suggest you to eat properly (at least one proper meal a day) for the sake of your child." လို ့ အစားကို နည္းနည္းနဲ ့ပံုမွန္စားဖို ့ persue လုပ္ပါတယ္။
အခု ေတာ့ သူမ အစားနည္းနည္း ျပန္စားလာပါျပီ။ အရင္တုန္းကဆို ရင္ သူမဟာ တေန ့လံုးအငတ္ခံျပီး ညဘက္က်မွ salad ပြဲ ေသးေသးေလး စားတတ္ပါတယ္။ း model တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လူေတြဟာ အစာငတ္ခံ ရတာရင္ ဘုရားေဟာထားတဲ ့ ျပိတၱာေတြကို ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ "ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရသည္ ့ေတာကျပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း" ဆိုတဲ့စကားကို ျပန္မွတ္မိပါတယ္။
က်မေတာ့ နည္းနည္းပိန္ခ်င္ပါတယ္။ ျပိတၱာတေယာက္လို လဲ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ နည္းနည္းပိန္ျပီး လက္ေမာင္းမွာ ၾကြက္သားနည္းနည္း နဲ ့ ဗိုက္မွာ 6 patches ၾကြက္သားေျမာင္း နည္းနည္း နဲ ့ေျခေထာက္က အဆီေတြကို ၾကြက္သားအျဖစ္ ေျပာင္းနိုင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမည္။ က်မတို ့လူသားေတြမွာ လဲ ရတာမလို လိုတာမရ မဟုတ္ပါလား။ ကိုယ္မွာရွိတာနဲ ့ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ ႏိုင္ဖို ့ ေတာ္တာ္ ခက္ပါသည္။
နားပါဦးမည္။
ေန ့စဥ္ ေသာက္ေနက် ပမာဏ ကိုတေျဖးေျဖးေလွ်ာ့ ခ်ျပီး။ ultrasound result မွ သားေယာကၤ်ားေလး ရမယ္ဆိုတာသိသိခ်င္း ထိေရာက္စြား စီးကရက္ျဖတ္ႏိုင္ဖို ့ counselor ကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္။ nicotin patch ကိုလက္ေမာင္းမွာ ကပ္ျပီး စီးကရက္ျဖတ္တာ ကိုယ္၀န္ ၅လေက်ာ္မွာ ျပတ္သေလာက္ နီးပါးျဖစ္ေနပါျပီ။
pregnancy hormone ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲလာတဲ ့ ခႏၵာကိုယ္ပံုပန္းကို မၾကာခဏၾကည့္ရင္း ကေလးေမြးဖြားျပီးရင္ သူမရဲ ့အလုပ္အကိုင္ျဖစ္တဲ ့ model အလုပ္ျပန္လုပ္လို ့ မရမွာ ကို ေတြးပူေနပါတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုးမွာကို ပူပန္ျပီး အစားကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမွာက္ေျမွာက္ မစားတာေၾကာင့္ တေန ့ျမိဳ ့ကိုသြားရင္း သူမ bus ကားေပၚမွာ မူးလဲပါေတာ့တယ္။ ေဆးရံုရဲ ့A&E မွာ သူမကို ကုသျပီး။ ဗိုက္ထဲက ကေလးေရာ သူမပါ အေျခအေန ေကာင္းမြန္လာတာေၾကာင့္ ၂နာရီအတြင္း discharge လုပ္လိုက္ပါတယ္။
ေခါင္းမာတဲ ့သူမ ယေန ့အထိ အစားကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မစားပါဘူး။ သူမအၾကာက္ဆံုးက postnatal weight gain မို ့ေနာက္မွ ေနာင္တမရေအာင္ အခုထဲက အစားသိပ္မစားတာပါတဲ ့ရွင္။ က်မက သူမကို " at the moment, your baby rely on what you eat, he needs to get enough supply to develop his organs, eg brain, hearts, respiratory system, digestive system. If there is no food supply, it would be really difficult to survive. If something gone wrong, you will regret for your whole life. so I would like to suggest you to eat properly (at least one proper meal a day) for the sake of your child." လို ့ အစားကို နည္းနည္းနဲ ့ပံုမွန္စားဖို ့ persue လုပ္ပါတယ္။
အခု ေတာ့ သူမ အစားနည္းနည္း ျပန္စားလာပါျပီ။ အရင္တုန္းကဆို ရင္ သူမဟာ တေန ့လံုးအငတ္ခံျပီး ညဘက္က်မွ salad ပြဲ ေသးေသးေလး စားတတ္ပါတယ္။ း model တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လူေတြဟာ အစာငတ္ခံ ရတာရင္ ဘုရားေဟာထားတဲ ့ ျပိတၱာေတြကို ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ "ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရသည္ ့ေတာကျပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း" ဆိုတဲ့စကားကို ျပန္မွတ္မိပါတယ္။
က်မေတာ့ နည္းနည္းပိန္ခ်င္ပါတယ္။ ျပိတၱာတေယာက္လို လဲ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ နည္းနည္းပိန္ျပီး လက္ေမာင္းမွာ ၾကြက္သားနည္းနည္း နဲ ့ ဗိုက္မွာ 6 patches ၾကြက္သားေျမာင္း နည္းနည္း နဲ ့ေျခေထာက္က အဆီေတြကို ၾကြက္သားအျဖစ္ ေျပာင္းနိုင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမည္။ က်မတို ့လူသားေတြမွာ လဲ ရတာမလို လိုတာမရ မဟုတ္ပါလား။ ကိုယ္မွာရွိတာနဲ ့ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ ႏိုင္ဖို ့ ေတာ္တာ္ ခက္ပါသည္။
နားပါဦးမည္။
ေမွာ္ဘီ
ေမွာ္ဘီ ျမိဳ ့က ကားဂိတ္မ်ား
(ေမွာ္ဘီ ဂို ေမွာ္ဘီ ဂို လိုက္မလား တေယာက္ ကို ၂ က်ပ္၊ ေခါင္းခန္းက ေနရာရမယ္)
ကိုးဂိတ္
တင့္ကား
ရုပ္သံ
အမ္းဘတ္
ဘန္ ့ေဘြးကုန္း
မဆရ
အသံုးလံုး
ရွမ္းတစ္
ရဲေဘာ္ေစ်း
စမ္းေခ်ာင္းေပါက္
မိန္းမလိုင္း
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
ဂိတ္ၾကီး
ဆက္သြယ္ေရး
ဆပ္ပလိုင္း
မီးေသြးဘုတ္
ဗိုလ္သင္တန္း
ေလတပ္
တိုက္ၾကီးကုန္း
ေလထီး
၁၆
ဘူတာ
တံတားထိပ္
ေမွာ္ဘီေစ်း
သစ္ေတာဂိတ္
ကားေလးဂီတ္
လ်ွပ္စစ္ရံုး
တာဆံု
ရွမ္းစု
စုေပါင္းရံုး
အစီအစဥ္မက်ပါ၊ မွတ္မိသမွ် ေရးခ်ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(ေမွာ္ဘီ ဂို ေမွာ္ဘီ ဂို လိုက္မလား တေယာက္ ကို ၂ က်ပ္၊ ေခါင္းခန္းက ေနရာရမယ္)
ကိုးဂိတ္
တင့္ကား
ရုပ္သံ
အမ္းဘတ္
ဘန္ ့ေဘြးကုန္း
မဆရ
အသံုးလံုး
ရွမ္းတစ္
ရဲေဘာ္ေစ်း
စမ္းေခ်ာင္းေပါက္
မိန္းမလိုင္း
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
ဂိတ္ၾကီး
ဆက္သြယ္ေရး
ဆပ္ပလိုင္း
မီးေသြးဘုတ္
ဗိုလ္သင္တန္း
ေလတပ္
တိုက္ၾကီးကုန္း
ေလထီး
၁၆
ဘူတာ
တံတားထိပ္
ေမွာ္ဘီေစ်း
သစ္ေတာဂိတ္
ကားေလးဂီတ္
လ်ွပ္စစ္ရံုး
တာဆံု
ရွမ္းစု
စုေပါင္းရံုး
အစီအစဥ္မက်ပါ၊ မွတ္မိသမွ် ေရးခ်ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဂတံုးမ ေဒဝီ
ပထမဆံုး က်မအထက္က အမ ႏွင့္ ညီမေလး တို ့၂ေယာက္ ၀က္သက္ ေပါက္သည္။ အိမ္မွာ ဖ်ားလွ်င္ မိဘဂရုစိုက္တာ အရမ္းခံရသည္။ ဖ်ားလွ်င္ ေတာ္ရံုဂ်ီက် ရံုႏွင့္ အဆူမခံရ။ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရွိသည္။ သူတို ့၂ေယာက္ဖ်ားေတာ့ က်မလဲ ဖ်ားခ်င္သည္။ ဒါမွ ပူဆာခ်င္တာ ပူဆာ ဂ်ီက် ခြင္ ့ပါမစ္လဲ ရ။ သူတို ့၂ေယာက္ ၀က္သက္ ေပ်ာက္ေတာ့ အိမ္က သူတို ့၂ ေယာက္ကို ဂတံုးတုန္းေပးသည္။ စလို ့ေကာင္းမွေကာင္း အေမခ်ဳပ္ေပးသည္ ့ စပ္ထမိန္ ကေလးကို၀တ္ခါ "ေအာင္မေလး မေခြ် ဂတံုးရယ္" ဆိုျပီး ဂတံုးေျပာင္ ေလးေတြကို တျဖတ္ျဖတ္ ရိုက္ကာ က်ီစယ္ ခဲ့သည္။
သိပ္မ်ားမၾကာမီ က်မလဲ ၀က္သက္ ကူးပါေတ့ာသည္။ အဖ်ားၾကီးလြန္းသည္။ စစ္ျခင္ေထာင္စိမ္းစိမ္း ထဲမွာ အိပ္ေနရင္း ျခင္ေထာင္အမိုးေပၚမွာ တိမ္တိုက္ေတြ လြင့္ေမ်ာ ေနပံုေတြျမင္ရသည္။ ဂ်ီက်ဖို ့ကလဲ အားကမရွိ က်မ ၏ ဖခင္
၀ယ္တိုက္ေနက် (green soda) ကို လဲ မက္မက္စက္စက္ မေသာက္ႏိုင္ ။ ခါတိုင္း (green soda) ေသာက္ခ်င္လွ်င္ ခြ်ဲရသည္။ ဂ်ီတိုက္ရသည္။ ဖ်ားမွ အခြင့္ထူးခံကာ ပူဆာျပီးေသာက္ရသည္။ ၀က္သက္ ေပါက္ေတာ့ အဖ်ားရွိန္ေၾကာင့္ ခဏခဏ မွိန္းေနရသည္။ ထမင္းလဲမစားရ ။ ျငဳပ္ေကာင္း ခပ္ထားသည္ ့ ဆန္ျပဳတ္ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ မေသာက္ခ်င္ေတာ့၊ ေလစိမ္းတိုက္ မခံႏိုင္သျဖင့္ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ သာေနရသည္။ အားငယ္သည္။ အလုပ္မ်ားေနေသာ မိဘမ်ား ျခင္ေထာင္ကို မကာ အဖ်ားစမ္းမည္ကို ေမွ်ာ္မိသည္။ မ်က္ႏွာမွာ နီျမန္း မို ့အမ္းေနျပီး မိတ္ေပါက္သလို အဖုအစက္ၾကမ္းမ်ားထြက္သည္။ အေညွာ္လဲမခံႏိုင္။ အကိုယ္လံုး ေညာင္းကိုက္ေနသည္။
က်မ အမနဲ ့ ညီမတို ့ မေရႊဂတံုး ၂ေယာက္ ကေတာ့ နာလံထျပီး စ ကစားေနၾကျပီ။ က်မ မွာသာ ျခင္ေထာင္ထဲက မထြက္ႏိုင္ေသး။ သူတို ့လို ဂတံုးမတံုးခ်င္။ အစခံရမွာေၾကာက္သည္။ အိမ္ေရွ ့အိမ္တန္းေတြမွာ ေနသည့္ ေဒၚေခ်ာ ၏သား ရဲျမင့္ ကိုေၾကာက္သည္။ ဒီေကာင္ကအစၾကမ္းသည္။ သူက ကေလးဗိုလ္။ ဟိုဘက္လမ္ထိပ္က ျမင့္ျမင့္လွိဳင္ေမာင္ေလး လဲ ရဲျမင့္လို အစအေနာက္သန္သည္။ ေက်ာင္းေနာက္ဘက္မွာ ေနသည့္ ဦးေက်ာက္ခဲ ၏သား မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ ေကာင္ ရယ္၊ ငရဲျမင့္ရယ္၊ ျမင့္ျမင့္လွိဳင္ေမာင္ေလးရယ္ ဒီေကာင္ေတြကို ငယ္ေၾကာက္ သူတို ့အစခံ ရလို ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အရွက္ကြဲမည္။ ဂတံုးတုန္း ရလွ်င္လဲ ဒင္းတို ့မျမင္ေအာင္ ဦးထုတ္ လွလွေလး အိမ္ကို ပူဆာရမည္။ ဦးထုတ္မေတြ ့မခ်င္း ဂတုံးမတံုး။ အေဖေမွာ္ဘီေစ်းသြားလွ်င္ ဦးထုတ္၀ယ္ေပး ေအာင္ အေရးဆိုသည္။ ေနာက္ရက္ေတြ မွာ ေနေကာင္းေတာ့ ဦးထုတ္အနီေရာင္ေလး ေဆာင္းျပီး အျပင္မွာ ထြက္ကစားသည္။ ေဒၚေခ်ာသား ငရဲျမင့္တို ့ စသျဖင့္ ငိုျပီးေျပးခဲ ့ရဖူးသည္။
''ဂတံုးမေဒ၀ီ၊ ဗုန္းက်လို ့ေသျပီ။ ဂတံုးမ --င္ျပဲ ၊ စက္တင္းဂန္းနဲ ့ဆြဲ ''
ဖတ္လို ့နည္းနည္းရိုင္းသြားလ်ွင္သည္းခံပါ၊ က်မငို ျပီးေျပးခဲ ့ရဖူးပါသည္။
သိပ္မ်ားမၾကာမီ က်မလဲ ၀က္သက္ ကူးပါေတ့ာသည္။ အဖ်ားၾကီးလြန္းသည္။ စစ္ျခင္ေထာင္စိမ္းစိမ္း ထဲမွာ အိပ္ေနရင္း ျခင္ေထာင္အမိုးေပၚမွာ တိမ္တိုက္ေတြ လြင့္ေမ်ာ ေနပံုေတြျမင္ရသည္။ ဂ်ီက်ဖို ့ကလဲ အားကမရွိ က်မ ၏ ဖခင္
၀ယ္တိုက္ေနက် (green soda) ကို လဲ မက္မက္စက္စက္ မေသာက္ႏိုင္ ။ ခါတိုင္း (green soda) ေသာက္ခ်င္လွ်င္ ခြ်ဲရသည္။ ဂ်ီတိုက္ရသည္။ ဖ်ားမွ အခြင့္ထူးခံကာ ပူဆာျပီးေသာက္ရသည္။ ၀က္သက္ ေပါက္ေတာ့ အဖ်ားရွိန္ေၾကာင့္ ခဏခဏ မွိန္းေနရသည္။ ထမင္းလဲမစားရ ။ ျငဳပ္ေကာင္း ခပ္ထားသည္ ့ ဆန္ျပဳတ္ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ မေသာက္ခ်င္ေတာ့၊ ေလစိမ္းတိုက္ မခံႏိုင္သျဖင့္ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ သာေနရသည္။ အားငယ္သည္။ အလုပ္မ်ားေနေသာ မိဘမ်ား ျခင္ေထာင္ကို မကာ အဖ်ားစမ္းမည္ကို ေမွ်ာ္မိသည္။ မ်က္ႏွာမွာ နီျမန္း မို ့အမ္းေနျပီး မိတ္ေပါက္သလို အဖုအစက္ၾကမ္းမ်ားထြက္သည္။ အေညွာ္လဲမခံႏိုင္။ အကိုယ္လံုး ေညာင္းကိုက္ေနသည္။
က်မ အမနဲ ့ ညီမတို ့ မေရႊဂတံုး ၂ေယာက္ ကေတာ့ နာလံထျပီး စ ကစားေနၾကျပီ။ က်မ မွာသာ ျခင္ေထာင္ထဲက မထြက္ႏိုင္ေသး။ သူတို ့လို ဂတံုးမတံုးခ်င္။ အစခံရမွာေၾကာက္သည္။ အိမ္ေရွ ့အိမ္တန္းေတြမွာ ေနသည့္ ေဒၚေခ်ာ ၏သား ရဲျမင့္ ကိုေၾကာက္သည္။ ဒီေကာင္ကအစၾကမ္းသည္။ သူက ကေလးဗိုလ္။ ဟိုဘက္လမ္ထိပ္က ျမင့္ျမင့္လွိဳင္ေမာင္ေလး လဲ ရဲျမင့္လို အစအေနာက္သန္သည္။ ေက်ာင္းေနာက္ဘက္မွာ ေနသည့္ ဦးေက်ာက္ခဲ ၏သား မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ ေကာင္ ရယ္၊ ငရဲျမင့္ရယ္၊ ျမင့္ျမင့္လွိဳင္ေမာင္ေလးရယ္ ဒီေကာင္ေတြကို ငယ္ေၾကာက္ သူတို ့အစခံ ရလို ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အရွက္ကြဲမည္။ ဂတံုးတုန္း ရလွ်င္လဲ ဒင္းတို ့မျမင္ေအာင္ ဦးထုတ္ လွလွေလး အိမ္ကို ပူဆာရမည္။ ဦးထုတ္မေတြ ့မခ်င္း ဂတုံးမတံုး။ အေဖေမွာ္ဘီေစ်းသြားလွ်င္ ဦးထုတ္၀ယ္ေပး ေအာင္ အေရးဆိုသည္။ ေနာက္ရက္ေတြ မွာ ေနေကာင္းေတာ့ ဦးထုတ္အနီေရာင္ေလး ေဆာင္းျပီး အျပင္မွာ ထြက္ကစားသည္။ ေဒၚေခ်ာသား ငရဲျမင့္တို ့ စသျဖင့္ ငိုျပီးေျပးခဲ ့ရဖူးသည္။
''ဂတံုးမေဒ၀ီ၊ ဗုန္းက်လို ့ေသျပီ။ ဂတံုးမ --င္ျပဲ ၊ စက္တင္းဂန္းနဲ ့ဆြဲ ''
ဖတ္လို ့နည္းနည္းရိုင္းသြားလ်ွင္သည္းခံပါ၊ က်မငို ျပီးေျပးခဲ ့ရဖူးပါသည္။
Burma Shave
ကိုယ္တိုင္းျပည္ နာမည္ေလးပါသျဖင့္ နားေထာင္မိသည္။ သီခ်င္းေဟာင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ သို ့ေသာ္ နားေထာင္လို ့အင္မတန္ေကာင္းသည္။ ေအာ္လို ့လဲ ေကာင္းသည္။ နားေထာင္ရင္း လိုက္ေအာ္ၾကည့္ပါ။
ေတးဆို Roger Miller
သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ BURMA SHAVE lyrics
Way down yonder by the forks of the branch
The old sow whistled and the little pigs danced
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
Yonder goes Willie he's passin' on a hill
He don't dress nice but he drives fit to kill
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Giddyup Giddyup Tally ho
Well my pappy ain't smart he ain't good at quizzin'
But one thing he knows is how to keep mama his'n
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
Roses are red and violets are blue you chase me and so will I
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
B
ေတးဆို Roger Miller
သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ BURMA SHAVE lyrics
Way down yonder by the forks of the branch
The old sow whistled and the little pigs danced
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
Yonder goes Willie he's passin' on a hill
He don't dress nice but he drives fit to kill
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Giddyup Giddyup Tally ho
Well my pappy ain't smart he ain't good at quizzin'
But one thing he knows is how to keep mama his'n
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
Roses are red and violets are blue you chase me and so will I
Burma Shave Burma Burma Burma Shave
I bet I've seen a million rows
of them little red poles and it's signs up and down the line
Come on come on one more time
B
အဆစ္အျမစ္ ေယာင္နာ
က်မ အသိ ျဖစ္ေသာ အမတစ္ေယာက္သည္ ေလာေလာဆယ္ Rheumatoid Arthritis (ေလးဘက္နာ) ေရာဂါတစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရသည္။ ေဆးရံု appointment က တစ္လေလာက္ေစာင့္ရမည္။ ေလာေလာဆယ္ သူမ ခင္မ်ာ pain killer ကိုသာ အားထားေနရသည္။ လက္ဆစ္ေျခဆစ္ကေလးမ်ား ေယာင္ယမ္းကာ မနက္မိုးလင္းတိုင္း တစ္ကိုယ္လံုး ကိုက္ခဲေသာ ေ၀ဒနာကို ျပင္းစြာခံစားရသည္။ အဘြားေျပာေသာ ခႏၵာရျခင္းသည္ ဒုကၡ ဆိုသည္မွာ တကယ္မွန္သည္။ မနက္တိုင္း ဆိုးရြားစြာ နာက်င္ေသာ ေမးရိုးမ်ား၊ လက္ဆစ္မ်ား၊ ေျခဆစ္မ်ား ေၾကာင့္ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္က မပါႏိုင္ ။
Rheumatoid Arthritis ေရာဂါသည္ hereditary disease မဟုတ္ပါ။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္လိုက္ေသာ ေရာဂါမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ the earlier treatment is started, the less joint damage is likely to occur ျဖစ္သည္။ လူတိုင္းျဖစ္ရန္ chance ရွိပါသည္။ က်မတို ့မိန္းမသားမ်ားသည္ ဒီေရာဂါျဖစ္ရန္ ေယာကၤ်ားမ်ားထက္ ၃ဆအခြင့္အေရး ပိုပါသည္။ ေရာဂါအလြန္ဆိုးလွ်င္ ခြဲစိတ္ကုသရ ေသာ အဆင့္အထိေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
သူမ Rheumatoid Arthritis ဆရာ၀န္ႏွင့္ေတြ ့ခြင့္ ရခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ေဆးမ်ား ေသာက္ရန္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို က်မေမးၾကည့္ပါဦးမည္။
အားလံုး က်န္းမာၾကပါေစ။
Rheumatoid Arthritis ေရာဂါသည္ hereditary disease မဟုတ္ပါ။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္လိုက္ေသာ ေရာဂါမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ the earlier treatment is started, the less joint damage is likely to occur ျဖစ္သည္။ လူတိုင္းျဖစ္ရန္ chance ရွိပါသည္။ က်မတို ့မိန္းမသားမ်ားသည္ ဒီေရာဂါျဖစ္ရန္ ေယာကၤ်ားမ်ားထက္ ၃ဆအခြင့္အေရး ပိုပါသည္။ ေရာဂါအလြန္ဆိုးလွ်င္ ခြဲစိတ္ကုသရ ေသာ အဆင့္အထိေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
သူမ Rheumatoid Arthritis ဆရာ၀န္ႏွင့္ေတြ ့ခြင့္ ရခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ေဆးမ်ား ေသာက္ရန္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို က်မေမးၾကည့္ပါဦးမည္။
အားလံုး က်န္းမာၾကပါေစ။
ဒဝယ္ေခ်ာင္းက ေဒါင္းမည္သည္ ငယ္ကေပါင္းကို ေအာင့္ေမ့သည္
ေမွာ္ဘီ ဆပ္သြားေတာ အမက ေက်ာင္းေလးမွာ ေက်ာင္းအပ္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး ေနာ္မွတ္ခ်စ္ က အသက္၄နွစ္ခြဲ ေက်ာ္သြားျပီး ၅နွစ္ျပည့္ ရန္ လိုတဲ ့့က်မကို စမ္းသပ္မွဳ ့အျဖစ္ နားရြက္ေက်ာ္ကိုင္ ခိုင္းတယ္။ ဘယ္နားရြက္ ကို ညာလက္နဲ ့ေခါင္းေပၚကေက်ာ္ကိုင္ ႏိုင္ျပီး ကၾကီးခေခြး နဲ ့တစ္ႏွစ္သံုးေလး ဆိုျပေတာ့ သူငယ္တန္းေပးတက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္ျပီး ထမင္းစားေက်ာင္းဆင္း အိမ္အျပန္။ အိမ္ေနာက္က မီးဖိုေခ်ာင္း ထမင္းစားပြဲေလးမွာ ထိုင္ျပီး အမေတြလို ေက်ာင္းသူျဖစ္ျပီလို ့ ေတြးရင္း က်ိတ္ျပံဳးမိတာ ခုထိမွတ္မိတယ္။
သူငယ္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းနာမည္က မမိုး၀ါ သူက ၉၁တပ္ကဘဲ သူေရာ က်မပါ လူေကာင္ ေသးေသးညွပ္ညွပ္ေတြမို ့ လူေကာင္ထြားတဲ ့ ေက်ာင္းသူမေတြ ကဗိုလ္က်ခ်င္တယ္။ အမရွိတဲ ့ဒုတိယတန္းအခန္းကို သြားျပီး စစ္ကူေခၚတာဘဲ။ မမိုး၀ါမွာ အကိုအမမရွိေတာ့ က်မက သူဘက္ကလိုက္ျပီး ရန္ျဖစ္ေပးတယ္။
ပထမတန္းေရာက္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းစံုလာတယ္။ ၉၁၊ ရွမ္း ၁၊ တိုင္းၾကက္ျခံ၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ အာဏာပိုင္ရံုး၊ အေရွ ့ပိုင္း၊ ေရျပာ ဘက္က လာတဲ ့သူေတြမ်ားတယ္။ ၉၁ က စႏၵာ၀င္း နဲ ့အတူထိုင္ျဖစ္တယ္။ သူက စြာေတာ့ အမကို စစ္ကူသြား ေခၚစရာသိပ္မလိုေတာ့ဘူး။ အတန္းထဲက ကေလးမေတြက အီစြပ္ခံုရင္ က်မတို ့ကို မပါေစခ်င္ၾကဘူး။ မုန္ ့နည္းနည္း ခြဲေကြ်းမွ ပါရတယ္။ က်မတို ့ေရွ ့ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္ၾကတယ္။ က်မနဲ ့စႏၵာ ကႏွပ္ခဏခဏထြက္ေတာ့ ဆရာမကညွစ္ေပးတယ္။ က်မတို ့ ဆရာမက အရမ္းေခ်ာတယ္။ သူလာရင္ ဆြဲ ျခင္းသြားလုျပီး ကိုင္ၾကတယ္။
ျမန္မာစာလံုးေတြကို ေကာင္းေကာင္း ေပါင္းတတ္ ဖတ္တတ္တဲ ့အခ်ိန္မွာ အဆဲ စသင္ေတာ့တာဘဲ သူမ်ားေတြ ဆဲသမ်ွကို စာရြက္ေလးနဲ ့လိုက္ေရးျပီး က်က္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သြားျပီး practise လုပ္မိတာ အေမနဲ ့မမၾကီးနဲ ့၀ိုင္းခ်ဳပ္ျပီး အေဆာ္ပေလာ္တီးတာ ခံရတယ္။ ခါးၾကားထဲမွာ လိပ္ထားတဲ ့ အဆဲစာရြက္ ကို မမၾကီး ျမင္သြားျပီး ေခါင္းေခါက္တာ ၾကယ္ေတြလေတြ ေတာင္ ျမင္တယ္။ အဲမွာ နည္းနည္းခြင့္လြတ္တဲ ့ အဆဲစကား က ေခြးမစုတ္ၾကီးတဲ ့။ ဒါေတာင္ senior အမေတြ
ေရွ ့ ့မွာ မဆဲရဲဘူး မၾကားတၾကားေလးေပါ့။ အေမက ေနာက္တခါဆဲတာၾကားရင္ ဂံုနီအိပ္ခ်ဳပ္တဲ ့အပ္နဲ ့ ပါးစပ္ကို ေဖါက္ခ်ဳပ္မယ္
လို ့ေျပာလို ့ အဆဲျပတ္သြားတာ။
ဒုတိယတန္းလဲေရာက္ေရာ စမ္းေခ်ာင္းေပါက္က ကရင္မေတြနဲ ့အေသခင္တာ သူတို ့နာမည္ေတြက လွမွလွ ဆူးေဖါထူး၊ ထီးေဖါထူး၊ ေနာ္ခ်ယ္ရီသိန္း ႏွင္းသီတာ တဲ ့။ သနပ္ခါးလိမ္းရင္ ခ်ယ္ရီသိန္းလိမ္းသလို အတုခုိးျပီး အမ်ားၾကီးလိမ္း သြားပြတ္တံနဲ ့အစင္းထင္ေအာင္ ျခစ္တယ္။ သူတို ့က ခင္စရာေကာင္းတယ္။ မမၾကီး က ေက်ာင္းမွာ လုပ္အားေပးဆရာမ လုပ္ေတာ့ တခါတေလ သူစာသင္တဲ ့အခန္းကိုသြားျပီး ငါ့မမၾကီးလွရဲ ့လားလို ့ခ်ယ္ရီသိန္းနဲ ့အတူ သြားေခ်ာင္းရတာ အေမာဘဲ။ မမၾကီးက မ်က္နွာသာမေပးပါဘူး။ အိမ္မွာ သူမ်က္ႏွာသာေပးတာက မိန္းကေလးထဲမွာ အငယ္ဆံုး မယ္နီဂ်စ္တူးမကိုေလ သူ ့ကိုမမၾကီး က ပို ့ပို ့ၾကီး လို ့ေခၚတယ္။ က်မကေတာ့ စာက်က္ပ်င္းလို ့ သူသိပ္မခ်စ္ဘူး။
တိုင္းၾကက္ျခံ နားမွာေနတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေခ်ာစုနဲ ့က ပထမတန္းကေန တတိယတန္းအထိ အတူတူ။ သူနဲ ့က်မတို ့ေက်ာင္းေနာက္ဘက္က ေတာထဲမွာ ကစားၾကတယ္။ တခါတုန္း က ဆရာမမလာတဲ့ေန ့ သူ ့အေဒၚနဲ ့ဦးေလးတို ့ ေနတဲ ့ အာဏာပိုင္ရံုးထဲ က ၀န္ထမ္းအိမ္ အထိေခ်ရွည္ၾကတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြအလုပ္သြားတဲ ့အခ်ိန္မို ့ အိမ္ ေရွ ့တံခါး ပိတ္ထားေပမဲ ့ ေရခ်ိဳးခန္းကအပြင့္မို ့ က်မတို ့ေရဘံုဘိုင္က လာတဲ ့ေရကို လက္နဲ ့ခပ္ေသာက္ ေရခြပ္နဲ ့ခပ္ျပီးေခ်ေဆး မ်က္ႏွာသစ္ လုပ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းကေန လစ္ထြက္တာ ပထမဆံုးအၾကိမ္မို ့ အရမ္းေၾကာက္တယ္။ အျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ကို က်စ္က်စ္ဆြဲ ျပီး အတန္းထဲကို ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ျပန္၀င္တယ္။ စကပ္မွာ ဆူးၾကယ္သီးေတြ၊ မ်က္သီးေတြ ကပ္တာကို ခြာခ်တယ္။ ခုထိ အဲဒီလို ခိုးထြက္ခဲ့တာ အေမတို ့မမၾကီးတို ့မသိၾကဘူး။
အိမ္စာလုပ္ပ်င္းတဲ ့သူမို ့ မမၾကီး တကၠသိုလ္သြားတဲ ့အခ်ိန္ ဟာလြတ္လပ္ေရးဘဲ။ ဒုတိယအမ ေလးေလးလတ္ က စာသင္ေပးတယ္။ သူ ့ေၾကာင့္ လက္ေရးလွလွ ေရးဖို ့စိတ္ပါခဲ ့တယ္။ တတိယတန္း နွစ္လည္အထိ လက္ေရးက ေၾကာင္ခ်ီးကုတ္လက္ေရးေလ။ ေလးလတ္က က်ဴရွင္စဖြင့္ေတာ့ အတန္းထဲက သီတာ၊ ေဇာ္ေအာင္၊ ေအာင္ဆန္းဦး။မခြန္ဖန္ နဲ ့ ေခ်ာစုတို ့လာတက္ၾကတယ္။ ေဇာ္ေအာင္ကို ပဲၾကီးလို ့ေခၚတယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူး။ သီတာကေတာ့ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္နဲ ့အရမ္းတည့္တာ။ သီတာက စခ်င္စရာခင္ခ်င္စရာေကာင္းတယ္။ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္ကို သီတာ က ေဆးလိပ္ျဖဴ ဆိုလား ဖိုးဆိတ္ျဖဴဆိုလားု စသည္။ သီတာ၊မခြန္ဖန္၊ ေဇာ္ေအာင္နဲ ့ေအာင္ဆန္းဦးတို ့က ၉၁က ဘဲ။
သီတင္းကြ်တ္နဲ ့ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ အိမ္မွာစာမသင္ခ်င္ဘူး။ အိမ္ေရွ ့ကနားစည္း အိမ္၀င္းထဲက ေမ်ာက္ေလာင္း အုပ္စုေဆာ့ရင္ အာရံုေရာက္ေရာက္သြားတယ္။ ကေလးအုပ္က စု ငွက္ေပ်ာလက္ခုတ္ျပီး ေသနတ္လုပ္ ကစားၾကတယ္။ ဖိနပ္ပစ္တယ္။ တူတူပုန္းတယ္။ ကနားစည္းအိမ္၀င္းထဲက မန္က်ီးပင္အိုေပၚတက္ျပီး ကိုင္းခိုၾကတယ္။ မိုးရြာရင္ အိမ္ေရွ ့ေရေျမာင္းကို သြားျပီး ေရခိုးခ်ိဳးတယ္။ ေဌးေဌးရီ နဲ ့ဆန္နီတို ့ေမာင္နွမ ၂ ေယာက္လဲ အတူလာကစားၾကတယ္။ ေက်ာ္မင္းသိန္း၊ ရဲမင္းေနာင္ တို ့ညီအကိုလဲ အညင္းသန္တယ္။ လွ၀င္းဆိုတဲ ့သေကာင့္သားေလး ကေတာ့ လူလိမ္မာ။ လူၾကီးေတြေပးမကစားခိုင္းရင္ မလာဘူး။ အေမတို ့အလုပ္ရွဳပ္ေနရင္ေတာ့မသိဘူးေပါ့။ အိမ္ေခါင္းရင္းက မာလကာပင္ ကိုင္းကိုလြဲခိုတယ္။ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိရင္ ေက်ာင္း၀င္းထဲသြားျပီး ရြံ ့ အေပ်ာ့ရွာတူးျပီး အရုပ္လုပ္တယ္။ အိုးပုတ္လုပ္တယ္ ။ ေလာက္စာလံုးလံုးတယ္။ ထုတ္ဆီးတိုးခ်င္လြန္းလို ့အိမ္ကိုမ်က္ႏွာလုပ္ျပီးဆန္ေရြးေပးရတာနဲ ့ပန္းကန္ကူေဆးေပးရတာနဲ ့။ ေနမေစာင္းခင္ထြက္ျပီး ထုတ္ဆီးတိုးကြင္းထဲသြားလြန္းလို ့ ေျခေထာက္မွာတင္တဲ့ ေခ်းကို အေမေတြ အမေတြက ေရနံဆီနဲ ့တိုးျပီးခြ်တ္ရတယ္။
၆တန္းေလာက္လဲ ေရာက္ေရာ ကစားေဖၚေတြသိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ အတန္းေဖၚေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အပ်ိဳလုပ္ကုန္ၾကျပီ။ အထက္တန္းေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ အတန္းေတြကြဲကုန္လို ့အရင္လို ့တတြဲတြဲ မရွိေတာ့ဘူး။ အထက္က အမနဲ ့အငယ္မ မယ္နီတို ့က စာက်ိဳးစားၾကေတာ့ အခ်ိန္နဲ ့ကစား အခ်ိန္နဲ ့ စာက်က္တယ္ ဒါ ့ေၾကာင့္ အဆူသိပ္မခံရဘူး။ က်မသာ ငပ်င္းမို ့ အိမ္ေဘးက ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ သူမ်ားေတြ ေဘာလံုကန္တာကို ခံုခ်ျပီး ေငးရေတာ့တယ္။ ကေလးေတြက လဲ သူတို ့ကစားရင္ ေပးမပါေစခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။
ေက်ာင္းမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ခင္ေစာေအး၊စီးစီးလ်ာ၊ ေအာင္ေအာင္၊ဇင္ေမ ရွိတယ္။ သူတို ့ ကိုယ္လို ဘဲ။ ကေလးကိုယ္နဲ ့ကေလးစိတ္ေလ။ ဘယ္လို မွ အပိ်ဳၾကီး စိတ္မ၀င္ဘူး။ က်မတို ့ေတြ အိမ္လည္က်တယ္။ စီးစီလ်ာနဲ့ အတူ ခင္ေစာေအး ေနမေကာင္းလို ့ ေအာင္ေအာင္၊ဇင္ေမ နဲ ့က်မတို ့ကုန္းပိုးျပီး သူ ့အိမ္ကိုျပန္ ပို ့ေပးၾကဘူးတယ္။ ခိုင္ခ်ိဳေအာင္တို ့ ခ်ိဳရီလြင္တို ့လဲပါမယ္ထင္တယ္။ ေမွာ္ဘီ အထက (၂) က စည္းကမ္း တင္းၾကပ္ေတာ့ က်မတို ့ေတြ ရင္ဖုံးအက်ၤ ီ ၀တ္ရတယ္။ က်မတို ့ ကေလးလူၾကီးတစ္စု ရင္ဖုံးအက်ၤ ီ၀တ္ ထမီ ကေဒါင္းၾကိဳက္ျပီး အီစြပ္ ခံုၾကတယ္ ။ (၇)တန္းတက္တဲ ့အခ်ိန္အထိေပါ့ ။
သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ သတိယေနတယ္။
သူငယ္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းနာမည္က မမိုး၀ါ သူက ၉၁တပ္ကဘဲ သူေရာ က်မပါ လူေကာင္ ေသးေသးညွပ္ညွပ္ေတြမို ့ လူေကာင္ထြားတဲ ့ ေက်ာင္းသူမေတြ ကဗိုလ္က်ခ်င္တယ္။ အမရွိတဲ ့ဒုတိယတန္းအခန္းကို သြားျပီး စစ္ကူေခၚတာဘဲ။ မမိုး၀ါမွာ အကိုအမမရွိေတာ့ က်မက သူဘက္ကလိုက္ျပီး ရန္ျဖစ္ေပးတယ္။
ပထမတန္းေရာက္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းစံုလာတယ္။ ၉၁၊ ရွမ္း ၁၊ တိုင္းၾကက္ျခံ၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ အာဏာပိုင္ရံုး၊ အေရွ ့ပိုင္း၊ ေရျပာ ဘက္က လာတဲ ့သူေတြမ်ားတယ္။ ၉၁ က စႏၵာ၀င္း နဲ ့အတူထိုင္ျဖစ္တယ္။ သူက စြာေတာ့ အမကို စစ္ကူသြား ေခၚစရာသိပ္မလိုေတာ့ဘူး။ အတန္းထဲက ကေလးမေတြက အီစြပ္ခံုရင္ က်မတို ့ကို မပါေစခ်င္ၾကဘူး။ မုန္ ့နည္းနည္း ခြဲေကြ်းမွ ပါရတယ္။ က်မတို ့ေရွ ့ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္ၾကတယ္။ က်မနဲ ့စႏၵာ ကႏွပ္ခဏခဏထြက္ေတာ့ ဆရာမကညွစ္ေပးတယ္။ က်မတို ့ ဆရာမက အရမ္းေခ်ာတယ္။ သူလာရင္ ဆြဲ ျခင္းသြားလုျပီး ကိုင္ၾကတယ္။
ျမန္မာစာလံုးေတြကို ေကာင္းေကာင္း ေပါင္းတတ္ ဖတ္တတ္တဲ ့အခ်ိန္မွာ အဆဲ စသင္ေတာ့တာဘဲ သူမ်ားေတြ ဆဲသမ်ွကို စာရြက္ေလးနဲ ့လိုက္ေရးျပီး က်က္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သြားျပီး practise လုပ္မိတာ အေမနဲ ့မမၾကီးနဲ ့၀ိုင္းခ်ဳပ္ျပီး အေဆာ္ပေလာ္တီးတာ ခံရတယ္။ ခါးၾကားထဲမွာ လိပ္ထားတဲ ့ အဆဲစာရြက္ ကို မမၾကီး ျမင္သြားျပီး ေခါင္းေခါက္တာ ၾကယ္ေတြလေတြ ေတာင္ ျမင္တယ္။ အဲမွာ နည္းနည္းခြင့္လြတ္တဲ ့ အဆဲစကား က ေခြးမစုတ္ၾကီးတဲ ့။ ဒါေတာင္ senior အမေတြ
ေရွ ့ ့မွာ မဆဲရဲဘူး မၾကားတၾကားေလးေပါ့။ အေမက ေနာက္တခါဆဲတာၾကားရင္ ဂံုနီအိပ္ခ်ဳပ္တဲ ့အပ္နဲ ့ ပါးစပ္ကို ေဖါက္ခ်ဳပ္မယ္
လို ့ေျပာလို ့ အဆဲျပတ္သြားတာ။
ဒုတိယတန္းလဲေရာက္ေရာ စမ္းေခ်ာင္းေပါက္က ကရင္မေတြနဲ ့အေသခင္တာ သူတို ့နာမည္ေတြက လွမွလွ ဆူးေဖါထူး၊ ထီးေဖါထူး၊ ေနာ္ခ်ယ္ရီသိန္း ႏွင္းသီတာ တဲ ့။ သနပ္ခါးလိမ္းရင္ ခ်ယ္ရီသိန္းလိမ္းသလို အတုခုိးျပီး အမ်ားၾကီးလိမ္း သြားပြတ္တံနဲ ့အစင္းထင္ေအာင္ ျခစ္တယ္။ သူတို ့က ခင္စရာေကာင္းတယ္။ မမၾကီး က ေက်ာင္းမွာ လုပ္အားေပးဆရာမ လုပ္ေတာ့ တခါတေလ သူစာသင္တဲ ့အခန္းကိုသြားျပီး ငါ့မမၾကီးလွရဲ ့လားလို ့ခ်ယ္ရီသိန္းနဲ ့အတူ သြားေခ်ာင္းရတာ အေမာဘဲ။ မမၾကီးက မ်က္နွာသာမေပးပါဘူး။ အိမ္မွာ သူမ်က္ႏွာသာေပးတာက မိန္းကေလးထဲမွာ အငယ္ဆံုး မယ္နီဂ်စ္တူးမကိုေလ သူ ့ကိုမမၾကီး က ပို ့ပို ့ၾကီး လို ့ေခၚတယ္။ က်မကေတာ့ စာက်က္ပ်င္းလို ့ သူသိပ္မခ်စ္ဘူး။
တိုင္းၾကက္ျခံ နားမွာေနတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေခ်ာစုနဲ ့က ပထမတန္းကေန တတိယတန္းအထိ အတူတူ။ သူနဲ ့က်မတို ့ေက်ာင္းေနာက္ဘက္က ေတာထဲမွာ ကစားၾကတယ္။ တခါတုန္း က ဆရာမမလာတဲ့ေန ့ သူ ့အေဒၚနဲ ့ဦးေလးတို ့ ေနတဲ ့ အာဏာပိုင္ရံုးထဲ က ၀န္ထမ္းအိမ္ အထိေခ်ရွည္ၾကတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြအလုပ္သြားတဲ ့အခ်ိန္မို ့ အိမ္ ေရွ ့တံခါး ပိတ္ထားေပမဲ ့ ေရခ်ိဳးခန္းကအပြင့္မို ့ က်မတို ့ေရဘံုဘိုင္က လာတဲ ့ေရကို လက္နဲ ့ခပ္ေသာက္ ေရခြပ္နဲ ့ခပ္ျပီးေခ်ေဆး မ်က္ႏွာသစ္ လုပ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းကေန လစ္ထြက္တာ ပထမဆံုးအၾကိမ္မို ့ အရမ္းေၾကာက္တယ္။ အျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ကို က်စ္က်စ္ဆြဲ ျပီး အတန္းထဲကို ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ျပန္၀င္တယ္။ စကပ္မွာ ဆူးၾကယ္သီးေတြ၊ မ်က္သီးေတြ ကပ္တာကို ခြာခ်တယ္။ ခုထိ အဲဒီလို ခိုးထြက္ခဲ့တာ အေမတို ့မမၾကီးတို ့မသိၾကဘူး။
အိမ္စာလုပ္ပ်င္းတဲ ့သူမို ့ မမၾကီး တကၠသိုလ္သြားတဲ ့အခ်ိန္ ဟာလြတ္လပ္ေရးဘဲ။ ဒုတိယအမ ေလးေလးလတ္ က စာသင္ေပးတယ္။ သူ ့ေၾကာင့္ လက္ေရးလွလွ ေရးဖို ့စိတ္ပါခဲ ့တယ္။ တတိယတန္း နွစ္လည္အထိ လက္ေရးက ေၾကာင္ခ်ီးကုတ္လက္ေရးေလ။ ေလးလတ္က က်ဴရွင္စဖြင့္ေတာ့ အတန္းထဲက သီတာ၊ ေဇာ္ေအာင္၊ ေအာင္ဆန္းဦး။မခြန္ဖန္ နဲ ့ ေခ်ာစုတို ့လာတက္ၾကတယ္။ ေဇာ္ေအာင္ကို ပဲၾကီးလို ့ေခၚတယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူး။ သီတာကေတာ့ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္နဲ ့အရမ္းတည့္တာ။ သီတာက စခ်င္စရာခင္ခ်င္စရာေကာင္းတယ္။ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္ကို သီတာ က ေဆးလိပ္ျဖဴ ဆိုလား ဖိုးဆိတ္ျဖဴဆိုလားု စသည္။ သီတာ၊မခြန္ဖန္၊ ေဇာ္ေအာင္နဲ ့ေအာင္ဆန္းဦးတို ့က ၉၁က ဘဲ။
သီတင္းကြ်တ္နဲ ့ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ အိမ္မွာစာမသင္ခ်င္ဘူး။ အိမ္ေရွ ့ကနားစည္း အိမ္၀င္းထဲက ေမ်ာက္ေလာင္း အုပ္စုေဆာ့ရင္ အာရံုေရာက္ေရာက္သြားတယ္။ ကေလးအုပ္က စု ငွက္ေပ်ာလက္ခုတ္ျပီး ေသနတ္လုပ္ ကစားၾကတယ္။ ဖိနပ္ပစ္တယ္။ တူတူပုန္းတယ္။ ကနားစည္းအိမ္၀င္းထဲက မန္က်ီးပင္အိုေပၚတက္ျပီး ကိုင္းခိုၾကတယ္။ မိုးရြာရင္ အိမ္ေရွ ့ေရေျမာင္းကို သြားျပီး ေရခိုးခ်ိဳးတယ္။ ေဌးေဌးရီ နဲ ့ဆန္နီတို ့ေမာင္နွမ ၂ ေယာက္လဲ အတူလာကစားၾကတယ္။ ေက်ာ္မင္းသိန္း၊ ရဲမင္းေနာင္ တို ့ညီအကိုလဲ အညင္းသန္တယ္။ လွ၀င္းဆိုတဲ ့သေကာင့္သားေလး ကေတာ့ လူလိမ္မာ။ လူၾကီးေတြေပးမကစားခိုင္းရင္ မလာဘူး။ အေမတို ့အလုပ္ရွဳပ္ေနရင္ေတာ့မသိဘူးေပါ့။ အိမ္ေခါင္းရင္းက မာလကာပင္ ကိုင္းကိုလြဲခိုတယ္။ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိရင္ ေက်ာင္း၀င္းထဲသြားျပီး ရြံ ့ အေပ်ာ့ရွာတူးျပီး အရုပ္လုပ္တယ္။ အိုးပုတ္လုပ္တယ္ ။ ေလာက္စာလံုးလံုးတယ္။ ထုတ္ဆီးတိုးခ်င္လြန္းလို ့အိမ္ကိုမ်က္ႏွာလုပ္ျပီးဆန္ေရြးေပးရတာနဲ ့ပန္းကန္ကူေဆးေပးရတာနဲ ့။ ေနမေစာင္းခင္ထြက္ျပီး ထုတ္ဆီးတိုးကြင္းထဲသြားလြန္းလို ့ ေျခေထာက္မွာတင္တဲ့ ေခ်းကို အေမေတြ အမေတြက ေရနံဆီနဲ ့တိုးျပီးခြ်တ္ရတယ္။
၆တန္းေလာက္လဲ ေရာက္ေရာ ကစားေဖၚေတြသိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ အတန္းေဖၚေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အပ်ိဳလုပ္ကုန္ၾကျပီ။ အထက္တန္းေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ အတန္းေတြကြဲကုန္လို ့အရင္လို ့တတြဲတြဲ မရွိေတာ့ဘူး။ အထက္က အမနဲ ့အငယ္မ မယ္နီတို ့က စာက်ိဳးစားၾကေတာ့ အခ်ိန္နဲ ့ကစား အခ်ိန္နဲ ့ စာက်က္တယ္ ဒါ ့ေၾကာင့္ အဆူသိပ္မခံရဘူး။ က်မသာ ငပ်င္းမို ့ အိမ္ေဘးက ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ သူမ်ားေတြ ေဘာလံုကန္တာကို ခံုခ်ျပီး ေငးရေတာ့တယ္။ ကေလးေတြက လဲ သူတို ့ကစားရင္ ေပးမပါေစခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။
ေက်ာင္းမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ခင္ေစာေအး၊စီးစီးလ်ာ၊ ေအာင္ေအာင္၊ဇင္ေမ ရွိတယ္။ သူတို ့ ကိုယ္လို ဘဲ။ ကေလးကိုယ္နဲ ့ကေလးစိတ္ေလ။ ဘယ္လို မွ အပိ်ဳၾကီး စိတ္မ၀င္ဘူး။ က်မတို ့ေတြ အိမ္လည္က်တယ္။ စီးစီလ်ာနဲ့ အတူ ခင္ေစာေအး ေနမေကာင္းလို ့ ေအာင္ေအာင္၊ဇင္ေမ နဲ ့က်မတို ့ကုန္းပိုးျပီး သူ ့အိမ္ကိုျပန္ ပို ့ေပးၾကဘူးတယ္။ ခိုင္ခ်ိဳေအာင္တို ့ ခ်ိဳရီလြင္တို ့လဲပါမယ္ထင္တယ္။ ေမွာ္ဘီ အထက (၂) က စည္းကမ္း တင္းၾကပ္ေတာ့ က်မတို ့ေတြ ရင္ဖုံးအက်ၤ ီ ၀တ္ရတယ္။ က်မတို ့ ကေလးလူၾကီးတစ္စု ရင္ဖုံးအက်ၤ ီ၀တ္ ထမီ ကေဒါင္းၾကိဳက္ျပီး အီစြပ္ ခံုၾကတယ္ ။ (၇)တန္းတက္တဲ ့အခ်ိန္အထိေပါ့ ။
သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ သတိယေနတယ္။
အိမ္ကို လြမ္းသည္
(47) ဇူလိုင္ ၂၂။ Wed 2009
Asia မွာ ေနၾကတ္တဲ့ေန ့
ဆုတ္ယုတ္လာတဲ ့ က်န္းမာေရး
ေနမေကာင္းတာ ၄ပတ္တိတိရွိျပီ။
ဒီကေန ့မနက္ ေဆးခန္းသြားျပေတာ့ ဆရာ၀န္က ေသခ်ာစမ္းသပ္တယ္။
က်မ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ က်သြားသလဲ မေျပာတတ္ဘူး
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၀ကီလို တလအတြင္း က်သြားတဲ ့က်မ
ေသမွာကို အရမ္းေၾကာက္မိတယ္။
Swine fleu မ်ားျဖစ္ေနတာလားလို ့ေမးမိေတာ့ ဆရာ၀န္ကမဟုတ္ဘူးတဲ့
က်မကို specialist ဆီကို refer လုပ္တယ္။။ ၄၈ နာရီအတြင္းမွာ specialist က access လုပ္မယ္တဲ့။
က်မ အိမ္ကို အရမ္းလြမ္းတယ္။
Asia မွာ ေနၾကတ္တဲ့ေန ့
ဆုတ္ယုတ္လာတဲ ့ က်န္းမာေရး
ေနမေကာင္းတာ ၄ပတ္တိတိရွိျပီ။
ဒီကေန ့မနက္ ေဆးခန္းသြားျပေတာ့ ဆရာ၀န္က ေသခ်ာစမ္းသပ္တယ္။
က်မ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ က်သြားသလဲ မေျပာတတ္ဘူး
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၀ကီလို တလအတြင္း က်သြားတဲ ့က်မ
ေသမွာကို အရမ္းေၾကာက္မိတယ္။
Swine fleu မ်ားျဖစ္ေနတာလားလို ့ေမးမိေတာ့ ဆရာ၀န္ကမဟုတ္ဘူးတဲ့
က်မကို specialist ဆီကို refer လုပ္တယ္။။ ၄၈ နာရီအတြင္းမွာ specialist က access လုပ္မယ္တဲ့။
က်မ အိမ္ကို အရမ္းလြမ္းတယ္။
ကေလးေျပာတဲ ့ FOC
FOC (WHAT’S THAT MEANS)
သားေတာ္ေမာင္ အခုတစ္ေလာ စကားအဆန္းေတြေျပာသည္တဲ့။
ေဒၚနီ (က်မညီမေလး) သူ ့ေဒၚေလးအငယ္ဆံုး မၾကာခန သံုးသည့္ စကားေတြထည့္ထည့္ ေျပာေနျပီ။
သူ ့ေဒၚနီ က မည္သည့္ လူနာက မတတ္နိုင္သျဖင့္ FOC ကုေပးရသည္။ ဆိုသည့္ စကား။
အေၾကာင္းက သူ ့ၾကီးၾကီး (က်မ မမၾကီး နွင့္ အငယ္မ (သူ ့ေဒၚေလးအငယ္) က
ဆံပင္ျဖဴႏွဳတ္ခိုင္းသည့္အခါ။
ေဒၚနီက ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ FOC ေလ အေမၾကီး (က်မရဲ ့မမၾကီး) ကေတာ့ ပိုက္ဆံေပးရမယ္
ဆံပင္ျဖဴနွဳတ္ခတဲ့။
FOC ဆိုတာကေတာ့ FREE OF CHARGE ပါတဲ ့ရွင္
သူ ့cousin က်မတူေလး နွင့္ ဆရာေခၚတမ္းကစားၾကသည့္တဲ ့။ ေခတ္ကာလကေလးမ်ား
အရမ္းတတ္သည္။ သူ ့cousin (က်မ မမၾကီး သား) ကို ထိလွ်င္လံုး၀မခံ။
က်မတူေလး လဲ ေကာင္းေကာင္းလို ေမာင္နွမ ေနာက္ထပ္အရင္းမရွိ ။ သူတို ့ညီအကို ၀မ္းကြဲ ၂ဦးမွာ
ေမြးကတည္းက တအိမ္ထဲေန ၾကသျဖင့္ အရင္းအျခားထက္ပင္ ပိုပါသည္။
အသက္၉နွစ္ၾကီး ၉ႏွစ္ငယ္မို ့ သူတို ့၂ဦး ငယ္စဥ္က အတြဲ မညီေသးေသာ္လည္း မ်ားမၾကာခင္
အေဖၚျဖစ္လာေတာ့မည္။
တခါကလည္း ညီအကို ၂ဦး ပုဆိုး ၀တ္ျပီး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ အတူထိုင္ၾကသည္တဲ့။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက
ေကာင္းေကာင္း က အသက္ ၈ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသး။
သားေတာ္ေမာင္ အခုတစ္ေလာ စကားအဆန္းေတြေျပာသည္တဲ့။
ေဒၚနီ (က်မညီမေလး) သူ ့ေဒၚေလးအငယ္ဆံုး မၾကာခန သံုးသည့္ စကားေတြထည့္ထည့္ ေျပာေနျပီ။
သူ ့ေဒၚနီ က မည္သည့္ လူနာက မတတ္နိုင္သျဖင့္ FOC ကုေပးရသည္။ ဆိုသည့္ စကား။
အေၾကာင္းက သူ ့ၾကီးၾကီး (က်မ မမၾကီး နွင့္ အငယ္မ (သူ ့ေဒၚေလးအငယ္) က
ဆံပင္ျဖဴႏွဳတ္ခိုင္းသည့္အခါ။
ေဒၚနီက ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ FOC ေလ အေမၾကီး (က်မရဲ ့မမၾကီး) ကေတာ့ ပိုက္ဆံေပးရမယ္
ဆံပင္ျဖဴနွဳတ္ခတဲ့။
FOC ဆိုတာကေတာ့ FREE OF CHARGE ပါတဲ ့ရွင္
သူ ့cousin က်မတူေလး နွင့္ ဆရာေခၚတမ္းကစားၾကသည့္တဲ ့။ ေခတ္ကာလကေလးမ်ား
အရမ္းတတ္သည္။ သူ ့cousin (က်မ မမၾကီး သား) ကို ထိလွ်င္လံုး၀မခံ။
က်မတူေလး လဲ ေကာင္းေကာင္းလို ေမာင္နွမ ေနာက္ထပ္အရင္းမရွိ ။ သူတို ့ညီအကို ၀မ္းကြဲ ၂ဦးမွာ
ေမြးကတည္းက တအိမ္ထဲေန ၾကသျဖင့္ အရင္းအျခားထက္ပင္ ပိုပါသည္။
အသက္၉နွစ္ၾကီး ၉ႏွစ္ငယ္မို ့ သူတို ့၂ဦး ငယ္စဥ္က အတြဲ မညီေသးေသာ္လည္း မ်ားမၾကာခင္
အေဖၚျဖစ္လာေတာ့မည္။
တခါကလည္း ညီအကို ၂ဦး ပုဆိုး ၀တ္ျပီး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ အတူထိုင္ၾကသည္တဲ့။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက
ေကာင္းေကာင္း က အသက္ ၈ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသး။
လူျဖစ္ရတဲ ့ဒ ုကၡ
ေဆးရံုက Specialist ရဲညႊန္ၾကားခ်က္အရ Exray, Blood Test, Urine Test ကို Wednesday မွာလုပ္ပါတယ္။ Nurse က ညႊန္လိုက္လို Tuberculosis (TB) test ကို ဒီေန 31st July 09 Friday မွာလုပ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ appointment ေတြဆက္တိုက္ လာေနပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပတ္စာ ဘတ္စကားလက္မွတ္ ၀ယ္ဖို ့ photo card လုပ္ပါတယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာ က်မရဲ ့ flat mate လဲ ခေလးေမြးေတာ့မွာမိ္ု ့ သူ ့မ အတြက္ လိုအပ္တဲ ့ nappy, cotton wool, baby shower jel, baby wipe, စတာေတြ ကို က်မ ၀ယ္ေပးထားပါတယ္။ လူေလာကထဲ ကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ေရာက္လာတဲ ့ဧည့္သည္ အသစ္ကေလးေတြကို မျမင္ခင္ကထဲက သနားေနမိတယ္။ Angels ေလးေတြ က baby ေတြကို ေစာင့္ ေရွာက္တယ္လို ့ သူတို ့ဘာသာမွာ ယူဆတယ္။ ဘ၀တစ္ခု အစျပဳေတာ့မယ္ ။ လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡေလးေတြေပါ့။
My late brother in law (my sister's hubby) once said ဒုကၡက ပ်ားရည္လို ခ်ိဳတယ္တဲ့။
Manchester Victoria ဘူတာနားက ေစ်းအတန္နဲ ့ရခဲ့တဲ့ salmon fish ၀မ္းဗိုက္သားေတြကို သန္ ့စင္ျပီး ငါး ခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်က္ပါတယ္။ က်မရဲ ့ flat mate နဲ ့အတူ ညစာအတူစားျဖစ္ၾကပါတယ္။ သိပ္ၾကိဳက္တဲ ့။
amazing body
I was in the hospital to see specialist, he upload my chest X ray on his computer. I was schocked when he said there is a metal near your chest bone then he show me where it is. It seems a small metal which is not more than 1.5" I think. I don't know why I do not know over 30 years of my age. In my childhood I played more than boys. I had broken hands, injuries most of the time. I do need to ask my mum but I don't want to let her know that I am not feeling well. She will definately know what it was. ..... .... ... My brother said just take it out, my sister said stay clam. I am trying. .... I know some people stayed years even there was bullets in their body. I am not worrying now.... but .... ahhh ..... It was unbelieable. If anyone have same experience please e mail me. Thanks.
ေသာခ်ား သားေခ်ာ သို ့
က်မ အခုတစ္ေလာ chess ကို ညလံုးေပါက္နီးပါး ကစားျဖစ္တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာထဲက chess game စြဲတာဟာ ေနမေကာင္း ျဖစ္ရျခင္းမွာ ပါတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္မယ္လို ့ထင္မိပါတ္။ ေနာက္ျပီး ေတာ့ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ အေၾကာင္း update news ေတြကို ရွာဖတ္ရတာလဲ ေန ့တိုင္းဘဲ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ က်မ computer addited ျဖစ္ေနတယ္ ။ ညဘက္အိပ္ခါ နီးေရာက္တိုင္း game ဖက္ကို လွည့္ျဖစ္ေနမိတယ္။ သိစိတ္က မေကာင္းဘူးဆိုတာ သိေနေပမဲ ့ မသိစိတ္က game ေဆာ့ ခ်င္စိတ္ကို တားမရဘူး။ ပင္လယ္ေရ လို ဘဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲမသိဘူး။ အသက္ၾကီးမွ ကိုယ္ ့ကို ကိုယ္ ဆံုးမလို ့မရတာ သိပ္ခက္တယ္။
ေတာ္ေသးျပီ။ က်မ အမိုက္တုန္းၾကီး နားပါဦးမည္။
ေတာ္ေသးျပီ။ က်မ အမိုက္တုန္းၾကီး နားပါဦးမည္။
Chess စြဲ တဲ ့ ေရာဂါ
က်မ အခုတစ္ေလာ chess ကို ညလံုးေပါက္နီးပါး ကစားျဖစ္တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာထဲက chess game စြဲတာဟာ ေနမေကာင္း ျဖစ္ရျခင္းမွာ ပါတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္မယ္လို ့ထင္မိပါတ္။ ေနာက္ျပီး ေတာ့ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ အေၾကာင္း update news ေတြကို ရွာဖတ္ရတာလဲ ေန ့တိုင္းဘဲ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ က်မ computer addited ျဖစ္ေနတယ္ ။ ညဘက္အိပ္ခါ နီးေရာက္တိုင္း game ဖက္ကို လွည့္ျဖစ္ေနမိတယ္။ သိစိတ္က မေကာင္းဘူးဆိုတာ သိေနေပမဲ ့ မသိစိတ္က game ေဆာ့ ခ်င္စိတ္ကို တားမရဘူး။ ပင္လယ္ေရ လို ဘဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲမသိဘူး။ အသက္ၾကီးမွ ကိုယ္ ့ကို ကိုယ္ ဆံုးမလို ့မရတာ သိပ္ခက္တယ္။
ေတာ္ေသးျပီ။ က်မ အမိုက္တုန္းၾကီး နားပါဦးမည္။
ေတာ္ေသးျပီ။ က်မ အမိုက္တုန္းၾကီး နားပါဦးမည္။
သမိုင္းတစ္ခု အစ ၈။၈။၈၈
သူတို ့ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြ ဆႏၵျပသြား ၾကသည္။ တခ်ိဳ ့က ေမွာ္ဘီဘက္ တခ်ိဳ ့က ေထာက္ၾကန္ ့ဘက္မွာ လူစုျပီး ျမိဳ ့ထဲ သြားၾကသည္။ သူတို ့ကေလးေတြက ေတာ့ လူၾကီးေတြ ေျပာသမွ်နားေထာင္ ၊ ေရဒီယိုသတင္းကို ေမာင္ႏွမ တစ္စု ျငိမ္ျပီးနားေထာင္ၾကသည္။ တက္ေခါက္ၾကသည္။
သူလဲ စိတ္ညစ္သည္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ လူအမ်ားစု ေတာင္းေနတဲ ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာၾကီး ကို မေပးဘဲကပ္ေစးႏွဲေန သည္ ့ ဂ်စ္ကားစိမ္းစီး ဘုိးဘိုးၾကီးကို နားမလည္ႏိုင္ ။ ဘိုးဘိုးၾကီးက မိုးေပၚေထာင္မပစ္ေၾကာင္း ေလဒီယိုထဲက ဒါးၾကိမ္းၾကိမ္းေတာ့ တအားမုန္းသြားသည္။ ဂ်စ္ကားစိမ္းထဲက လက္တစ္ဘက္ေ၀ ့ထြက္ျပဖို ့အေရး ေနပူထဲမွာ သူတို ့မူလတန္းေက်ာင္းမွ ကေလးမ်ား အၾကာၾကီးေစာင့္ခဲ ့ဖူးသည္။
ေပတရာလမ္းေပၚျဖတ္သြားေတာ့လဲ ဘယ္ဂ်စ္ကားမွာ ထို ဘဲၾကီးပါမွန္းမသိ၊ အရွိန္မရပ္ဘဲျဖတ္သြား သည့္ ဂ်စ္ကား ယာဥ္တန္းေဘးမွာ ေနပူပူ အေဆာင္းမပါတဲ ့သူတို ့ကေလးေတြ က လက္ခုတ္တီးျပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး က်န္းမာပါေစ။ က်န္းမာပါေစ ဆိုျပီး ေအာ္ရသည္။ ဒါက ေခါက္ရိုးၾကိဳး ေနျပီျဖစ္တဲ ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး မွ ေမာ္နီတာအားတိုင္ရန္ သင္ထားသည့္ စကား။
အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ သူတို ့ ကေလးေတြ စုျပီး လူၾကီးေတြ ေျပာသမွ် ကို ေဖါက္သည္ခ်ၾကသည္။
ခ်ေနျပီကြ၊
လူေသတယ္၊
မီးသတ္ပိုက္နဲ ့ေသြးေတြ ေဆးေနတာ ေတြ ့ခဲ ့တယ္
ဗမာစကားမတတ္တဲ ့ခ်င္းတပ္ေတြကို ေခၚျပီး ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားေတြကို ဗကဗ ဆိုျပီး သတ္ခိုင္းတာတဲ ့၊ မေသမရွင္ ၾကီးေတြကို မီးသင္းျဂိဳလ္စက္ထဲ ကိုထည့္တယ္တဲ ့ကြာ။
ဂိုေထာင္ေဖါက္တယ္ ဆို ဘဲ၊
ဂ်င္ဂလိနဲ ့ျပစ္တယ္တဲ့ကြ
ေယာင္ၾကီးေဗြ ဆိုတာလဲပါတယ္ကြ
ဘုန္းၾကီးေတြလဲပါတယ္
တရားတက္ေဟာၾကတယ္ကြ
ငတ္ကုန္ၾကဘီကြာ
ဆိုင္မဖြင့္ရဲ ဘူး၊ လုမွာေၾကာက္လို ့
ဆန္၀ယ္လို ့မရဘူး
ျပည္သူဆိုင္ (သမ၀ါယမဆိုင္၊ သားမယား ၀ ဆိုင္ ကိုဆိုလိုပါသည္။ ) ကို၀င္စီးၾကမယ္တဲ ့
ဆန္ကြဲ လက္က်န္ခ်က္စားတဲ ့သူကစား
ဟာေခါင္ျဖတ္ကုန္ျပီဆိုဘဲ။
ဒို ့ေတြလဲကင္းေစာင့္ရေအာင္၊ မာလကာဂိုင္းသားေတြ ခုတ္ျပီး ေညွာင့္ေထာင္ရေအာင္ေဟ ့။ ဒါမွ ရန္သူ ့ကားဘီး ေပါက္မွာ။ ဂ်င္ဂလိ လုပ္ျပီးျပန္တြယ္မယ္ ရန္သူလာရင္။
အုန္းမုတ္ခြက္ေတြစု ကြာ ျပီး ရင္သီျပီး လ်ွိဳ ေအာက္က ကင္းေစာင့္ေနတဲ ့ ၉၁ က အာဒဘီ ((RTB or RDB) လားမသိပါ။) တပ္ထိန္းရဲ ့ကို ဆိုလိုပါသည္ ဆီကို လွိမ္ ့ခ်ရေအာင္။
ေမွာ္ဘီေက်ာက္တိုင္ကြင္းမွာ လူစုၾကမယ္တဲ ့ေဟ ့။
ျမန္ ့မာ့အသံ ကို၀င္စီးထားတယ္တဲ ့။ သတင္းေၾကျငာတဲ ့သူေတြ ရဲ ့အသံက ပံုမွန္မဟုတ္ဘူး။
ငါတို ့အမေတြတက္တဲ ့ အထက ၂ ေမွာ္ဘီက ဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ခ်ီတက္ပြဲသြားၾကတယ္တဲ ့။
လာကြာ ရပ္ကြက္ထဲ သြားျပီး ဒီမိုကေရစီ အေရးဆိုၾကမယ္။
ရရင္ရ မရရင္ ခ်။ ရရ မရရ ခ်။
တီးစရာ ႏို္ ့ဆီခြက္ ေတြပါစုခဲ ့။ ငါ့အဖြားဆီက လင္းကြင္းပါယူလာခဲ့မယ္။
ကိုယ့္ရပ္ကြက္ ကို ကိုယ္တိုင္ကင္းေစာင့္ရမယ္တဲ ့။
ငါတို ့အိမ္မွာ ေယာကၤ်ားေလးက ငါတစ္ေယာက္ထဲ။
မင္းတို ့၃တန္းကေကာင္ေတြ ငါ့ကင္းေစာင့္ရင္ တခ်က္လာၾကည့္ဦးေနာ္။
ဟာေလဒီယိုမွာ သီခ်င္းေတြဆက္တိုက္ဖြင့္ေနပါလား။ အခု ရီစရာ(ဟာဒရရႊင္ေဆး) အခ်ိန္ေလ။
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ျပီတဲ ့။
၉၁ က အာဒဘီ ေတြ ့ရင္ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ေနာ္။
ပံုျပင္လက္ေဆာင္ နားေထာင္းခ်င္လို ့ ေလဒီယို ဖြင့္ေပးပါ အေမေရ။
အာ ပံုျပင္လက္ေဆာင္အစား စစ္သီခ်င္းေတြခ်ည္းဆက္တိုက္လာေနပါလား။
အရင္တုန္းကဆို စစ္သီခ်င္းလိုက္ဆို ရတာ ေကာင္းသား ။ အားမာန္အျပည့္နဲ ့။
အခုမ်ား ေယာင္ျပီးဆို မိလို ့ အိမ္ေပၚက ထမင္းခ်က္ေနတဲ ့
အမက သစ္သားေယာင္းမေထာင္ျပီ ငါနားညီးလာျပီ ေခါင္းေခါက္ခံခ်င္ရင္ဆက္ဆိုတဲ့။
ဒီလုိနဲ ့ ဘဲ ၂၁ႏွစ္ၾကာခဲ ့ပါျပီေကာေလ။
နားပါဦးမည္။
သူလဲ စိတ္ညစ္သည္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ လူအမ်ားစု ေတာင္းေနတဲ ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာၾကီး ကို မေပးဘဲကပ္ေစးႏွဲေန သည္ ့ ဂ်စ္ကားစိမ္းစီး ဘုိးဘိုးၾကီးကို နားမလည္ႏိုင္ ။ ဘိုးဘိုးၾကီးက မိုးေပၚေထာင္မပစ္ေၾကာင္း ေလဒီယိုထဲက ဒါးၾကိမ္းၾကိမ္းေတာ့ တအားမုန္းသြားသည္။ ဂ်စ္ကားစိမ္းထဲက လက္တစ္ဘက္ေ၀ ့ထြက္ျပဖို ့အေရး ေနပူထဲမွာ သူတို ့မူလတန္းေက်ာင္းမွ ကေလးမ်ား အၾကာၾကီးေစာင့္ခဲ ့ဖူးသည္။
ေပတရာလမ္းေပၚျဖတ္သြားေတာ့လဲ ဘယ္ဂ်စ္ကားမွာ ထို ဘဲၾကီးပါမွန္းမသိ၊ အရွိန္မရပ္ဘဲျဖတ္သြား သည့္ ဂ်စ္ကား ယာဥ္တန္းေဘးမွာ ေနပူပူ အေဆာင္းမပါတဲ ့သူတို ့ကေလးေတြ က လက္ခုတ္တီးျပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး က်န္းမာပါေစ။ က်န္းမာပါေစ ဆိုျပီး ေအာ္ရသည္။ ဒါက ေခါက္ရိုးၾကိဳး ေနျပီျဖစ္တဲ ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး မွ ေမာ္နီတာအားတိုင္ရန္ သင္ထားသည့္ စကား။
အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ သူတို ့ ကေလးေတြ စုျပီး လူၾကီးေတြ ေျပာသမွ် ကို ေဖါက္သည္ခ်ၾကသည္။
ခ်ေနျပီကြ၊
လူေသတယ္၊
မီးသတ္ပိုက္နဲ ့ေသြးေတြ ေဆးေနတာ ေတြ ့ခဲ ့တယ္
ဗမာစကားမတတ္တဲ ့ခ်င္းတပ္ေတြကို ေခၚျပီး ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားေတြကို ဗကဗ ဆိုျပီး သတ္ခိုင္းတာတဲ ့၊ မေသမရွင္ ၾကီးေတြကို မီးသင္းျဂိဳလ္စက္ထဲ ကိုထည့္တယ္တဲ ့ကြာ။
ဂိုေထာင္ေဖါက္တယ္ ဆို ဘဲ၊
ဂ်င္ဂလိနဲ ့ျပစ္တယ္တဲ့ကြ
ေယာင္ၾကီးေဗြ ဆိုတာလဲပါတယ္ကြ
ဘုန္းၾကီးေတြလဲပါတယ္
တရားတက္ေဟာၾကတယ္ကြ
ငတ္ကုန္ၾကဘီကြာ
ဆိုင္မဖြင့္ရဲ ဘူး၊ လုမွာေၾကာက္လို ့
ဆန္၀ယ္လို ့မရဘူး
ျပည္သူဆိုင္ (သမ၀ါယမဆိုင္၊ သားမယား ၀ ဆိုင္ ကိုဆိုလိုပါသည္။ ) ကို၀င္စီးၾကမယ္တဲ ့
ဆန္ကြဲ လက္က်န္ခ်က္စားတဲ ့သူကစား
ဟာေခါင္ျဖတ္ကုန္ျပီဆိုဘဲ။
ဒို ့ေတြလဲကင္းေစာင့္ရေအာင္၊ မာလကာဂိုင္းသားေတြ ခုတ္ျပီး ေညွာင့္ေထာင္ရေအာင္ေဟ ့။ ဒါမွ ရန္သူ ့ကားဘီး ေပါက္မွာ။ ဂ်င္ဂလိ လုပ္ျပီးျပန္တြယ္မယ္ ရန္သူလာရင္။
အုန္းမုတ္ခြက္ေတြစု ကြာ ျပီး ရင္သီျပီး လ်ွိဳ ေအာက္က ကင္းေစာင့္ေနတဲ ့ ၉၁ က အာဒဘီ ((RTB or RDB) လားမသိပါ။) တပ္ထိန္းရဲ ့ကို ဆိုလိုပါသည္ ဆီကို လွိမ္ ့ခ်ရေအာင္။
ေမွာ္ဘီေက်ာက္တိုင္ကြင္းမွာ လူစုၾကမယ္တဲ ့ေဟ ့။
ျမန္ ့မာ့အသံ ကို၀င္စီးထားတယ္တဲ ့။ သတင္းေၾကျငာတဲ ့သူေတြ ရဲ ့အသံက ပံုမွန္မဟုတ္ဘူး။
ငါတို ့အမေတြတက္တဲ ့ အထက ၂ ေမွာ္ဘီက ဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ခ်ီတက္ပြဲသြားၾကတယ္တဲ ့။
လာကြာ ရပ္ကြက္ထဲ သြားျပီး ဒီမိုကေရစီ အေရးဆိုၾကမယ္။
ရရင္ရ မရရင္ ခ်။ ရရ မရရ ခ်။
တီးစရာ ႏို္ ့ဆီခြက္ ေတြပါစုခဲ ့။ ငါ့အဖြားဆီက လင္းကြင္းပါယူလာခဲ့မယ္။
ကိုယ့္ရပ္ကြက္ ကို ကိုယ္တိုင္ကင္းေစာင့္ရမယ္တဲ ့။
ငါတို ့အိမ္မွာ ေယာကၤ်ားေလးက ငါတစ္ေယာက္ထဲ။
မင္းတို ့၃တန္းကေကာင္ေတြ ငါ့ကင္းေစာင့္ရင္ တခ်က္လာၾကည့္ဦးေနာ္။
ဟာေလဒီယိုမွာ သီခ်င္းေတြဆက္တိုက္ဖြင့္ေနပါလား။ အခု ရီစရာ(ဟာဒရရႊင္ေဆး) အခ်ိန္ေလ။
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ျပီတဲ ့။
၉၁ က အာဒဘီ ေတြ ့ရင္ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ေနာ္။
ပံုျပင္လက္ေဆာင္ နားေထာင္းခ်င္လို ့ ေလဒီယို ဖြင့္ေပးပါ အေမေရ။
အာ ပံုျပင္လက္ေဆာင္အစား စစ္သီခ်င္းေတြခ်ည္းဆက္တိုက္လာေနပါလား။
အရင္တုန္းကဆို စစ္သီခ်င္းလိုက္ဆို ရတာ ေကာင္းသား ။ အားမာန္အျပည့္နဲ ့။
အခုမ်ား ေယာင္ျပီးဆို မိလို ့ အိမ္ေပၚက ထမင္းခ်က္ေနတဲ ့
အမက သစ္သားေယာင္းမေထာင္ျပီ ငါနားညီးလာျပီ ေခါင္းေခါက္ခံခ်င္ရင္ဆက္ဆိုတဲ့။
ဒီလုိနဲ ့ ဘဲ ၂၁ႏွစ္ၾကာခဲ ့ပါျပီေကာေလ။
နားပါဦးမည္။
King of pop တျခားဘက္ ကိုေရာက္သြားျပီ
King of pop ျဖစ္တဲ ့Michael Jackson ရဲ ့ဦးေႏွာက္ ကို မိသားစုမွ ဒီေန ့ျပန္လည္ လက္ခံရရွိတယ္လို ့သတင္းထဲမွာဖတ္ရပါတယ္။ သူအိမ္ထဲ က ေသြးစြန္းေနတဲ ့ label မျဖဳတ္ရေသးတဲ ့ အမ်ိဳးသမီး blouse ကို ရဲေတြက ရွာေဖြပံုစံုနဲ ့သိမ္းတဲ ့ထဲမွာပါမသြားပါဘူး။
King of pop ရဲ ့ you are not alone ဆုိတဲ့ စာသား ကို က်မစြဲေနပါတယ္။ သူသီခ်င္းေတြ ဟာ အင္မတန္ေကာင္းျပီး သူ ဘ၀က စိတ္၀င္စားစရာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ဟာ မာန္မာန ကင္းျပီး ၊ ျပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ လူေတာ္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ ့ရဲ ့ ေၾကာ္ၾကားတဲ ့ child abuse ဆိုတာဟာ လဲ ေငြသိုက္တူးသူ တခ်ိဳ ့ရဲ ့အပုတ္ခ်မွု ့လို ့အမ်ားက ယူဆၾကပါတယ္။ သူရဲ ့moon walk ကို က်မ try ျပီးေလွ်ာက္ၾကည့္တာ အဆင္မေျပပါဘူး။
ွ
သခၤါရ တရားကို သင္ေပးတဲ ့ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ကို ေက်းဇူးတင္္မိပါတယ္။
ငါသည္မုခ်ေသရမည္။ အခ်ိန္ပိုင္းသာ က်န္ေတာ့သည္။ အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးရမည္။
King of pop ရဲ ့ you are not alone ဆုိတဲ့ စာသား ကို က်မစြဲေနပါတယ္။ သူသီခ်င္းေတြ ဟာ အင္မတန္ေကာင္းျပီး သူ ဘ၀က စိတ္၀င္စားစရာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ဟာ မာန္မာန ကင္းျပီး ၊ ျပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ လူေတာ္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ ့ရဲ ့ ေၾကာ္ၾကားတဲ ့ child abuse ဆိုတာဟာ လဲ ေငြသိုက္တူးသူ တခ်ိဳ ့ရဲ ့အပုတ္ခ်မွု ့လို ့အမ်ားက ယူဆၾကပါတယ္။ သူရဲ ့moon walk ကို က်မ try ျပီးေလွ်ာက္ၾကည့္တာ အဆင္မေျပပါဘူး။
ွ
သခၤါရ တရားကို သင္ေပးတဲ ့ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ကို ေက်းဇူးတင္္မိပါတယ္။
ငါသည္မုခ်ေသရမည္။ အခ်ိန္ပိုင္းသာ က်န္ေတာ့သည္။ အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးရမည္။
My illness
SINCE THE BEGINNING OF UK SUMMER, I WAS BATTLING WITH HAY FEVER AND ASTHMA. THIS FEVER IS COMMON ALLERGIE, THE DOCTOR TOLD ME THAT THERE ARE MORE THAN 10 MILLION OF PEOPLE SUFFERING THIS FEVER IN UK.
IN AUGUST, I FEEL A LOT BETTER. I STOP TAKING ANTI -HISTAMINE.
I MAKE SURE I HAVE SOME SHOWER SHOWER WHEN I ‘VE BEEN OUTSIDE TO WASH OFF THE POLLEN WHICH STUCKS ON MY SKIN AND HAIR. I CAN NOT EXPOSE MY HAIR. I WAS THINKING TO SHAVE IT OFF THE WEATHER WILL BEING LIKE THIS FOR THE WHOLE YEAR.
I KEPT WINDOWS SHUT MOST OF THE TIME, POLLENS ARE MY ENEMIES. CAN’T GET A CHANCE TO HEAR THE SONGS OF THE BIRDS.
NOW I MANGED TO GET A BALM (ORGANIC DRUG - FREE POLLEN BARRIER BALM, WHICH I BOUGHT FROM SUPERDRUG CHEMIST) TO RUB MY NOSE. WHICH HELP ME TO PREVENT SNEEZING AND DISCOMFORT.
BESIDES HAY FEEVER AND ASTHMA, I WAS SO ILL AND WEAK. I LOST WEIGHT. I HAVE SEEN DIFFERENT SPECIALISTS TO FIND OUT WHY I WAS SO ILL.
I HAVE BEEN WONDERING WHAT I CAN GET MY IMMUNE SYSTEM AND HEALTH. I THINK THE POOR DIET, LACK OF SLEEP AND STRESS ARE THE COMMON CAUSES OF MY ILLNESS.
NOW I MAKE SURE, I HAVE A GOOD, BALANCED DIET, WHICH INCLUDES LOTS OF FRUIT, MEAT AND PLEANTY OF CALCIUM-RICH FOOD SUCH AS CHEESE, FISH, PEAS, KIDNEY BEANS AND GREEN VEGETABLE LIKE BROCOLI. SOME PHYSICAL EXERCISES (LIGHT EXERCISES) WHICH GREATLY HELPED THE STRESS PROBLEM AND GETTING GOOD NIGHT SLEEP.
THANKS FOR READING THIS POST.
IN AUGUST, I FEEL A LOT BETTER. I STOP TAKING ANTI -HISTAMINE.
I MAKE SURE I HAVE SOME SHOWER SHOWER WHEN I ‘VE BEEN OUTSIDE TO WASH OFF THE POLLEN WHICH STUCKS ON MY SKIN AND HAIR. I CAN NOT EXPOSE MY HAIR. I WAS THINKING TO SHAVE IT OFF THE WEATHER WILL BEING LIKE THIS FOR THE WHOLE YEAR.
I KEPT WINDOWS SHUT MOST OF THE TIME, POLLENS ARE MY ENEMIES. CAN’T GET A CHANCE TO HEAR THE SONGS OF THE BIRDS.
NOW I MANGED TO GET A BALM (ORGANIC DRUG - FREE POLLEN BARRIER BALM, WHICH I BOUGHT FROM SUPERDRUG CHEMIST) TO RUB MY NOSE. WHICH HELP ME TO PREVENT SNEEZING AND DISCOMFORT.
BESIDES HAY FEEVER AND ASTHMA, I WAS SO ILL AND WEAK. I LOST WEIGHT. I HAVE SEEN DIFFERENT SPECIALISTS TO FIND OUT WHY I WAS SO ILL.
I HAVE BEEN WONDERING WHAT I CAN GET MY IMMUNE SYSTEM AND HEALTH. I THINK THE POOR DIET, LACK OF SLEEP AND STRESS ARE THE COMMON CAUSES OF MY ILLNESS.
NOW I MAKE SURE, I HAVE A GOOD, BALANCED DIET, WHICH INCLUDES LOTS OF FRUIT, MEAT AND PLEANTY OF CALCIUM-RICH FOOD SUCH AS CHEESE, FISH, PEAS, KIDNEY BEANS AND GREEN VEGETABLE LIKE BROCOLI. SOME PHYSICAL EXERCISES (LIGHT EXERCISES) WHICH GREATLY HELPED THE STRESS PROBLEM AND GETTING GOOD NIGHT SLEEP.
THANKS FOR READING THIS POST.
က်န္းမာေရး ႏွင့္ friendship
American နိုင္ငံ Harvard Medical School မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မ်ား ထားျခင္းဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ အလြန္ေကာင္း တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ကို သက္ေသသက္ကာယ မ်ားနဲ ့Research လုပ္ထားတယ္လို ့ စာထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။
FRIENDSHIP ရွိျခင္းဟာ စိတ္ကို လံုျခံဳေစပါတယ္။ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ပိုက္ေစပါတယ္။ စိတ္က်ေရာဂါ ကိုလဲ ကာကြယ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံုၾကံဳလာတဲ ့အခ်ိန္ ေျပာျပ ဖြင့္ဟဖို ့ အနားမွာ ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္မီွး မွ မရွိတဲ ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္တဲ ့စိတ္၊ ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္နာေအာင္ လုပ္တဲ self harm behaviour, အဲဒီအျပင္ အခ်ိန္ကာလေတြကို အျမန္ ေမ့ေပ်ာက္လြယ္ဖို ့ ေဆး၀ါးအကူအညီယူရင္း ေဆးစြဲdrug addict ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရွိျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတင္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။ .......ဒါကေတာ့ ေနာက္တာပါ။
FRIENDSHIP ရွိျခင္းဟာ စိတ္ကို လံုျခံဳေစပါတယ္။ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ပိုက္ေစပါတယ္။ စိတ္က်ေရာဂါ ကိုလဲ ကာကြယ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံုၾကံဳလာတဲ ့အခ်ိန္ ေျပာျပ ဖြင့္ဟဖို ့ အနားမွာ ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္မီွး မွ မရွိတဲ ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္တဲ ့စိတ္၊ ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္နာေအာင္ လုပ္တဲ self harm behaviour, အဲဒီအျပင္ အခ်ိန္ကာလေတြကို အျမန္ ေမ့ေပ်ာက္လြယ္ဖို ့ ေဆး၀ါးအကူအညီယူရင္း ေဆးစြဲdrug addict ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရွိျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတင္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။ .......ဒါကေတာ့ ေနာက္တာပါ။
က်န္းမာေရး ႏွင့္ friendship
American နိုင္ငံ Harvard Medical School မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မ်ား ထားျခင္းဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ အလြန္ေကာင္း တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ကို သက္ေသသက္ကာယ မ်ားနဲ ့Research လုပ္ထားတယ္လို ့ စာထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။
FRIENDSHIP ရွိျခင္းဟာ စိတ္ကို လံုျခံဳေစပါတယ္။ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ပိုက္ေစပါတယ္။ စိတ္က်ေရာဂါ ကိုလဲ ကာကြယ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံုၾကံဳလာတဲ ့အခ်ိန္ ေျပာျပ ဖြင့္ဟဖို ့ အနားမွာ ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္မီွး မွ မရွိတဲ ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္တဲ ့စိတ္၊ ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္နာေအာင္ လုပ္တဲ self harm behaviour, အဲဒီအျပင္ အခ်ိန္ကာလေတြကို အျမန္ ေမ့ေပ်ာက္လြယ္ဖို ့ ေဆး၀ါးအကူအညီယူရင္း ေဆးစြဲdrug addict ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရွိျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတင္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။ .......ဒါကေတာ့ ေနာက္တာပါ။
FRIENDSHIP ရွိျခင္းဟာ စိတ္ကို လံုျခံဳေစပါတယ္။ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ပိုက္ေစပါတယ္။ စိတ္က်ေရာဂါ ကိုလဲ ကာကြယ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံုၾကံဳလာတဲ ့အခ်ိန္ ေျပာျပ ဖြင့္ဟဖို ့ အနားမွာ ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္မီွး မွ မရွိတဲ ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္တဲ ့စိတ္၊ ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္နာေအာင္ လုပ္တဲ self harm behaviour, အဲဒီအျပင္ အခ်ိန္ကာလေတြကို အျမန္ ေမ့ေပ်ာက္လြယ္ဖို ့ ေဆး၀ါးအကူအညီယူရင္း ေဆးစြဲdrug addict ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရွိျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတင္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။ .......ဒါကေတာ့ ေနာက္တာပါ။
Subscribe to:
Posts (Atom)